Geceler ulduzlar sayrisan zaman,
meh esib yarpaqlar titreyen zaman,
dalgalar sahile telesen zaman,
seni dusunurem ,senden xebersiz.
dunya sensizliye burunen zaman,
her kes yatagina girdiyi zaman,
hesretin qelbimi diddiyi zaman,
seni dusunurem senden xebersiz.
yuxuda uzunu gorduyum zaman,
xeyalin gozumun onune geldiyi zaman,
atesin ruhumu aldigi zaman,
seni dusunurem senden xebersiz,
sende meni dusun menden xebersiz.
Bilmirem seiri oz heyatina esaslanim yazmisansa , sene bir meslehet verim . Seni dusunmeyen haqqda hec dusunme . Deymez. Ne qeder gec deyil , neise yeniden baslamaga calis . Kecmis ile yasama sabahinla ol . Mutleq deyil eeeeee senin heyatinda kimse olmalidir , kimise sevmelisen sevilmelisen .Esas odurki sen varsan sen yasayirsan .Oz yasaminla oz varliginla onu qiciqlandir . Ona onu bele asanliqla unutdugunu subut ele . Icinde yanasanda buruze verme .
MEN YALNIZ SIZDEN BIR SEYU SORUSMAQ ISTERDIM. BAGISLAYIN NECE YASINIZ VAR?(ARTIQ DERECEDE UZR ISTEYIREM) COX MESLEHET VERIRSIZ ONA GORE DEYIREM. SEHV ANLAMAYIN MESLEHETINIZI DEYERLENDIRIREM, AMMA MENI DAHA COX SERIMIN NECE OLDUGU MARAQLANDIRIRDI.HEM MEN SEVGILIMDEN AYRI DEYILEM VE DEDIYINE GORE MENI SEVIR.SADECE O MENIM UCUN ELCATMAZDI. YENE DE SOZLERIM XETRINIZE DEYDISE BIR DAHA UZUR ISTEYIREM
MENI BU MENIMDEN AYIRAN CANAN,QAYTAR BU MENIMI DESEM OLARMI?CANIMI CANIMDAN AYIRAN CANAN,QAYTAR BU CANIMI DESEM OLARMI?MENI BU ESQINLE YANDIRAN CANAN,QAYTAR BU ESQIMI DESEM OLARMI?SENLI GUNLERIMDEN AYIRAN CANAN,QAYTAR DUNENIME DESEM OLARMI?
tam göğsünün ortasında bir yerin acıyacak.
evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin.
sokağa fırlayacaksın, sokaklar da dar gelecek;
tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi…
ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü…
kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek,
bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin…
birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan…
“önemli olan sağlık.”, “yaşamak güzel.”, “boş ver, her şey unutulur.” vb.
sen hiçbirini duymayacaksın.
gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksin…
ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek
isteyecek kadar çok seveceksin…
hep ondan bahsetmek isteyeceksin…
“ölüme çare bulundu” ya da “yarın kıyamet kopacakmış” deseler
başını kaldırıp “ne dedin?” diye sormayacaksın…
yalnız kalmak isteyeceksin;
hem de kalabalıkların arasında kaybolmak…
ikisi de yetmeyecek.
geçmişi düşüneceksin.
neredeyse dakika dakika…
ama kötüleri atlayarak…
onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin…
gittiğin yerlere gitmek…
bu sana hiç iyi gelmeyecek…
ama bile bile yapacaksın…
biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksın…
aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için direneceksin…
hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin…
aksini iddia edenlerden nefret edeceksin…
herkesi ona benzetip…
kimseyi onun yerine koyamayacaksın…
hiçbir şey oyalamayacak seni…
ilaçlara sığınacaksın…
birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan…
sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren…
bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek…
boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin…
uyumak zor, uyanmak kolay olacak…
sabahı iple çekeceksin…
bazen de “hiç güneş doğmasa” diyeceksin…
ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler…
ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin…
belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çıkana sarılmak isteyeceksin…
ama bu nafile…
düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek…
rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin…
her sıçrayarak uyandığında onun adını söylediğini fark edeceksin…
telefonun çalmasını bekleyeceksin…
aramayacağını bile bile…
her çaldığında yüreğin ağzına gelecek…
ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla…
yüreğin burkulacak…
canın yanacak…
bir daha sevmemeye yemin edeceksin…
hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden…
onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın…
defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için kendinden nefret edeceksin…
yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin.
onunla hiçbir anının olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek…
ama bir umut…
onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu…
bu umut seni gitmekten alıkoyacak…
gel gitler içinde yaşayacaksın…
buna yaşamak denirse…
razı mısın bütün bunlara…?
hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye…?
SUZI333 ..YAZDIKLARINIZ COK HOSUMA GITDI. TAMAMEN RUH HALIMI YANSITDINIZ.TESEKKUR EDERIM.BENIMKISI IMKANSIZ ASHK.
UREYIM DOLUDU QELEM TUTMAYIR,SOZLERIM SINEMDE QERAR TUTMAYIR,QELBIMIN ICINE BIR OX SANCILIB,CIXARIB ATMAGA ELIM CATMAYIR.VERDIYIN EZABIN SONU OLMAYIR,DUSDUM YAMAN DERDE CARE OLMAYIR,HESRETIN QELBIMDE BIR YUVA QURUB,SENSIZ DAYANMAGA GUCUM CATMAYIR.EY KONUL BIR DAYAN DESEM OLMAYIR,ALISIR BU SINEM,DESEM OLMAYIR,BU XESTE KONLUME TEK CARE SENSEN,QAYIT GEL YANIMA DESEM OLMAYIR.DERDIN ACI VERIR,UZUM GULMEYIR,GOZLERIM AXTARIR SENI TAPMAYIR, ADIN UREYIMDE ZEHERLI NESHTER ,QOPARIB ATMAGA ELIM VARMAYIR.
birinci ser daha cox xosuma geldi,oz ser faylimada kopyaladim,tesekkurler...
gulumse bir az gulsun gozlerin,gulumse bir az getsin kederin.
ALENA..OKUYUB BEYENDİYİNİZ İÇİN TŞK. EDERİM AMA ÜZÜLMENİZİ İSTEMEZDİM
Salam. Şerinizi oxudum. Yaxşı demek olar, heceları ve qafiyeni uyğunlaşdırmısan. Amma yaddan cıxarma istenilen nezm ve ya nesr eserinın girişi ve sonu olmalıdı. Senin şerinde men girişin ve sonun harda olduğunu tapa bilmedim. Demek sade oxucu bunu hec tapa bilmez. Birde, eger şeirde fikirler 1 meqsede qulluq edirse onda bendlerin mentiqide 1-1-ne yaxın olmalı ve biri o birini tamalamalıdır. Yene de her zaman yazmağa deyer. Unutma, her kes yaza ve yazdığını analaya bilmir.
Hormetle, Mirkazim Hüseynov!
Yetkileriniz
LinkBack URL
About LinkBacks
Alıntı ile cevapla
Yer imleri