Səhih Hekayələr

[POWER_RANGERS]

Üzə əks edən nur

Əbu Dücanə (r.a) xəstə idi.Onu görməyə gələnlər üzünün çox nurlu olduğunu görəndə soruşurdular:

-Üzünün belə nurlu olmağının səbəbi nədir?

O da cavab verdi:

-Mənim həmişə etdiyim iki əməlim var.Hər halda onunla əlaqəlidir.Biri mənə aid olmayan şey haqqında danışmamağım, digəri isə müsəlmanlara qarşı ürəyimdə heç bir pis niyyətin olmamasıdır.

[POWER_RANGERS]

Cənnətlik ana


Bir qadın iki qızı ilə bərabər Həzrəti Aişənin (s.ə.s) yanına gəlmişdi.Aişə (r.a) xanıma üç xurma verdi.Sonra qızlarının hərəsinə bir xurma verdi.Birini də öz ağzına qoymaq istəyəndə uşaqlarının ona baxdığını görüb xurmanı ortadan bölərək uşaqlarına verdi.Bu hadisə Həzrəti Aişənin (r.a.) diqqətini cəlb etdi.Çox ehtimal ki, qadın ac idi.Amma uşaqlarını nəfsindən üstün tutmuşdu.Evdə başqa xurma yox idi ki,qadına versin.

Bu hadisədən sonra Həzrəti Aişə (r.a.) Peyğəmbər Əfəndimizin (s.ə.s) yanına gələrək bu hadisəni danışdı:

Peyğəmbər Əfəndimiz (s.ə.s) buyurdu:

-Etdiyi bu hərəkətə görə bu qadın cənnəti qazanacaq.

[POWER_RANGERS]

Sələf aliminin hekayəsi

Bir gün Sələf aliminin yanına bir kişi gəlir.Ancaq çox qəmgin idi.Şeyx onu görüb soruşur:
-Xeyir ola qardaşım, nəsə qəmgin adama oxşayırsan.
-Doğrudur.
-Nə olub? Problemin var yəqin.Söylə qardaş, nədir dərdin?
-Dünya problemləri.Biri qurtarıb, o biri başlayır.
Şeyx gülümsəyərək:
-Çətinliyin dünya problemidirsə, fikir etmə- buyurdu.Və izah etdi:
-Çünki Allah təalə bizə elə bir nemət vermişdir ki, dünyanın bütün çətinlikləri toplanıb üstümüzə gəlsə, bu nemət qarşısında toz kimi havaya sovrular.Necə ki, əlinə ağcaqanad qonarkən əlini qaldırırsan o da uçub gedir.Bax, dünyanın bütün çətinlikləri bu nemət qarşısında ağcaqanadın misalındadır.
-Yaxşı bəs o hansı nemətdir?
-“İman” nemətidir- buyurdu.Sələf alimlərimizin dediyi ki, “İmandan daha qiymətli bir nemət yoxdur” və ola bilməz.
-Kişi gülümsündü.Şeyxin sözlərindən məmnun olmuşdur.
Aradan günlər keçdi.Bir gün bu kimsə yenə gələrək buyurdu:
-Şeyx, sizə bir sual vermək üçün gəldim.
-Buyur qardaşım, maraqlandığın nədir?
-Görəsən Allah məni sevirmi?
-Bəs sən necə?Allah təaləni sevirsənmi?
-Vallahi ki, sevirəm.
-Sən Allahı sevirsənsə, demək Allah da səni sevir.
Kişi sevincək halda:
-Doğrudurmu?Allah təalə də məni sevirmi?
-Əlbəttə, Allah səni sevməsə sən onu necə sevə bilərsən ki?
Allah təalə özünə olan sevgini ancaq sevdiyi bəndəsinin qəlbinə daxil edər.

[POWER_RANGERS]

BEŞİKDƏ DANIŞANLAR


“Beşikdə [İsrail övladlarından] ancaq üç nəfər danışmışdır. İsa ibn Məryəm və Sahibi Cüreyc bunlardandır.

