Bu gun yene seni xatirladim, seni dusundum, sesin qulaqlarimda cingildedi. Narin uzundeki kederden solan huzunlu baxislarin ruhumu qamciladi. Ses geldi qulagima, ruhumu dagladi!... "Ayrilmaqsa meqsedin, senincun susuram, yoxluqlara qarisaram! ... Bilsen ne xosdur sesini duymaq, var oldugunu hiss etmek!...hiss etmek qelbinin titreyishini ! ruhumu silkeleyen titreyisshe Qelbimin məhvərindən cixan sensizlik sessizlik qorxusu, sensizlik duygusu ve cavabsiz suallara ne zamana qeder, ne ucun , axi niye?!
Yuxularimda sen varsan, xeyallarimda sen varsanan ! Sen uzaqlardasan, esrarengiz perdeler arxasindasan, sen uzaqlardasan, her zaman telefonun o biri ucunda esitdiyim sesine de hesret qaldim! ne zamana qeder, ne ucun, axi niye?! Bilmirem, bu alem, bu keder ne qeder surecek, belke de bir omur boyu, belke de yox!!..
Bu gun ne menasiz ve solgun gundur, ne menasizliq hakimdir qelbime bu gun...dunya nedir? Sanki, qapali bir mekan...
Yumalanib gedirem, donub-dolasiram menasizliq icinde. Ne bir anlayanim var, ne bir dinleyenim; ne de bir basha salanim, yol gosterenim!... yaniram ichimde, sixiliram, kichicik ureyimde, qelbimnde seni ve bu hesretin acisini saxlayib, yashayiram!...
Sen de meni tek qoyursan!..Bu alemde tekem men tek, hec kime hec ne deye bilmirem, hec kimim yoxdu, ichimdeki sozleri hec kimə deye bilmirem....bilmirem...!.
Sebrim qalmadi artiq, bezdim sebirsizler arasindan sebir etmekden, dolub-dasan, lakin butun zerbelere sine geren ve oz movcudlugundan hec bir zerre eskiltmeyen, ey menim "en boyuk ve derin kasam", senden bele bezdim!... Kecmir saatlar, kecmir deqiqeler!!! kecmir saniyeler, kecmir!!! elbette, gun gelecek, gun gelecek soylediklerimi, zehnimde canlanan her seyi, her seyi o zaman derk edeceksen, anlayacaqsan meni,,, Icimde bir qorxu var, sensizlik, tenhaliq qorxusu...
Seni itirmek qorxusu...qaranliq bir otaq dusun, qapi-penceresi, her teref bagli....bezikdim artiq bu zindandan, bezikdim artiq qollarima vurdugum zencirden Gun kecer, ay kecer, iller oter, cox seyler olar, cox seyler deyiser!,,, cox maneeler cixar qarsima. Amma men yene de varligimi muhafize ederem, sene olan hesretimi asar, sene olan sevgimi qoruyaram...sen menim delimit en derin yerindesen!!...
Ders ili bashladi....artiq hec ses soraqin da gelmeyecek senin mene....Amma senin sag-salamat, xoshbext oldugunu bilmek mene bes eder...
Pəncədən goylere zillemishem gozlerimi... Men ulduzlara baxiram, ulduzlar da mene... Bu an Zulfiyyenin mahnisindan parchalar yadima dushur.. "Ulduzlar mene baxib dinmir, goylerde sayrishir...."
Qaranliq gecede qaranligi aydinlatmaq ucun parlayan ulduzlar gorurem semada. Senin gozlerini xatirladir mene. O gozler ki, bir zamanlar qelbimi aydinlatacaqdi.
Her dogan gunesde seni axtariram, her qurubda seni axtariram!!... Her yerde, her an, seni axtariram, her canlida insanin simasinda seni gorurem... Hər mahninin setirlerinde, her oxudugum kitabin sehifelerinde....Daim sensen gozum onunde....baxislarimda sen varsan!!!.....
Getdin…. Ilk once sabahlardan kusdum, sonar gecelerden, Sonra heyatdan , Sonra insanlardan ve seni xatirladan her seyden… En son.. En son ozumden kusdum.. Amma senden asla kuse bilmedim…
Sabahlardan kusdum … her gunes dogdugunda sanki onunla birge yeniden geri doneceksen, yene menim olacaqsan, heyati yeniden yasadacagsan, sensiz kecen saniyeleri bele silib atacagsan deye bir umid dogurdu icimde …
Her acilan sabah bir damla umid getiridi qelbime. Sensizliyin biteceyine , hesretin geride qalacagina inandirdim . Butun qelbimle, butun varligimla. Sensizlikden buz baglamis qelbimi eridib, sanki menim yalniz olmadigimi , her zaman yanimda oldugunu mene subut edirdi dogan gunes..
Bir zamanlar sabahlarin acilmasini izahedilmeyecek bir heyacanla gozleyirdim. Cunki gunes dogar dogmaz seninle goruse telesirdim. Sanki sabahlar yalniz ikimiz ucun acilirdi, sanki o da telesirdi menim kimi.
Amma artiq her sey deyisib. Artiq sabahlar acilmaga telesmir. Daha gunes evvelki tek isti deyil. Buz tutmus uryimi de eritmir. Indi geceler o qeder uzundur ki sanki qelbimdeki qaranligdi cokub yer uzune.
Daha sen yoxsan , daha biz yoxuq… Amma sabahlar yene acilir, Yoxlugunu bile-bile gun yene dogur.
