Xatirələr iz buraxır onu göz yaşları kimi silə bilməzsən!
Dağlara duman-duman həsrət çökər, dağlara göz yaşlarım yağmur olar, yollara könlümdə min yel əsər. Ağlama, ağlama sən göz bəbəyim, ağlama yalnız səni sevəcəyəm, unutma ölsəm belə dönəcəyəm.
Anladım ki, ağaclar torpağa acı verdikcə böyüyürlər. Sən də mənə acı verərək sevincli olacaqsan. Davam et, dəyər vermə deyilmişdi inanmamışdım. Səni vəfalı sandım əfv et.
Xəyal etməyi xəyallarda yaşamayınca, hər nəfəsdə hava kimi suyu da içmədikcə səni necə sevdiyimi bilməzsən.
Nə geri dönəcək yolun olacaq nədə tutunacaq arxan qalacaq. Qorxuram peşmanlıq sonun olacaq yalnız qalacaqsan. Günlərin birində peşman olacaqsan.
Bəlkə də əbəs yerə yazıram. Bəlkə də əbəs yerə səni narahat edirəm. Məqsədim bu deyil mən sadəcə səni unutmadığımı xatırlatmaq istəyirəm