Cüreyc ömrünü Allaha ibadətdə keçirən bir bəndə olub. Özünə yüksək bir zirvədə ibadətgah hazırlamış və orada ibadət edirmiş. Günlərin bir günü Cüreyc namaz qılarkən anası onun yanına gəlir və: “Ey Cüreyc!” – deyə onu səsləyir. Cüreyc isə: “Ya Rəbbi, anama cavab verməyi və namazımı tamamlamağı mənə müyəssər et və onların hər ikisini üstün tutmağı mənə müvəffəq qıl” – deyə dua edir və namazına davam edir. Anası isə çıxıb gedir. Ertəsi gün o namazda ikən anası yenə gəlir və yenə: “Ey Cüreyc!” – deyə oğlunu səsləyir. Cüreyc isə yenə də: “Ya Rəbbi, anama cavab verməyi və namazımı tamamlamağı mənə müyəssər et və onların hər ikisini üstün tutmağı mənə müvəffəq qıl” – deyə dua edir və namazına davam edir. Ertəsi gün o namazda ikən anası yenə gəlir və yenə də: “Ey Cüreyc!” – deyə oğlunu səsləyir. Cüreyc isə yenə də: “Ya Rəbbi, anama cavab verməyi və namazımı tamamlamağı mənə müyəssər et və onların hər ikisini üstün tutmağı mənə müvəffəq qıl” – deyə dua edir və namazına davam edir. Bu dəfə anası: “Allahım! Zinakar qadınların üzünü görmədikcə onu öldürmə!” – deyə oğluna qarğış edir.
İsrail övladları Cüreyci və onun ibadət etməsini xatırlayarkən gözəlliyi ilə tanınan zinakar qadın da orada idi. Bu fahişə ətrafındakılara: “İstəsəniz, mən bu kişini yoldan çıxararam” – demişdir. Qadın Cüreyci nə qədər yoldan çıxartmağa çalışmışsa da, Cüreyc ona tərəf belə baxmamışdır. Zinakar qadın Cüreycin ibadətgahında özünə sığınacaq tapmış çobanın yanına gələrək ona özünə sahib olmağa imkan vermişdir. Çoban onunla cinsi yaxınlıq etmiş və qadın hamilə olmuşdur. Uşaq dünyaya gəldikdə isə: “Bu uşaq Cüreycdəndir” – demişdir. Camaat Cüreycin yanına gəlmiş, onu üzü aşağı tullamış, ibadətgahını dağıdıb, özünü də döyməyə başlamışdır. Cüreyc:
– Sizə nə olub? – deyə soruşmuş, camaat isə:
– Sən bu fahişə ilə zina etmisən və onun səndən uşağı olub, – deyə cavab vermişdir. Cüreyc:
– Körpə haradadır? – deyə soruşduqda camaat uşağı gətirmişdir. Cüreyc:
– Qoyun namazımı qılım – demiş, namazı qılıb-qurtardıqdan sonra körpənin yanına gəlmiş, onun qarnından vuraraq:
– Ay uşaq, atan kimdir? – deyə soruşmuşdur. Körpə də:
– Filan çobandır, – deyə dillənmişdir. [Bunu eşidən] camaat Cüreycin yanına gələrək onu öpməyə və oxşamağa başlamış, Cüreycə:
– Sənin ibadətgahını qızıldan tikərik – demişlər. Cüreyc isə:
– Xeyr, onu olduğu kimi palçıqdan tikin – demişdir. Camaat elə də etmişdir.
Bir dəfə körpə uşaq anasının döşündən süd əmərkən bəzəkli bir at üzərində gözəl bir kişi oradan keçirmiş. Körpənin anası: “Allahım! Oğlumu da bunun kimi et!” – deyə dua etmişdir. Körpə anasının döşünü buraxıb üzünü atlıya tərəf çevirmiş, ona baxdıqdan sonra: “Allahım! Məni onun kimi etmə” – deyə dua etmişdir. Sonra yenidən anasının döşünü əmməyə davam etmişdir.
Əbu Hüreyrə: “Allah elçisinin (s) şəhadət barmağını ağzına salaraq körpənin döşü əmməsini vəsf etməsi gözlərimin önündədir. Barmağını əmməyə başladı. Sonra sözünə belə davam etdi:
“Camaat bir kənizin [cariyənin] yanından keçərkən onu döyməyə başlamış, ona: “Sən zina etmisən, oğurluq etmisən” – demişlər. O isə: “Allah mənə bəs edər. O nə gözəl vəkildir” – deyə zikr edirmiş. [Bayaqkı körpənin] anası: “Allahım! Oğlumu bunun kimi etmə” – deyə dua edərkən körpə döşü buraxıb üzünü kənizə tərəf çevirmiş, ona baxdıqdan sonra: “Allahım! Məni onun kimi et” – deyə dua etmişdir. Burada ana ilə oğul arasındakı söhbət belə davam edir:
– Yanımızdan gözəl və yaraşıqlı bir atlı keçdi, mən: “Allahım! Oğlumu bunun kimi et” – dedim. Sən isə: “Allahım! Məni onun kimi etmə” – dedin. Camaat yanımızdan bir kənizi döyə-döyə aparır və ona: “Sən zina etmisən, oğurluq etmisən” deyirlər. Mən: “Allahım! Oğlumu bunun kimi etmə” – deyə dua edirəm, sən isə: “Allahım! Məni onun kimi et” – deyirsən. Uşaq:
– Bu kişi zalım idi. Mən də [buna görə]: “Allahım! Məni onun kimi etmə” – deyə dua etdim. Camaat bu kənizə zina etmədiyi halda “Zina etmisən”, oğurluq etmədiyi halda isə: “Oğurluq etmisən” – deyə [iftira atırdılar]. Mən də [buna görə] “Allahım! Məni onun kimi et” – deyə dua etdim.

