Bilirsən?-mənliyi olmayan insan,
Nə qədər ujalsa, başa çəkilməz.
Otursa mərdilə çiyin-çiyinə,
Adları bərabər, qoşa çəkilməz.
Əyilməz kişinin qəddi-qaməti,
Özünə münasib güjü-qüvvəti.
Məhəmməd Quranı, Musa Tövrəti,
Qılınj kimi kəsər, boşa çəkilməz.
İnsan şöhrət tapar, qalxar ujalar,
Qojalan ömür tək enər, alçalar.
Yaxşılıq, yaxşıdır dünyada qalar,
Aynalı titəyi başa çəkilməz.
Mərd olan danışar sözü mərdana,
Qoruxmaz, ər kişi girər meydana.
Doğma ana olmaz, yaxşı qaynana,
Üstünə ad gələr xoşa çəkilməz.
Həmid, namərdə yalvarma, boşa,
İnji tək sözlərin həkk olsun daşa.
Bəyliyə çatammaz, gəzəyən paşa,
Ölənə tək adı paşa çəkilməz.
Deyiləm
Seyraqıb, dilindən çağırma məni,
Sən deyən havanı çalan deyiləm.
Zehinim yerində, pürkamallıyam,
Özgədən, nəsihət alan deyiləm.
Aldanmıram, uşaq kimi möhvətə,
Baş əymirəm dünya dolu şöhrətə.
Qane ollam mənə olan hörmətə,
Padşahıma nökər olan deyiləm.
Doğru sözün, açıq-aşkar quluyam,
Yalanı sevmirəm, üzü suluyam.
Aj olsam da, mərdəm su tək duruyam,
Adamlıqdan, kənar qalan deyiləm.
Açıq ürəyim var, dosta yolum var,
Mərdliyə bağlanan injə telim var.
Borçalı tək arxam, ağır elim var,
Qürbətə köçümü salan deyiləm.
Adıma layiqəm, Həmid adımdı,
Bilik təməlimdi, əzəl dadımdı.
Xalqım amalımdı, söz imdadımdı,
Şeir sənətində yalan deyiləm.
Oğlum
Elm dəryasından, bilik qoparan,
Hər zaman yorular, yanılmaz, oğlum.
Ariflər yanında qanan olmasan,
Qol güjü, zoruna tanımaz, oğlum.
Dar bilik sahibi çəkilməz başa,
Düz addım atmayan, toxunar daşa.
Aj olan, özgəyə işləsə boşa,
Var özü yığılıb, yapılmaz oğlum.
Heç dalğa olarmı, külək olmasa,
Güj nəyə gərəkdi, bilək olmasa,
Hər adam qanında, jilək olmasa,
Hey gəzib arasan tapılmaz, oğlum.
Saz, çalan əlində, dinər-danışar,
Səs çıxar dodaqdan, zilə qoşular.
Jüt pərdə, barmaqla simə yapışar,
Bir kökdə, havalar çalınmaz oğlum.
Düz ilqar sahibi, qanedi aza,
Qış uzun olsa da, qovuşar yaza.
Bəd övlad, bənzəyər bir çürük qoza,
Ağ ləpə yerinə satılmaz, oğlum.
Tez çatar, qanana Həmidin sözü,
Əsil nəjabətə, bağlıdır özü,
Min yalan yerisə, əyəmməz düzü,
Bij-haram, halala qatılmaz, oğulum.
Bağlıyam inan
Varlığım, bağlıdı əzəl yaşımdan,
Vətənə, millətə, torpağa, inan.
Özümdə olmuram, ayrı düşəndə,
Həsrəti çəkirəm, hər şeydən yaman,
Vətənə, millətə, bağlıyam, inan.
Bu jənnət diyarı, babamız yurdu,
Neçə xəyanətin qurbanı oldu,
Çətin anlarımda, dağ kimi durdu
Fürsəti vermədi kimsəyə, bir an,
Vətənə, millətə bağlıyam, inan.
Hər qəmdən uzaqda olsam vətəndə,
Olardım Allaha ən əziz bəndə.
Jənnətə gedərdim, ölsəm bu dəmdə,
Şərəfdi hər kəsə bilsin hər qanan,
Vətənə, millətə bağlıyam, inan.
Dünya, durandan bəri
Dünya yararanandan, durandan bəri,
Neçə axşamlara açıb səhəri.
Cəmi, yarananlar yaşayıb, köçüb,
Dünyanı tərk edib, dönməyib geri.
Nə etmək lazımdı, belədi qayda,
Vəfasız ömürdən olarmı fayda?
Dünyadı, halına yumma gözünü,
Qaşığa nə çıxar tükənmiş payda.
Çoxunu görmüşəm çatmayıb yüzə,
Əli əsa tapıb hey çöküb dizə,
İşıqlı dünyadı, hər şirin ne’mət,
Janın sağlığı da lazımdı bizə.
Dünyanı gəzənlər, çox bilib nədən?
Ağıllı söz yazıb maddi-nəzərdən,
Çox gəzən, çox bilər demiş babalar,
Düşünjə sahibi gəzməli hərdən.
Yaxşıya göz yumma saxla nəzərdə,
Göz pənjərə deyil, asasan pərdə,
Düzü, görmək üçün göz verib Allah,
İşıqlı göz gərək, böyük hünərdə.
Beyinə güj gəlir, damjı tək damır,
Çəməndə gül bitir, qayada mamır,
Göylərdən düşməsə, gül bitməz yerdə,
Çiçəklər solardı, olmasa yağmır.
Həmid, çox yerlər gəzibdi, düzü,
Yaxşını, yamanı görübdü gözü,
Biliyə baş vurub öyrənib sənət,
Hər kəlimədən seçib ağıllı sözü.
Yer imleri