əsgərlik anım başdan sona

[j700]

21 iyun 2014 şənbə günü axşamı evdəki son günümdü səhər tezdən yola kuyulacaktım. Axşam yeməyimi yeyirdim evdəki son axşam yemeğimdi. Yeməyimin yedim yeməkdən sonra son dəfə bi şəhər turu atayam dedim çıxdım çölə alanya iskelesind əbir tur atdım içimdə bir az həyəcan bir az hüzn birazda sevinc vardı dəyişik bir duyğu idi saat çox gec olmadan evə getdim səhər tezdən yola çıxacaqdım yatağıma yatdım bir o tərəfə döndüm bir bu tərəfə döndüm yata bilmədim onsuz da həyəcandan yata sakaktada iki dənə sərxoş qışqıra qışqıra Kavg edir 30 dk filan qışqırıb durdular sonra polis gəldi adamları apardı.


səhər tezdən oyandım naharmı etdim və düşümü aldım öz arabamızla atam buraxacaqdı avtomobilə türk bayrağı astma Burdurun yolunu tutduq. saat 10:00 sularında burdur mərkəzə gəldik saat 16.00-a qədər vaxtımız var idi ailəm ilə birlikdə bir az şəhər turu atdıq gəzdik tozduk və Acdıq günorta yeməyini yedik və kışlanın yolunu tutduq


qışladan içəriyə ailəmiz ilə birlikdə girirdim ziyarətçi partkında bekletiyorlardı kifayət qədər əsgər gəlincə alıyolardı.neyse bizdə girdik ziyarətçi parkında bekletiyorlardı ətrafıma baxırdı hər kəs ağlayırdı əsgərlərdə ağlayırdı ailələrinin ağlayırdı ər arvad adamlar əsgər ataları belə ağlayırdı məndə əksinə millətin ağlamasına gülürdü:


kifayət qədər əsgər toplandı içəriyə aldılar ailəm ilə vidalaşıb içəriyə girdim. girişdə axtarış etmədilər 100 dənə filan hərbi yığdılar sən bu bölüğün bu mangasına get sən şura get sən bura get deyə komandir başına görə seçirdi mənə 4.Bölüm 3.takım 4.manga bərabər gəldi


Manga ilə birlikdə əşyaların verəcəkləri anbara apardılar 20 kq ağırlığında bir çanta verdilər dopadan bölüğe götürənə qədər 20 kilo 200 kilo oldu


bölüğün qarşısında digər mangaya komandir qışqırıb çağırıyodu məndə içimdən ulan necə bitəcək bu əsgərlik ilk gündən bağırıyolar diyodum


kameraya apardılar bura sizin koğuş dedilər kamufılajları geyin dedilər naşı olduğumuz üçün yarım saata çətin giydik bot bağlamağı belə bilmirdik


kamufılajları geydim aynaya baxdım vaybe mən indi askermiyim deyə içimdən keçirdim


bölüğün önünə topladılar bizi komandir cib telefofonu olan kolanyası olan ülgücü Mileti olan bilməm nəyi olan gətirsin mən yakalarsam pis olur dedi iki dənə əsgər cib telefonunu verdi


axşam oldu və yemekhaneye apardılar axşam yeməyini yedik bu arada hər yerə uyğun addımda götürüyolar
ilk gün belə bitdi axşam oldu və yat istimasından sonra yatdım


ikinci gün səhərin 05:00 ında oyandım mən yuxulu-yuxulu bu saata kalkılırmıya necə bitəcək bu əsgərlik deyə içimdən geçiriyodum


trasımızı olduq yemək xanaya getdik səhər kahvaltımızı etdik yeməkləri şirkət getiriyodu hər şeyiylə onlar maraqlanır əsgərə bir iş yaptırmıyolardı


nahardan sonra usta əsgərlərdən biri bizim manga aldı apardı sizin mıntıka yeri bura dedi koca Qışlada bəlkə ən yaxşı mıntıka yeri bizə bərabər gəlmişdir 10m-lik yol yerdə heç zibil yarpaq filan olmur


