-
ben de birşeyler mırıldanayım dedim. iyi kötü idare edin artık :D:D:D
Sonbahar yalnızlığıydı yüreğimdeki... Puslu bir geceden kalmaydı hayallerim... Sessiz birer çığlıktı tebessümlerim... Herzamanki gibiydim işte... Boş bir odanın kenarında kalmış yaşamışlığım... Şiirlerin hep son mısrasında buldum kendimi... Ben mi farklıydım yoksa herkes aynımıydı... Bir çocuğun gökyüzene bakan meraklı gözleriymiş yaşamak... Ben hiç yaşamadım kii...
-
Anlatılacak şeyler olur bazen ama ne mümkün sıraya koyamazsın. Bazen isyan etmeye doğru giderken, bakarsın mutluluk karşında... Ve bir an çok mutlu olduğunda bir korku kaplar içini ya bozulursa dersin, o anı yaşayamazsın. Hayat bu işte bir varoluşun içinde kaybolmak korkmak keşke bir fareden, bir yılandan korkmak olsa ama değil işte!!! En yakın bulduğun şeylerin seni ansızın terketmesi, canım dediğin her şeyden önce gördüğünün yılan oluşu vardır bide.. Yani yılanın kuyruğuna basmamış olsan da o seni sokmaya hazırdır. İşin kötü tarafı sen onu yılan yerine bile koymazsın. Evet yılan yerine koysaydın zehirleyeceğini bilir ve şuan olduğu gibi hemen ölmezdin...
-
Tatlı meleğim, dostum, canım benim. Kurduğumuz hayalleri, paylaştığımız sevinçleri, tattığımız hüzünleri, gerçek olan hayallerimizi, masum gözyaşlarımızı ve söylediğimiz şarkılarıda yanında götür. Sevincine sevinç ekle, git hayallerinin peşine ve dönüşün muhteşem olsun...O mezuniyet gününden sonra hayatlarımız başka yönlere savrulsada tek dileğim gittiğin yerde aradıklarını bulman! Kimbilir bizleri, büyük şehirlerin temiz kalpli kızlarını küçücük bir kentte dert ortağı yapan kader, birgün tekrar biraraya getirecek ve belki de bu o kadar uzak değil:) Kendinle iyi anlaş arkadaşım, su gibi git gel, gülücükler eksik olmasın güzel yüzünden, bizleri de unutma sakın..
-
Ayrılık vakti geldiğinde savrulan yapraklar misali bir hüznün bahçesinde rüzgara bırakmak anıları. Ve kavuşmayı beklemek yıllarca aynı yerde. Her ne kadar zor olsa da gidenin geleceğini bilmektir mutluluğu veren. Takvim yaprakları her çevrildiğinde hüznün kalp atışına vurmasıdır zor olan. Ama anılarla yaşamak ve onları sevmek en büyük tesellidir. Gözler hep uzakları arar. İçindeki ses hep sorar kendine “ne zaman gelecek?” diye. Sabır en büyük erdemdir beklemeyi bilene.
Kavuşma günü geldiğinde gözler yaş akıtmak için aceleci olacaktır. Mutluluk ancak böyle dökülecektir gözlerden. Ve ayrılık zamanında rüzgarlarla savrulan anılar toparlanıp ait olduğu gönüllere girecektir.
-
Bir parça hasret olsun,özlemlerime eşlik eden ve siyah bir örtü misali ışıkları örten!Olsunki bir daha hasretin rengini çizeyim karanlığın içlerine doğru ve çizerken aydınlanıversin hasretler!Gücümün imkanlarını zorlayarak ve güçsüzlüğümü unutarak yapayım bunu,umuduma yollar açılırcasına sarfedeyim terimi!
-
Haykırmak...
Bazen bir öfkenin, bazende bir mutluluğun bedelidir. Bir ceylan kadar ürkek ve bir aslan kadar heybetlidir. Sessizce ve derinden gelen bir çığlıktır kimi zaman ama bir okadarda etkili. Gülmek ve ağlamanın, yaşamak ve ölmenin, sevmek ve terkedilmenin tam ortasıdır haykırmak. Ayakta kalmanın kualıdır kimi zaman. Belkide insanın kendisini korumasıdır. Kimbilir hayallerden kurtulup hayata dönmenin bir ilacıdır belkide. Sessiz sedasız ayrılmaktır bazen ve yolların sonuna varmaktır.
Haykırmak... Haykırmak...
-
İçimde sevdanın renklerini topladım sızımı dindirebilmesi umuduyla.Olmadı belki de olmak o kadar basit değildi ve ya zor olan ben değildim.Anlayamadım anlamak isteyerek.Çok uğraştım ama bir olur yol çizemedim bağrıma ve öylece susup kaldım hep bağırma isteğimle beraber!
-
Buğulanmış pencereye sevgiyi yazmak istedim ancak bir müddet sonra tekrar buğulandı. herşey gibi silinip gidiyordu gözlerimin önünden. oysa yüreğin tam ortasına kazınan sevgiler hiç unutulmuyordu. demekki cama yazmakla hata etmiştim. söylemek istediğim çok şey vardı halbuki, nedense yazıyordum susarak. içimdeki dev ne zaman haykıracaktı. beklemekmiydi zor olan yoksa içimdekileri dışa vurmak mı. belkide korkuyorum. dışa vurursam içimdekilerde buğulanır diye.
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.1 ©2011, Crawlability, Inc.