[POWER_RANGERS]

SƏMADAN GƏLƏN SƏS

Aişədən (Allah ondan razı olsun!) belə deməsi rəvayət olunur: “Peyğəmbərdən (s):
– Ühüd döyüşü günündən daha ağır bir gün yaşadınmı? – deyə soruşdum. Belə cavab verdi:
– Xalqından gələn bir çox çətinliklərlə qarşılaşdım. Rastlaşdığım çətinliklərin ən ağırı isə Aqəbə günü idi. O zaman İbn Abdyəlil ibn Abdkuləlin yanına gələrək məni saxlamasını xahiş etdim, lakin o mənim xahişimi yerə saldı. Mən də kor-peşman oradan qayıtdım. “Qarnus-səalib” adlanan yerə çatana qədər özümə gələ bilməmişdim. Bir də başımı qaldırıb gördüm ki, göydə bir bulud məni kölgəsi altına alaraq müşayət edir. Diqqətlə baxanda Cəbrayıl əleyhissəlamı buludun arasında gördüm. Məni səsləyərək belə dedi:
– Allah-taala xalqının sənə dediyi sözü və xahişini rədd etməsini eşitdi. Bunun üçün də dağlar mələyini sənə göndərdi ki, onlar barədə istədiyini bu mələyə əmr edəsən.
Bu zaman dağlar mələyi məni səslədi. Məni salamladıqdan sonra dedi:
– Ey Məhəmməd! Allah-taala xalqının sənə dediyi sözü eşitdi. Mən dağlar mələyiyəm. Rəbbim məni sənin yanına göndərdi ki, istədiyini öz əmrinlə mənə buyurasan. İstəyirsən [Məkkəni əhatə edən bu] iki dağı onların başına uçurdum?
Mən də:
– Əksinə, mən Allahın onların belindən yalnız Ona ibadət edən və Ona heç nəyi şərik qoşmayan bir nəsil yetişdirməsini istəyirəm, – deyə cavab verdim”.

