Adini sen qoy...

[zeynalov_]

Indi Bakinin en hundur yerindeyem. Ayagimin altinda mavi Xezer, bir yanimda ebediyyet yuxusuna geden insanlar, bir terefimde ise bu yuxuya namized bir nece genc. Bir de esen kuleyin soyugundan ushuyen men varam bu yerde. Niye burdayam, niye ayaq uste durub yuxusuzluguma mehel qoymadan bu ag vereqi doldururam, bilmirem. Adini sen qoy... Tez-tez telefonuma baxiram. Her zeng, her mesaj meni bir az da umidlendirib heyata baglayir. Adlarini gorene kimi... Shaxtadan goyermish ellerime baxiram. Dunenime ve bu gunume baxiram. Dunen isinmek ucun terli, feqet semimi bir el var idi ovucumda. Amma indi yun elcek axtariram. Her halda onun daha sadiq olduguna inanmaga bashlamisham. Nedir bu yalqizliq, nedir bu tenhaliq, bilmirem. Adini sen qoy...
Yollara baxiram, senli ve sensiz uzanan yollara. Bu yolu gedirem, sag ciynimde sheherin parildayan ishiqlari, sol yanimda senin sesin. Butun svetoforlarda durmaq isteyirem. Bir nece deqiqelik beraberliyimizi uzatmaq ucun her gorduyum yashil ishigi qirmizi renge boyamaq isteyirem. Omur boyu, yol kesishmesindeki "DUR" isharesinin altinda soyuqdan donmaq isteyirem. Qelbim sizildiyir, mashinin tekerleri asfalti yox, ureyimi ezib kecir. Yagishli payiz axshaminda park skamyasinda yolunu gozleyirem. Sebebini bilmirem. Adini sen qoy... Cox oxuyuram-kitablari, fikirleri, gozleri, insanlari. Gencliyim bu minvalla kecir. Cunki axtariram. Birden aglima CO2'le CO'in ferqi gelir. Bir tez baglanib tez de qopur. Digeri ise oldurur, amma ayrilmir. Gulmelidi, neye gorese birini sene, digerini ozume oxshadiram. Agilliyam, yoxsa ozunu dahi sayan axmaq? Ne bilim, adini sen qoy...
Yashadigima inanmiram. Amma inandigim kimi yashayiram. Sevirem, bezen de sevildiyimi zenn edirem. Incimirem, lakin bezen bilmeden incidirem. Baxiram, hem de duz gozlerinin icine. Yalniz cilpaq heqiqet gorurem. Deyesen buna heyat deyirler. Bele de ki, ne ferqi var. Adini sen qoy... Yuxular gorurem, qarma-qarishiq. Guya sen ve men variq, bir de dord ushagimiz. Balaca evimiz, senin ekdiyin gullerle bezenmish bagcamiz. Cox xoshbextem, cunki artiq heyet yox, heyat yoldashimsan. Meni sevirsen, men de seni. Bu, ya senin arzularinin behresidir, ya da menim nigah kagizina atdigim menasiz imzanin neticesi? Menim ucun ferqi yoxdu. Onsuz da yuxudu. Adini sen qoy... Ushuyurem, darixiram, gozlerim dolur, qeher bogur, nefesim daralir, ellerim terleyir, ureyim doyunur, deyeceyim sozlerimi unuduram. Desem ki, bu sevgidir, inanmayacaqsan. Adini sen qoy...
Soz vermishdim, bu cizma-qara da sevgimiz kimi bu gun bitecek. Cox dushundum, amma az yazdim. Butun hisslerimi yukledim eyri-uyru herflerin beline ve seni geri qaytaracagina umid etdim. Lakin bir noqsanim qaldi. Bilmirem bu yaziya ne ad verim. Ne olar, adini sen qoy...

[Amiqo_100M]

gözəl

[Xeyallarim]

tesekkutler gozeldi

[zeynalov_]

Sağolun , Allah razı olsun.