Din və məcburiyyət???

[Tutu20]

Quranda «Dində məcburiyyət - ikrah etdirmə yoxdur» məalında bir ayə var. Yəni insana onun xoşuna gəlməyən bir işi qəbul etdirmək, onu diksindirmək, ikrah yaratmaq olmaz. İstər dini qəbul etmək məsələsində, istərsə də qəbul etmiş insanların dini olan nəisə icrasında ikrahı məcburiyyəti Müqəddəs Kitabımız məqbul saymır.

Baqara surəsində deyilir: «Dində məcburiyyət yoxdur. Doğru yol azdıran yoldan ayrılıb aydınlaşıb. Kim bütləri inkar eləyib Allaha tapınarsa, artıq o Allahın qopmaz ipindən bərk yapışıb tutmuşdur. Allah eşidəndir hər şeyi, biləndir hər işi» (Baqara 256).

Din yol göstərmə, doğrunu əyridən, düzü yanlışdan, xeyiri şərdən seçmə üçün yardımdır. Seçim imkanına müdaxilədə Allah taala heç peyğəmbərimizə də səlahiyyət vermir. Çünki bir ayədə deyildiyi kimi, «Bu Quran bir öyüddür, aləmlərdən ötrüdür» (Yusuf 104). Hətta peyğəmbərimizə xəbərdarlıq da edilir: «İstəsəydi Rəbbin əgər yer üzündə kim varsa, hamılıqla iman gətirərdi Ona. Sənmi zor işlədirsən insanları gətirmək üçün?» (Yunus 99).

Quranda onu da oxuyuruq ki, peyğəmbərimiz insanların islama, imana gəlməsini, doğru yolu seçməsini nə qədər istəsə də, onlara nə qədər acısa da, bu, onlara təzyiq etmək, məcbur etmək həddinə çata bilməz: «Səndən üz çevirsələr, bilsinlər, Biz səni göndərməmişik göz qoyasan onlara. Sənin borcun yalnız bəyan eləməkdir verdiyimiz hökmləri» (Şura 48).

Başqa peyğəmbərlərin həyat və fəaliyyəti barədə Quran ayələrinə diqqət yetirəndə bunun hər zaman belə olduğunu görürük. Məsələn, Hud peyğəmbərin xitab elədiyi kütlə Allaha qarşı sayğısızlıq göstərirdi. Amma onların bu etirazları qabağında Hudun seçdiyi tövrə fikir verək: «Hud dedi: «Ey qövmüm, mən ağılsız deyiləm, Aləmlərin Rəbbinin göndərdiyi elçiyəm. Mən Rəbbimin sözlərini yetirirəm sizə, etibarlı öyüdlər verirəm sizə» (Əraf, 67-68). Eyni tərzi Saleh peyğəmbərin, bütün başqa peyğəmbərlərin də xitab etdiyi camaata münasibətində görürük: «Ey millətim! Mən sizə Rəbbimin risaləsini təbliğ etdim. Fəqət siz nəsihət edənləri sevməzsiniz?

[fidan494]

çox sağolun, maraqlı ve aktual mövzulardan biridir.
Quranda çox gözel ifade edilmişdir ki, mecburiyyet qebuledilmezdir.

Bezi hallarda doğruluq ve haqq prinsipini esas tutanlar ne bahasına olursa olsun, zorakı yollarla insanları bir dinden çekindirib digerine celb etmeye çalışırlar. Ve ya sehv yoldan çekindirib düzgün yola yönlendirmeye cehd edirler. Bu meseleye tolerantlıq prinsipinden yanaşsaq, tolerantlığın haqqa ve gerçekliye engel töretmediyini görerik. İster haqqlı, isterse yanlış her kesin öz inancı vardır ve haqqın ve yanlışın yerlerini müeyyen eden heç bir instansiya mövcud deyil.
Müxtelif inancları müşahide ve tesbit etmekle, diger dinin insanları ile ve ya yanlış yolu tutduğunu hesab etdiyimiz insanlarla sivil dialoqa keçerek neticede doğru hesab etdiyimiz haqq yoluna o insanların könüllü olaraq keçmelerini temin etmek mümkündür. Fikrimce, münasib çıxış yolu bu cür ola biler.

