Ananın dərsi

Hər hansı bir şeyimiz itən kimi nədənsə ağlımıza onun oğurlanmış olması gəlir və içimizə dolan bu şübhə sürətlə böyüyüb özünə yeni məkanlar axtarır, onun istəyi ilə “dərdimizi” başqaları ilə bölüşmək, özümüzdən asılı olmayaraq, şübhələndiyimiz insanların günahı ilə yüklənməyə başlayırıq. Sirrimizi söylədiklərimiz də bizə səbir əvəzinə, şübhələrimizə qüvvət versələr, bir az da qızışır, gözlərimiz kölgələri insan formasında görməyə başlayır...

[