Bəxtiyar Vahabzadə şerləri...

[Aska_R]

Sevdinse...
Sevdinsə…Beş il, on beş il nədir,
Bütün ömrün boyu gözləyəcəksən.
Nə boyda zülm etsə sevgili sənə,
Sevdinsə…"hər zülmə döz",- deyəcəksən.
Sevdinsə…Kölgəyə dönüb hər zaman
Sən onu hər yerdə izləyəcəksən.

Sevdinsə…qəm içib, dərd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zərərin xeyirdir, xeyirin zərər,
Sevdinsə…Günahın içində haqsan.
Onu unutmağa çalışsan, əgər,
Sən özün özünü unudacaqsan.

Sevdinsə…qanqalı gül biləcəksən.
Hər əsən yarpağa kövrələcəksən.
Sevdinsə…nə dünən, nə də bu günsən,
Sevdinsə…hemişə əen gələcəksən.
Sevdinsə…bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın ən böyük xeyirxahısan


Men Bextiyar Vahabzadenin butun weirerinin vurgunuyam.Allah ona rehmet etsin...En cox sevdiyim yegane wairdir.Hemiwede menimcun bele olacaq.

[Sabi]

Sevdinse...
Sevdinsə…Beş il, on beş il nədir,
Bütün ömrün boyu gözləyəcəksən.
Nə boyda zülm etsə sevgili sənə,
Sevdinsə…"hər zülmə döz",- deyəcəksən.
Sevdinsə…Kölgəyə dönüb hər zaman
Sən onu hər yerdə izləyəcəksən.

Sevdinsə…qəm içib, dərd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zərərin xeyirdir, xeyirin zərər,
Sevdinsə…Günahın içində haqsan.
Onu unutmağa çalışsan, əgər,
Sən özün özünü unudacaqsan.

Sevdinsə…qanqalı gül biləcəksən.
Hər əsən yarpağa kövrələcəksən.
Sevdinsə…nə dünən, nə də bu günsən,
Sevdinsə…hemişə əen gələcəksən.
Sevdinsə…bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın ən böyük xeyirxahısan


Men Bextiyar Vahabzadenin butun weirerinin vurgunuyam.Allah ona rehmet etsin...En cox sevdiyim yegane wairdir.Hemiwede menimcun bele olacaq.

[Mr_RoCCo]

Bəxtiyar Vahabzadənin çox sevdiyim şeirləri var ən sevdiyim Axı Dünya Fırlanır
Vaxtin deyirmaninda das eridi, qum oldu, Tarixe atdigiimiz qayitdi, luzum oldu. Dunenin heqiqeti bu gun ters yozum oldu, Niye de yozulmasin, axi, dunya firlanir. Cox ovlaqlar icinde cox ovlari ovladim, Asib-dasan arzumu men artiq cilovladim. Men atami otmusem, meni otur ovladim, Bu, bele de olmali, axi, dunya firlanir. Dunen duz sandigimi bu gun eyri saniram. Bezen olur, ozumden ozum ogurlaniram. Her il basqa arzunun basina firlaniram, Niye de firlanmayim, axi, dunya firlanir Cox eyilen gormusem, eyilmeyen baslari. Sular duruldu, gorduk dibindeki daslari Unvanmi deyisdi dunenin alqislari; Niye de deyismesin, axi, dunya firlanir Nece donur bu dovran, nece donur bu gerdis, Tazilarm ustune dovsanlar da gulermis. Dunya bina olandan her sey deyisilermis, Deyismesin neylesin, axi, dunya firlanir. Ebedini dunyada men ebedi sanmadim, Bir atese tutusdum, min atese yanmadim, Butler geldi ve getdi, birine inanmadim Niye inanmaliyam, axi, dunya firlanir. Firlandiqca bu dunya, yox da donub var olur, Quruyan cesmelerden sular yene car olur. Bu dunyanm xeyri de, seri de tekrar olur, Niye tekrar olmasin? Axi, dunya firlanir. Min-min iller bu dunya belece firlansa da, Bir yuvanin bulbulu min budaga qonsa da, Aylar, iller, fesiller bir-birini dansa da, Deyismezdir eqidem, cox da dunya firlanir, Ne qeder isteyirse, min o qeder firlana, Qarsima gah ser cixa, gah xeyir digirlana. Cerxi-felek isteyir lap dolana tersine, Niyede dolanmasin axi dunya firlanir.

[MeÇuLaŞiQ]

GEDİREM. - BEXTİYAR VAHABZADE
Daha tərk edirəm mən bu şəhəri,
Son dəfə geriyə baxıb gedirəm.
Unudub qüssəni, qemi kədəri,
Mən çox uzaqlara çıxıb gedirəm...
Gedirəm yağışla, boranla qarla.
Mən qayıtmayacam gələn baharla.
Bəlkə də verdiyim bu son qərarla,
Özüm öz evimi yıxıb gedirəm.
Mən çox uzaqlara çıxıb gedirəm...
Sənlə yox rəsminlə qucaqlaşaraq,
Göz yaşı tökürəm uşaqlaşaraq.
Sevgilim, səndən də uzaqlaşaraq,
Coşğun bir çay kimi axıb gedirəm.
Mən çox uzaqlara çıxıb gedirəm...
Yeni bir başlanğıc, ümid adıyla,
Gedirəm qəlbimin bu fəryadıyla.
Məni kül eyləyən nifrət oduyla,
Hər şeyi yandırıb yaxıb gedirəm.
Mən çox uzaqlara çıxıb gedirəm...
Oxu bu şeirin bu son qismini.
Eşqimlə ruhuma yazdım ismini.
Səndən tək yadigar qalan rəsmini,
Son dəfə köksümə sıxıb gedirəm.
Mən çox uzaqlara çıxıb gedirəm....