Teşekkürler.

[kombat80]

Fidan ve Tutu xanimlar men sizinle razi. Dinda mecburiyyet yoxdur. Ama Allah peygemberimize dediyi sozleri yalniz o emel etsin deye demirdi. Onun simasinda butun insanliqa catdirirdi. Ama yazdiqiniz bezi ayelerde biraz ixtilafa dusdum. Azerbaycanda qebul olunan bir iki quran Tercumesi vardir. Bunlardan Ziya Bunyadov-V Memmedeliyevin tercumeleri, Əlixan Musayevin tercumesi ve.s.
Sizin yazdiqiniz bir ayede peygembere xeberdarliq edildiyini misal getirdiyiniz ayede Yunus suresinin 99-cu ayesinde bele yazilib.

Hətta peyğəmbərimizə xəbərdarlıq da edilir: «İstəsəydi Rəbbin əgər yer üzündə kim varsa, hamılıqla iman gətirərdi Ona. Sənmi zor işlədirsən insanları gətirmək üçün?» (Yunus 99). Ama halbuki esl tercumede "senmi zor isledirsen" deyil "İnsanları mömin olmağa sənmi məcbur edəcəksən? olaraq keçir. Əgər Rəbbin istəsəydi, yer üzündə olanların hamısı iman gətirərdi. İnsanları mömin olmağa sənmi məcbur edəcəksən?( Yunus 104) Her 3 tercumede bele yazilmisdir! Bu tercume ile o tercume arasinda diqqet etdinizse cox ferq var. Siz yazdiginiz tercumeden bele anlasilirki peygemper butun o muharibeleri haqsiz yere etmis, ve Allahu teala (c.c) ona tenbeh etmisdir. lakin yox Allahu tala Peygemberimizin simasinda butun beseriyyete oyut etdiyini goruruk ikinci tercumeden. Mecburriyyete qaldiqda ise dinde mecburiyyet din kamil edildikden sonra qadagan olundu.
Yeeni dediyim nedi. İslam dinimizi parcalamaq ucun bezi tercumeler edilir. Calisin hemise din haqda yazanda menbeli materiallara istinad edesiniz.
Ve qaldiki mecburiyyete. Beli mecburiyyet yoxdu. Amma insan onun tabeliyinde olan meselen oz usaqini ovretini dine getirmelidi. Mecbur etmek demiremki doymelidi yox. Neceki usaq ananin sozunden cixanda konfet yeye bilmir bax bezi xirda cezalarla bunu etmek olar.
Ama niyese heyatda adi seylerde bezi isler normal qarsilansada islama gelende bu boyuk facieimis kimi qeleme verilir.
Allah her seyin yaxsisini bilendir. Amin!

[Ruzgar_Gulu]

men inceledim yunus suresinin 99.ve 104.ayetlerini burda daha net anlatıyor sanırım
Ve lev şâe rabbuke le âmene men fîl ardı kulluhum cemîâ(cemîân), e fe ente tukrihun nâse hattâ yekûnu mu’minîn(mu’minîne).

Ve şâyet senin Rabbin dileseydi, yeryüzünde olan kimselerin hepsi elbette topluca îmân ederlerdi. Yoksa sen, insanları mü'min(ler) oluncaya kadar zorlayacak mısın?

(yunus suresi 99)

Kul yâ eyyuhen nâsu in kuntum fî şekkin min dînî,fe lâ a’budullezîne ta’budûne min dûnillâhi, ve lâkin a’budullâhellezî yeteveffâkum, ve umirtu en ekûne minel mu’minîn(mu’minîne).

