Xeyyam, keçmişi bilir, zamanını görür, sabahı düşünür; keçmişin hesretiyle gelecek ümidini birleştirir. ...İnsan oğlu, Xeyyam'ın rübailerinde, özünü, özünün müxtelif, bir birine zidd hallarını görmüş, şübhesini, yasını, eşqini, hesretini hiss etmiş, qisasını almış, göz yaşını silmiş, sevgilisinin üzünün yumşaqlığını hiss etmiş, heyatın boşluğunu qavramış, geleceyin hesretini çekmişdir; Xeyyam'ın rübailerini oxuyan Xeyyam'laşmıştır...
Abdülbaki Gölpınarlı, Hayyam ve Rubaileri, s. 41
Yer imleri