Qədim Romada gəlinliklərin rəngi sarı idi. Orta çağlarda isə gəlinliklərin rəngi məsələsinə o qədər də fikir vermirdilər. Parçanın keyfiyyətli və göstərişli olması daha önəmli idi. Hər kəs ən yaxşı paltarlarını geyinirdi, rəng də hər kəsin öz seçiminə göre idi. Beyaz gelinlik adetinin yayğınlaşması 16-ci yüzillikde olmuşdur.

Bu illerde kraliyyet ailesi gelinlerinin gümüşü rengde gelinlik geyinmeleri enene idi. Kraliça Viktoriya bunu redd etdi ve beyaz gelinlik geyinmekde israr etdi. Bundan sonra ıngilis ve Fransız yazıçılar beyaz rengin mesumiyyetin simvolu olduğu mövzusunda yazmağa başladılar. Exlaqi baxımdan bakirelik evliliyin esas şerti olduğu üçün ağ gelinlik adeti yayıldı. Evlenerken beyaz geyinmek genc qızların bekaretlerini cemiyyete elan etmelerinin vasitesi oldu. Gelinlikle bağlı bezi batil inanclar da var. Bunlara göre bir qızın gelinliyini özü tikmesi, beyin toydan önce onu gelinlikle görmesi, gelinliyini toydan qabaq geyinmesi uğursuzluq getirir. Söz evlenmekden açılınca nişan üzüyünden de behs etmek gerekir.
İnsanların evlenince üzük taxmaları qedim misirlilerin inanclarına söykənir. Miladdan 2800 il evvel Misirde yaşayanlar dairenin ve ya halqa şeklindeki cisimlerin, başlanğıc ve bitiş nöqtelerinin olmaması sebebi ile sonsuzluğu temsil etdiklerine inanırdılar. üzük evliliyin sonsuzadek davam edeceyine simvolize edirdi. Sonra bu inanc ve adet romalılar vasitesile geniş yayıldı. Qazıntılarda o dövrlere aid çox maraqlı nişan üzüklerine rast gelinmişdir. Nişan üzüyünün sol ele ve sondan bir önceki barmağa taxılmasının sebebi ise modern tibbin inkişafından önceki dövrlere aid yanlış bir insan anatomiyası bilgisidir.
O zamanlarda qan dövranı sistemimizdeki ana damarın sol elimizde bu barmaqdan başlayıb qelbimize getdiyi zenn edilirdi. Belece bura taxılan üzükler evli cütün qelben bağlılığını gösterirdi. İndi damarların haradan gelib haraya getdiyi bilinse de bu da bir adet olaraq qalıb.