Hüzur topluluğu

Hüzur, hər məclisdə haqqında söz açılan və əsla vəslinə yetmək mümkün olmayan əlçatmaz bir məhbub (əziz dost, sevgili) oldu. Əsasən, bu çilə məclislərində daim hüzursuzluqdan şikayət edilmiş və hüzura həsrət nəğmələr söylənmişdir. Lakin hər dövrdə meydana gələn yeni hüzursuzluqlar bir əvvəlki dövrün həsrətini çəkdirmiş və “ Xəyalı cahana dəyər” dedirtmişdir...

[