Onun ucun kusdum sabahlara,. Kusdum dogan gunese.. Menim icim qaranligken o yene dogur. Qelbimde senli gunlerimi qaytaracagima umid etdiyim halda her acilan gun o umidlerimi puc edir…
Gecelerden kusdum… men yalnizligimi paylasacagim bir sen tapa bilmediyim halda o minlerle ulduzla paylasdigi ucun. Menim qelbimi aydinlatacag bir kimsem olmadigi halda onu aydinlatacag bir ay oldugu ucun. Meni ozune dost secdiyi ucun..
Her gece dusende sanki umidlerimin uzerine bir sonsuz qaranlig dusecek, buludlar gelib o umidlerimin uzerini ortecek, sonra yagis yagacaq ve o umidlerimi yuyub aparacaq deye bir qorxu yaranirdi qelbimde…
Her gece dusende her kes derin royaya dalib uyudugu halda bir tek men seyr edirem gecenin qaranligini . Nece de uzunmus bu geceler, sanki hec bitmeyecekmis kimi..
Yalnizligimla bas basa qoyub, seni mene xatirlatdigi ucun kusdum gecelerden. Sanki bu zulmet qaranligda, bu sonsuz sakitlikde icimdeki senle bas basa qaliram. Nece de nifret edirdik gecelere bizi ayirdigi ucun.. Indi de nifret edirem amma seni xatirlatdigi ucun!!!
Heyata kusdum… sensizliyin nece agir olduugunu , sensiz qalmagin mumkunsuz oldugunu, baxdigim her yerde bir zamanlar her meni gorende derin qatlarina qeder parlayan , sevincinden yasaran o gozlerini gore bilmediyim ucun. Qelbimde hec kesin doldura bimeyeceyi bir boslugun yarandigi ucun .
Sensizliye hec hazir olmadigim halda , sensiz yasamagi aglima bele getirmediyim bir zamanda aldi seni menden. Heyatin bir tek senden ibaret oldugunu dusunurdum. Heyat sevgi yuvasidir deye dusunurdum.. Amma yoxlugun mene her seyi gosterdi.. bu heyatin nece anlamsiz oldugunu, hesret ve keder evi oldugunu anladim. Indi orda bir yuva qurmusam ozume.. Hesret heyatim , keder unvanim..
Insanlardan kusdum… senin mene aid olmadigini , basqa dunyalarin insanlari oludugumuzu isbat etmeye calisdiglari ucun. Sanki onlar da menimle birge her saniye hesretle , yalnizligin acisiyla mubarize aparir, savasir ve her savasin sonunda meglub olur , gucu tukenir ve geri cekilirler. Sanki onlar bilir sevibde ayrilmagin, her gun goz yasi tokmenin, iki seven insan gordukde niye onlarin yerinde men deyilem deyib, feryad etmenin ne oldugunu ..
Unut getsin , heyatinda bundan da yaxsilari olacag deyirler... Axi urek her doyenin uzune acilan bir qapi deyil. Bunu anlamadiglari ucun kusdum insanlardan..
Gozlerimden kusdum… her yoldan kecenin sen oldugunu zenn edib arxasinda qacdigim ve sen olmadigini gorub nece caresiz oldugumu anladigim ucun.. Uzunun her cizgisinin sanki indice gormus kimi xatirladigim ucun. Sensizlikden aglayib aglayib gozlerimin yasini bitire bilmediyim ucun.. Senden basqa her kesi gorduyum ucun..
Seni xatirladan her seyden kusdum. Seni ilk gorduyum yerden, hec zaman sile bilmediyim xatirelerden , gorus yerlerimizden, ellerimdeki ellerinin izinden…
Her seyi atib getdin bir tek xatireleri mene buraxdin. Sanki gunahkar menem, sanki bir tek men yasadim bu sevgini. Axi niye tek meni izliyir bu xatireler. Niye senden basqa bir arzum , bir isteyim, bir xeyalim yoxdu?? Niye mene sevmeyi oyredib de unutmagi oyretmedin??? Niye iller sonra her seyi unudub seni unuda bilmedim??? Suallarla , hesretle, aci yalnizligla bas basa qoyub getdin.. Xatirleleri mene buraxib getdin..
Ozumden kusdum.. Sen hec getmemisen, yene menimlesen, meni sevirsen, bu gun gelecek , sabah gelecek deyib her gun ozum – ozumu aldatdigim ucun. Sensiz qaldigimi, meni atib getdiyini, bir daha geri donmeyeceyini, artiq basqasinin oldugunu ozume inandira bilmediyim ucun... Her istediyime nail oldugum halda sene nail ola bilmediyim ucun, sene nifret edeceyim halda hele de seni sevdiyim ucun kusdum ozumden..
Seni sensizlikde bele sevmeyi bacardim, esl sevgi dedikleri bu imis meyer. Yoxlux icinde varmis kimi hiss etmek. Her an umid etmek.. bitmez tukenmez bir arzular , xeyallarla yasamag. Gozlemek.. Gelmeyeceyini bile - bile gozlemek.
Unudacagim halda her gun seni xatirladim, sevgim qururumdan ustun oldu.. Seni silmeyi bacarmadim. Her seyden kusdum, bir tek senden kuse bilmedim. Her gun usyan etsem de, onu seve bilmerem, qelbime, aglima seni dusunmeyi qadaga etsem de bacara bilmedim.. seni sevdim.. unuda bilmedim…
Sen boyuk bir tufan kimi iz saldin qelbimde.. Uca dag basinda xirda bir cicekdim. Aldin o ciceyi oz tufanina cekdin, sonra da qoparib atdin..
LinkBack URL
About LinkBacks
Alıntı ile cevapla
Yer imleri