Üzrsüz Əyləşməmək



“Zə*rər çək*mə*dən (üzr*süz ev*lə*rin*də) əy*lə*şən mö*min*lər*lə Al*lah yo*lun*da öz mal*la*rı və can*la*rı ilə cəhd edən*lər (səy gös*tə*rən*lər) şəxs*lər bə*ra*bər ol*maz*lar. Al*lah mal*la*rı və can*la*rı ilə vu*ru*şan*la*rı əy*lə*şən*lər*dən (ci*ha*da get*mə*yən*lər*dən) də*rə*cə eti*ba*ri*lə üs*tün tut*du. Al*lah bun*la*rın ha*mı*sı*na sa*vab vəd et*miş*dir. La*kin Al*lah mü*ca*hid*lə*rə ev*lə*rin*də otu*ran*lar*dan da*ha bö*yük mü*ka*fat*lar*la im*ti*yaz ver*miş*dir” (Ni*sa su*rə*si, 95).

Bu ayə*də Quran*da bil*di*ril*di*yi ki*mi, şövq və hə*yə*ca*na ma*lik ol*ma*dıq*la*rı üçün bir o qə*dər də mə*suliyyət yüklənilmədən sər*bəst bu*ra*xı*lan və mö*min*lər tə*rə*fin*dən ida*rə edi*lən in*san*la*rın və*ziy*yə*tin*dən bəhs olu*nur. Quran*da qə*ti hökm olaraq bil*di*rilən, di*nin mən*fə*ət*lə*ri üçün ça*lış*maq*dan ya*yın*maq və peş*man*lıq his*si ke*çir*mə*dən bu*nu da*vam et*dir*mək Quran ayə*lə*rin*də qı*na*nan əx*laq*dır. Be*lə in*sa*nın mövqeyi, hə*ya*tı*nı da*im mü*ba*ri*zə*də ke*çi*rən, Al*la*hın razılığını əl*də edə bil*mək üçün ca*nı*nı və bü*tün ma*lı*nı fəda etmiş mö*min*lər*dən də*rə*cə ba*xı*mın*dan çox fərq*li ol*du*ğu Quran*da bil*di*ril*miş*dir. Ayə*də*ki «də*rə*cə eti*ba*ri*lə üs*tün tut*du» ifa*də*si üzr*süz ola*raq otu*ran*lar*la mö*min*lər ara*sın*da*kı fər*qin nə qə*dər bö*yük ol*du*ğu*nu gös*tə*rir. Bu sə*bəb*dən də axi*rə*tin üs*tün də*rə*cə*lə*ri*ni dün*ya hə*ya*tın*da*kı az mən*fəə*tə və al*da*dı*cı ra*hat*lı*ğa qur*ban ver*mək ağıl*lı hə*rə*kət ol*maz.
(məqalə harun yahya)