De ki: “Ey insanlar! Eğer benim dînimden (dînim hakkında) şüphe içinde oldunuzsa (olsanız da) ben, sizin Allah'tan başka taptıklarınıza tapmam. Ve lâkin sizi vefat ettirecek olan Allah'a kulluk ederim. Ve ben, mü'minlerden olmakla emrolundum.”
(yunus suresi 104)

[Ruzgar_Gulu]

*İslam dini sevgi ve şefkati temel alan, barışa çağıran, Allah'a karşı mutlak samimiyet ve dürüstlük içinde yaşanmayı teşvik eden bir dindir. Dolayısıyla İslam dinini yaşayacak bir kimsenin severek ve isteyerek Müslüman olması, Allah'ın emir ve tavsiyelerini canı gönülden, kendi vicdani kanaati ile yerine getirmesi çok önemlidir
*İslam dini, güzellik ve sevgi dinidir. İslam dinini yaşayan insanlar, bu güzel dinin özünü ve derinliğini gördükleri için, Allah'a derin imanlarından dolayı bir heyecan ve şevk içinde olurlar. Bu, bir gönül kabulüdür. İslam'a olan bağlılığın kaynağı Allah'a olan aşktır. Bir Müslüman, Allah'a olan aşkı sebebiyle namaz kılar, Allah'a olan aşkından dolayı ibadetlerini yerine getirir ve Kuran'a göre yaşar. Allah, Kuran'da Müslümanların bu özelliğini "gönülden Allah'a yönelenler", "gönülden katıksız bağlılar" ifadeleriyle haber vermiştir..."
*“Dinde zorlama yoktur. Artık doğru ile yanlış birbirinden ayrılmıştır. Şeytanın yoluna uymayı reddedenler ve Allah’a inananlar, hiçbir zaman kopmayacak en sağlam dayanağa tutunmuşlardır. Allah her şeyi işitendir, her şeyi bilendir.” (Bakara 256)

Yukarıdaki ayet, Kur'an’ın en son inen ayetlerindendir. Bu ayetin belirttiğine göre İslam dininin amacı, yapmak istedikleri, nasıl bir yol ve yöntem izlediği net bir şekilde ortaya çıkmış bulunmaktadır. Kur’an’ın tamamlanmasıyla birlikte doğru ile yanlış, gündüz ile gecenin birbirinden ayrı olması gibi apaçık ortaya çıkmıştır. Durum bu kadar açıkken hâlâ yanlış yönde yürümekte ısrar edenleri İslam zorla kendi saflarına katacak değildir. Çünkü zorlama, İslam’ın temel düşüncelerinden biri olan “sınama”ya ters düşer. Önemli olan insanın icbar altında doğruya tabi olması değil, kendi isteği ve arzusuyla doğruyu bulmasıdır.
İslam dininin, insanları inanç konusunda zorlanmama prensibi başlangıcından beri hiç değişmemiştir. İlk inen surelerden biri olan Kâfirun Suresinde Yüce Allah şöyle buyurur:

“De ki: “Siz ey hakikatı inkâr edenler!
Ben tapmam sizin taptığınıza
Siz de tapmazsınız benim taptığıma
Ve ben tapmayacağım sizin tapıp durduğunuza
Siz de tapmayacaksınız benim taptığıma.
Sizin dininiz size, benimki bana.” (Kafirun 1-6)
Peygamberimiz, fethettikleri yerde yaşayan insanlara Müslümanlığı kabul etmeleri için telkinde bulunmuş, ancak hiçbir zaman onları zorlamamıştır. Medine’de yaşayan Yahudiler, serbestçe dinlerine uygun olarak yaşam sürmüşlerdi. Bu durum onların putperestlerle gizlice anlaşma yapmalarına kadar devam etmiştir.