mıntıkadan sonra bizi yığdılar tibb məntəqəsiyə apardılar bi forma doldurdu hər suala xeyr cavabının verildiyi səhiyyə problemi olan varmı deyə filan soruşdular iki dənə peyvənd etdilər peyvəndi hamşire deyil əsgər edirdi


ikinci gün həmişə belə keçdi bir şey etmədik


üçüngü gün isə qeydiyyatdan əməliyyatları ilə keçdi çox adam olduğu üçün ancaq sıra geliyodu hər kəsə


cümə axşamı günü öğlenden sonra ancaq əməliyyatlar bitdi təhsilə başladım


təhsillər çətin deyildi sağa dön sola dön bilməm nə amma bizim bölüğün digər komandasının komandiri çox vacdansızdı adamlara çox çəkdirdi nə işgəncə etdi bir bilsəniz təəssüf uşaqlara bizim komandir çox iyidi amma günəş olduğu zaman ağacların altına çəkib təhsil yaptırıyodu


cümə günüdə belə keçdi


şənbə bazar full sərbəstik kışlanın içində kinosu vardı recep ivedik 4 filminə getdim
kışlanın içində dönerci falanda vardı yeməkləri bəyənmədiyimiz zaman ordan yeyirdi


ilk həftə bitmişdi və yalnız 1.5 gün təhsil etmişdik


ikinci həftə isə 5 gün ərzində təhsil etdik cümə günü gəldi usta birliyi yerlərimiz açıklanacaktı hər kəs çox həyəcanlı gözləyirdi komandir oxumağa başladı əlifba sırasına görə oxuyurdu ramazan bilməm nə dedi Mardin ramazan bilməm nə Hakkari ramazan bilməm nə Siirt dedi məndə aha şərqə düşdük dedim içimdən sonra ramazan aydın trabzon dedi


usta birliyinin trabzondu acem birliyindəki trabzonlu yoldaşlarım çox yaxşı bir yer olduğunu söyləyirdilər çox şanlıdır diyolardı birde ordu evinə düşdüm trabzon ordu evi ailəmi axtarıb xəbər verdim həftəyə cümə isə and mərasimi vardı


şənbə bazar yenə eyni şəkildə keçdi bazar ertəsi günü gəldi and mərasiminə hazırlıq etməyə başladıq Perşembenin qədər eyni şəkildə cümə onsuz da and mərasimi vardı acem birliyi boyunca yalnız 6.5 gün təhsil etdik


and mərasimi hazırlıqları çox çətin idi günəşin anlandı yarım saat bekliyorduk.ama səhər yoxlama alınıyodu axşam akadar alınmıyodu məndə badimle birlikdə bunu fürsət bilib qaçdıq kışlanın kimsəsiz bir yerində oturduq axşama qədər


cümə günü gəldi andı etdik və paylama icazəsinə çıxdıq


21 gün naşı birliyi etdik amma 21 il kimi gəldi çölə çıxınca ohh be özgürüm dedim


7 gün paylama icazəsi vardı 7 gün ərzində dənizdən çıxmadım full Yüzdüm


usta birliyinə Trabzona təyyarə biletimi aldım cümə günü səhər 06:30 da Gazipaşa hava sahəsindən təyyarəyə mindim istanbuldan aktarmalıydı 08.15 kimi istanbulda oldum hava sahəsində çay simit yedim və təkrar tripod mindim 14:00 kimi trabzonda oldum təyyarədən endim və ordu evinə necə gedə bilərəm deyə birinə soruşdum meydan yazan avtobusa min meydanda in orda soruş dedi məndə dindim avtobusa meydan dedikləri yerdə endim ordan birinə soruşdum adam sağolsun qapısına qədər aparıb gösteriverdi


amma səhv yeri göstərmiş orasida ordu evinə bağlı bir birlik amma mənim təslim olmam lazım olan yer ora deyilmiş ordaki əsgər istiqamətləndirdi Erdoğdu yazan avtobusa min sürücüyə söylə göndərər səni dedi