[AgLaYaN_BuLuD]

ellerine saliq

[Ruzgar_Gulu]

ellerine saglık hepsinide okudum cok gozel
RABBİM gunahlarımızı af etsin Amin..

[POWER_RANGERS]

QIZIL KÜPƏSİ


Qədim zamanlarda bir kişi birindən torpaq sahəsi satın alır. Aldığı ərazidə bir qızıl küpəsi tapır və aldığı adama:
– Qızıllarını götür, mən səndən torpağ aldım, qızılları yox, – deyir. Torpağı satan da:
– Mən sənə torpaqla yanaşı onun içindəkiləri də satmışam, – deyə qızılları götürmür. Beləliklə, hər ikisi barələrində düzgün hökm çıxarılması üçün qazinin yanına gəlirlər. Qazi:
– Sizin övladınız varmı? – deyə soruşur. Onlardan biri:
– Mənim bir oğlum var, – deyir. O birisi də:
– Mənim də bir kənizim var, – deyə cavab verir. Bundan sonra qazi:
– Oğlanla qızı evləndirin, qızılları da özünüzə xərcləyin, – deyərək hökm verir. Hər iki iddiaçı bu hökmlə razılaşır.

[POWER_RANGERS]

ANA VƏ BIÇAQ


Əbu Hüreyrədən (Allah ondan razı olsun!) Rəsulallahın (s) belə deməsi rəvayət olunur: “Keçmişdə iki qadın və onların hərəsinin də bir uşağı var imiş. Günlərin bir günü canavar bu uşaqlardan birini aparır. Qadınlardan biri rəfiqəsinə: “Canavar sənin oğlunu apardı” – deyərək sağ qalan uşağı ona vermək istəmir. Rəfiqəsi də ona eyni şeyi deyərək uşağın onun olduğunu iddia edir. Beləliklə, qadınlar mübahisə edirlər və aralarında düzgün hökm çıxarılması üçün Davud əleyhissəlamın hüzuruna gəlirlər. Davud əleyhissəlam uşağın yaşda böyük olan qadına verilməsi barədə hökm verir. Onlar bununla kifayətlənməyib eyni məqsədlə Davudun oğlu Süleyman peyğəmbərin (s) hüzuruna gəlir və əhvalatı ona nağıl edirlər. Süleyman əleyhissəlam üzünü qadınlara tutub: “Mən bir bıçaq gətirin, uşağı aranızda yarıya bölüm” – deyir. Bu zaman yaşda kiçik olan qadın: “Yox, uşağa dəymə, Allah sənə rəhm eləsin, o onun (böyük qadının) uşağıdır” – deyə qəti etiraz edir. Bunu görən Süleyman peyğəmbər (s) uşağın kiçik qadına verilməsi barədə hökm çıxarır.

[POWER_RANGERS]

MUSA VƏ XIZIR

Musa peyyğəmbər (s) İsrail oğulları arasında moizə oxuyurmuş. Bu zaman ondan soruşurlar:
– İnsanlar arasında ən çox bilən kimdir? Musa:
– Mənəm çox bilən, – deyə cavab verir. Buna görə də Allah elmi ona verməməklə onu danlayır və belə vəhy edir:
– İki dənizin qovuşduğu yerdə mənim bir bəndəm var ki, o səndən daha çox elmlidir. Musa:
– Ya Rəbb, bəs onda mən onunla necə görüşə bilərəm?, – deyə Tanrıya müraciət edir. Allah da ona belə cavab verir:
– Zənbilə bir balıq qoy və onu özünlə apar. Elə ki, balığı itirdin, onda xəbərin olsun ki, həmin bəndəm də oradadır. – Beləliklə, Musa balığı səbətin içinə qoyaraq dostu Yuşa ibn Nunla yola çıxırlar. Qayanın yanına gəlib çatdıqda bir az istirahət etmək üçün ayaq saxlayırlar. Bu zaman balıq dirilərək səbətin içindən çıxır və özünü dənizə atır. Allah-taala bununla suyun axarını saxlayır və o, tağ sırasından bir qövsə bənzəyir. Balıq dənizdə bir yarğana tərəf üz tutub gedir. Musa gənc dostu ilə bundan yamanca təəccüblənirlər. Yarımçıq qalan səfərlərinə davam etmək üçün durub getdikdə, Musanın gənc dostu ona xəbər verməyi unudur, daha doğrusu Şeytan onu unutdurur. Musa gənc dostuna:
– «Nahar yeməyimizi gətir. Bu səfərimiz bizi lap əldən saldı!»,

