Bir defe bir mömin şexs bir bereberin yanına gelir ki, saçını düzeltdirsin.İş esnasında söhbet Allahdan düşür.Berber deyir:
Men Allahın mövcudluğuna inanmıram.Eger Allah olsaydı, insanlar zülm içinde yaşamazdılar.Cehennem odunun şeytanı yandıracağına da inanmıram,çünki şeytan da oddan yaranıb.Qezavü-qedere de inanmıram.İnsanın öz işlerini nece planlaşdırmasından asılıdır her şey!
Mömin müşteri berber işini qurtarana qeder dillenmir.Ayağa duran kimi berberin üzüne sert bir şille vurur.Berber:
- Niye meni vurdun?-deye soruşur.
Mömin:
-Menim seni bu gün şille ile vuracağımı sen evvelceden planlaşdırmışdınmı?
-Xeyr!-berber deyir.
- Bax bu qezavü qederdir! De görüm menim elim hansı materialdan hazırlanıb?
- Etden!-berber deyir.
-Baxmayaraq ki, menim elim ve senin üzün eyni şeyden hazırlanıb, şillem seni incitdi.Bu şeytan ve od meselesi!
Müşteri berberxananın yanından keçen, üzü-başı tüklü, cındır içinde olan bir kişini gösterib soruşur:
-Sence, niye bu kişi bu gündedir?
Bereber deyir:
-Çünki, o, menim yanıma gelmir ki, onu seliqeye salım!
-Bax, bu da esas mesele! O kişi senin yanına gelmese de, sen varsan! Elece de insanlar Allahın qapısına gelmedikleri üçün zülm ve sefalet içerisindedirler! Onların bu halda olmaları Allahın olmamaöından ireli gelmir!