söylədim və məni endirdiyi yer yenə yanlışmış bu səfərdə batalyonu qarşısında inmişim batalyonu hərbi gösteriverdi onsuz da yaxınmış


saat 15:00 kimi ordu evinə təslim oldum qapıdakı nöbetci Telefon varmı dedi yox dedim doğrunu söylə bax sənə yarımcı olcam indi içəridə axtararlar səni sən ver mənə mən sənə nöbetten sonra verərəm dedi güvəndik və verdik telefona sağolsun yaxşı ninetliymiş nöbetten sonra verdi telefonumu


mənimlə birlikdə 4 dənə daha dövrəyə gəlmiş qeydiyyatdan əməliyyatlarımızı etdilər yolumuzun soruşdular otelciyiz dedik


məni misafirhaneye göndərməyə qərar verdilər 3 gün ordu evində qaldım sonra misafirhaneye göndərdilər qonaq dediyim yer Briqada içində mütəxəssis erbaşların qaldığı bir yer ora Briqada içində amma ordu evinə bağlı məni oraya apardılar hərhalda türkiyenin ən rahat yeridir çünki mən ordu evinə bağlıyam amma ordaki hər kəs briqadaya bağlı misafirhaneden tək başımayım məndən başqa əsgər yox bölük Komandirimiz həftədə 1 ancaq görürəm peşəkarlarda baş tayı axşam birlikdə nüvə çikleyip film izliyoduk


səhərdən axşama qədər tv izləyirdim etdiyim heç bir iş yox idi bu vaxt xəstəxanada falanda yatmıyordum misafirhanenin bir otağı benimdi tək başıma yatırdım qapını kilidləyib əlimdə cib telefonu ilə oynayırdım


səhər 10:00 a qədər yatırdım axtaran yox idi soruşan yox idi nerde bu misafirhaneci deyən yox idi saat 13:00 a qədər yatdığımız belə xatırlayıram axşamda başıma görə nə zaman yuxum gəlirsə yatırdım


bazar ertəsi günlər Briqada Komandiri general-mayor istima alıb danışma edərdi rütbeliler belə əsas duruşda gözləyərkən mən malak kimi yatardım amma general-mayor məni o şəkildə bir yakaşa əsgərlikdə bitməz


tuğaydaki əsgərlər təhsil edərkən mən onlara baxar baxar gülərdim adamlar ilə dalğa keçirdim siz g3 ilə keşik tutursunuz mən 3g ilə tuturam dərdim əlimdən telefon yoxdur olmurdu Smile


20 gün sonra ilk bazar icazəmiz çıxacaqdım bazar dəftərini ordu evindəki komutanıma imzalattım və yemək vasitəsiylə mənə göndərdilər
ilk çıxdım tək başımaydım Kozluca deyə bir yer var ordan et Naharı demişdilər oraya getdim full əsgər vardı açıq bufet səhər yeməyi 6.50 tl idi nahar etdim nahardan sonra internet kafeyə getdim 2-3 saat ilişdim sonra sahilə endim gəzdim tozdum eğlen yeməyimi yedim və qışlaya geri döndüm bazarda çox tez keçir zaman


ümumiyyətlə hər bazarda eyni keçir edəcək bir şey yox onsuz da yemək yeyirsən internet kafeyə aparsın başqa nə yapacan


misafirhaneden tam üç ay qaldım üç ay sonra etdiyim bir səhv üzündən məni ordan aldılar ordu evinə apardılar


ordu evində katcı oldum 1 ay qədər katcılık etdim katcılık baya çətin idi amma əyləncəli otaqlardan kola fasilə çıkıyodu içiyoduk üç arkadaştık


bu arada nöbette tutmağa başladım misafirhaneden gelipte keşiyə başlamaq katcılık etmək həqiqətən çox çətin idi sanki əsgərə yeni gəlmiş kimiydim çünki qonaq heç əsgərlik kimi deyildi
atışıda usta birliyinə gəldikdən tam 4 ay sonra etdim acem birliğindedirler atış etməmişdim


ilk nöbetim baya çətin oldu birde şansızlığıma o gündə ordu evinə rütbəli bir komandir gəlmişdi korgeneralmiydi nə idi onun üçün keşiyi daha diqqətli tutmam lazımdı onsuz da ilk nöbetim acemiyim