Peygamberimizin tutumunu sürdüren Müslüman yöneticiler, diğer dinden olan insanların inanç ve ibadet özgürlüklerine herhangi bir kısıtlama getirmemişlerdir. Hz. Ömer Kudüs’ü fethettiğinde, orada bulunan Hıristiyan ve Yahudilere iyi davranmış, asla soykırım yapmamış, dinlerinden dolayı kimseyi öldürmemiştir. İstanbul’un fethedilip Müslümanların eline geçmesiyle birlikte, bu güzel şehir Yahudiler için neredeyse bir umut adası haline gelmiştir. II. Beyazıt döneminde Hıristiyanların baskılarından ve soykırımından kaçan Yahudiler İstanbul’un en güzel semtlerine yerleştirilmiş ve bunlar kısa zaman içinde İstanbul’un en zengin insanları haline gelmişlerdir. Günümüzde de durum farklı değildir.
Müslümanların diğer dinden olan insanlara karşı hoşgörülü davranmaları, onları İslam’a girmeleri konusunda zorlamamaları, aksine din baskısı altında yurtlarını terk etmek zorunda kalanları kendi ülkelerine kabul etmeleri, İslam’ın yararına olmuş, çoğu insan karşılaştıkları İslam adaletine hayran kalıp kendi istekleriyle Müslüman olmayı tercih etmişlerdir.

[canbell]

Hetta bir ata 16 yashli qizini bele oldurub hicaba girmediyi ucun,bes bu ata nece dini qebul edib ki,nece muselmandirsa,qizina qiyib?
Yaxshi ish gorenin xeyiri ozune,pislik edenin de zereri ozune olar.Senin rebbin bendelere zulm eden deyildir...

[fidan494]

Burda esasen interpretasiya problemleri movcuddur.

Metnleri ve qanunlari adeten 3-cur interpretasiya edirler.

1.Herfi interpretasiya - artiq bu novden istifade olunmur. Meselen : her hanisa bir bendde bele bir yazi yazir. "Atlari ogurlayan cinayet mesuliyyetine celb olunur". "Atlari" sozu problem yaradir. Bele çixir ki, bir shexs bir neçe ati deyil, sadece bir ati ogurlasa cinayet mesuliyyetine celb olunmayacaq. Heqiqetde ise bu sehvdir, halbuki o shexs ogurluq edib ister bir at olsun isterse çoxlu at. Mehz buna gore de herfi tercumelere yer verilmemesi daha munasibdir.

2.Analoji interpretasiya - metnde nezerte tutulan veziyyetlere deyil ona oxshar veziyyetlere tetbiq olunur.

3.Teleoloji interpretasiyaya yol verilse daha munasib olar. Teleoloji interpretasiya metni yazan shexsin bize eslinde neyi demek istediyini çatdirir.Teleoloji interpretasiya cemiyyetin inkishafini, insanlarin din, inanc, menseb serbestliyi, huquq ve azadliqlarini nezere alir. Teessufler olsun ki, Quran ve ya onun kimi diger dini metnler bezen herfi ve ya analoji tercumelere meruz qalir. Bir az kobud çixsa da, kime nece serf edirse o cur anlayir ve tetbiq edir. Butun bunlardir ki, konfliktlere, fikir ayriliqlarina getirib çixarir.

Teshekkurler.

[Tutu20]

[sus-qun]

Dinde mecburiyyet yoxdu.Bu birmenalıdır İslamı qebul eden kes elbetde ki butun heyat terzini deyishir, amma ona bunu zorla etdiren yoxdur. Islam en gozel ve en son ilahi tovhid dinidir.

[Solidat]

Hetta bir ata 16 yashli qizini bele oldurub hicaba girmediyi ucun,bes bu ata nece dini qebul edib ki,nece muselmandirsa,qizina qiyib?
Yaxshi ish gorenin xeyiri ozune,pislik edenin de zereri ozune olar.Senin rebbin bendelere zulm eden deyildir...