– dedikdə artıq ona əmr olunan yeri arxada qoymuş olur. Dostu isə ona belə cavab verir:
– «Görürsənmi, biz (həmin yerdə) qayanın yanında gizləndiyimiz zaman mən balığı unutdum. Doğrusu, onu xatırlamağı mənə yalnız Şeytan unutdurdu. (Balıq dirilib) əcaib bir şəkildə dənizə yollanmışdır!»
Musa:
– "Elə istədiyimiz də (axtardığımız da) budur!", - dedi və onlar öz ləpirlərinin izinə düşüb gəldikləri yolla geri (iki dənizin qovuşduğu yerə) qayıtdılar".

Balıqdan yeyilmişdi, lakin ona su damcısı dəydikdə dirilmişdi. Onlar balığı itirdikləri qayanın yanına gəldikdə, paltara bürünmüş birini görürlər. Musa ona salam verir. Adam:
– Sənin torpağın hara, salam hara?! – deyə soruşur. Musa:
– Mən Musayam, – deyir. Adam:
– İsrail oğullarından olan Musamı? – deyə soruşur. “Bəli” – deyə Musa cavab verir. Xızır əleyhissəlam deyir:
– Ey Musa! Sən Allahın sənə öyrətdiyi elə bir elmini bilirsən ki, onu mən bilmirəm. Mən də Allahın mənə öyrətdiyi elə bir elmini bilirəm ki, sən ondan bixəbərsən. – Musa ondan soruşur:
– "Öyrədildiyin doğru yolu göstərən elmdən mənə öyrətmək şərtilə sənə tabe olummu?"
Xızır cavab verir:
– "Sən mənimlə bir yerdə olsan (görəcəyim işlərə) əsla dözə bilməzsən. (Sənin onlara səbrin çatmaz, çünki mən batini elmlə iş görürəm. Sənin bildiyin isə ancaq zahiri elmdir. Sən peyğəmbər olduğun üçün mən zahirən qadağan olunmuş bir iş gördükdə ona e’tiraz edib əleyhimə çıxacaqsan). Axı sən bilmədiyin (batininə, mahiyyətinə bələd olmadığın) bir şeyə necə dözə bilərsən?" Musa:
– "İnşallah, səbirli olduğumu görəcəksən. Sənin heç bir əmrindən çıxmayacağam!" Xızır da belə cavab verir:
– "Əgər mənə tabe olacaqsansa, səbəbini sənə izah etməyincə məndən heç bir şey haqqında soruşma!" Musa Xızırla razılaşır. Onlar durub dənizin sahili ilə yola düşürlər. Bu zaman onların yanından bir gəmi keçir. Onlar gəminin sahibi ilə onları da aparmalarını xahiş edirlər. Gəmidəkilər Xızırı tanıyıb onları təmənnasız aparmaq qərarına gəlirlər. Xızırla Musa gəmiyə mindikləri zaman Xızır gəminin taxtalarından birini qoparır. Bunu görən Musa ona:
– Camaat səni təmənnasız gəmilərinə mindirdi, sən də gəmiyə minər-minməz onu deşdin. Sən gəmidə olanları suya qərq etmək üçünmü gəmini deşdin? Doğrusu, (günahı) böyük bir şey etdin (olduqca çirkin bir iş gördün)” Xızır belə cavab verir:
– “Sənə demədimmi ki, mənimlə bir yerdə olanda (görəcəyim işlərə) əsla dözə bilməzsən?” Musa verdiyi sözü xatırlayaraq dedi:
– “Unutduğum bir şeyə görə məni danlama və məni öz işimdə (sənə tabe olmaqda) çətinliyə salma!” Bundan sonra onların hər ikisi gəmidən düşüb yenidən sahil boyu yollarına davam etdilər. Bu arada onlar yollarının üstündə uşaqlarla oynayan bir oğlan uşağına rastladılar. Xızır dərhal əli ilə uşağın başını qopararaq onu öldürdü. Bunu görən Musa:
– “Pak (mə’sum) bir canamı qıydın? Doğrudan da, çox pis bir şey etdin (çox pis bir iş gördün)”, – deyə Xızırı qınayır. Xızır yenə belə cavab verir:
– “Sənə demədimmi ki, mənimlə birlikdə olanda (edəcəyim əməllərə) əsla dözə bilməzsən?” Musa yenə səhv etdiyni xatırlayıb deyir:
– “Əgər bundan sonra səndən bir şey barəsində xəbər alsam, bir daha mənimlə yoldaşlıq etmə. (Hərəkətlərinə e’tiraz etdiyim, səni qınadığım üçün) sən artıq mənim tərəfimdən üzrlüsən (məni atıb getməyə haqqın vardır)”. Sonra yenə yola düzəlib getdilər. Axırda bir məmləkət əhlinə yetişib onlardan yeməyə bir şey istəyirlər. Əhali onları qonaq etmək istəmir. Onlar orada yıxılmaq üzrə olan bir divar görürlər. Xızır onu düzəldir. Bunu görən Musa isə deyir:
– “Əgər istəsəydin, sözsüz ki, bunun müqabilində bir müzd (çörək pulu) alardın. . .” Xızır deyir:
– “Bu artıq mənimlə sənin aranda ayrılıq vaxtıdır. (Zahirən naməqbul olduğunu gördüyün üçün) dözə bilmədiyin şeylərin yozumunu (batinini, iç üzünü) sənə xəbər verəcəyəm!” Buraya çatanda Rəsulallah (s): “Allah Musaya rəhmət eləsin! Kaş ki, o səbr edəydi, Allah da bizlərə onların başlarına gələnlərdən xəbər verəydi” – dedi və Xızırın dili ilə davam etdi:
– “Belə ki, gəmi dənizdə çalışıb-vuruşan bir dəstə yoxsula mənsub idi. Mən onu xarab etmək istədim, çünki həmin adamların arasında (yaxud qabağında) hər bir saz gəmini zorla ələ keçirən bir padşah var idi. Oğlana gəldikdə, onun ata-anası mö’min kimsələr idi. (Mən onun alnına baxıb gördüm ki, həddi-büluğa yetişəndə kafir olacaq) buna görə də biz (onun böyüyəndə) ata-anasını da (öz arxasınca) azğınlığa və küfrə sürükləməsindən qorxduq və Rəbbinin onun əvəzində onlara daha təmiz və (ata-anasına qarşı) daha mərhəmətli olan başqa bir övlad verməsini istədik. Divara gəldikdə isə, o, şəhərdə olan iki yetim oğlanın idi. Altında onlara çatası bir xəzinə vardı. Onların atası əməlisaleh (bir adam) idi. Rəbbin onların həddi-büluğa çatmalarını və Rəbbindən bir mərhəmət olaraq öz xəzinələrini tapıb çıxartmalarını istədi. (Ya Musa!) Mən bunları öz-özümdən etmədim (yalnız Allahın əmrini yerinə yetirdim). Sənin səbr edib dözə bilmədiyin şeylərin yozumu (batini mə’nası) budur!”

(Kəhf surəsi 62-82)