1 ay sonra katcılıktanda aldılar məni yemekhaneye aldılar yemekhanede çox rahat idi yemək geliyodu yeməyi paylayırdım qab-qacaqları bulaşıkhaneye aparırdım Bulaşıkcı yuyunurdu mən yıkamıyordum


etdiyim tək şey yemək dağıtmakt və gündə 4 saat döbet tutmaq qonaq qədər olmasada rahat


yemək xanaya keçincə başımdaki Komandir dəyişdi 1 polkovnik 3 başvauş vardı polkovnik bütün ordu evinin komandiri başvavuşlar isə qisim qisim ayrılıyodu mənim qisim komandirim yemək xanaya keçincə dəyişdi dəyişdiyi çox yaxşı oldu, çünki digər qisim komandirim sok məhdud əsgərləri döyərdi belə


bi vaxt məni vasitə komandiri təhsilinə göndərdilər vasitə komandiri sənədi verdilər hərdənbir vasitə ilə birlikdə qışladan çölə çıxardım çox əyləncəli olardı zamanın necə keçdiyini belə anlamadan axşam olardı şəfəq cüt-cüt atardı


3 ay qalmış artıq nöbette tutmurdu alt dövrələr Comez tuturdu
son 1 ay qalmış isə artıq heç bir iş etməz oldum yanıma bitane nəvə verdilər hər işi o edirdi


teskere günü yaxınlaşdıqca zaman dahada yavaş keçirdi teskere günümə son bir həftə qala jandarma ümumi komandiri or genral gəldi ordu evimizə General gelincede baya təlaşı vardı 2 gün qaldım amma o 2 gün 200 gün kimi keçdi


son haftamız üç gününü bazarda keçirdim devrelerim ilə birlikdə son dəfə Trabzonu gəzdik hədiyyəlik əşya satan yerlərdən əşya aldıq memlekere götürmək üçün
teskereme 1 gün qaldı səhər erkəndən çəkib gedəcəkdim çox həyəcanlıydım dəyişik bir duyğu idi gittime həm sevinirdi həm kədərlənirdim 365 gün nədə tez keçdi deyirdim düşümü aldım bavulumu hazırladım yoldaşlarım ilə yat istimasında vedalaştım saat 10:00 kimi yatdım səhər 05:00 da oyandım hazırlandım saat 06:00 da atamın Trabzondakı yoldaşı məni qışladan almaq üçün gəldi komandirim və yoldaşlarım ilə vedalaştım nizamiyeden çıxarkən son dəfə bi arxama baxdım bir daha buraları görə bilməyəcəyiniz deyirdim həm hüznlü həm sevincliydim atamın yoldaşının avtomobilinə atladım məni hava sahəsinə qədər apardı hav sahəsinə gələndə saat 06:30 du saat 07: 15 də təyyarə qalxacaqdı hava limanında beklerkene şay simit yedim təyyarənin vaxtı gəldi və şüşə kənarından öncedan ayırtığım kresloya oturdum son dəfə havadan trabzonumu izləyərək məmləkətimə uçtum
əsgərlik anım başdan sona

[kombat80]

Hamiya sag salamat qayitmaq nesib olsun

[AzerTürk]

Askerlik anıları erkeklerin vazgeçilmezi. Hayatta hiç yaşamadığın farklı farklı olaylar yaşarsız. Ana kuzusu olarak gittiği o ocaktan artık olgun bir insan olarak geri gelirsin. Zaten bu sebeple Türk gelenek göreneklerinde askerlik yapmayana kız verilmezmiş. Bence de çok yerinde bir karar.

[AnatoliaN_]

o eskidenmiş kardeşim. Artık günümüzde gençler nasıl gitmeyelim diye düşünüyorlar ya da artık bedelli çıksın da parasını verelim diyorlar maalesef.