Allah, bir insana evlat verince
Bahçeye dikilmiş fidana benzer
Bir yaşına gelip kadem basınca
Bülbüller ötüşüp, gülşene benzer

İkisinde sarhoş gibi dolaşır
Üç yaşında her mesleğe ulaşır
Dört yaşında fidan gibi dikilir
Beş yaşında bağda bostana benzer

Altısında değiştirir dişini
Yedisinde beyan eder işini
Sekizinde bahta koyar başını
Dokuzunda gülüyle gülşene benzer

On yaşında gonca güller açılır
On birinde ab-ı hayat içilir
On ikide boyu posu seçilir
On üçünde gözler mestane benzer

On dördünde güzelliğin çağıdır
On beşinde kopukluğun yaşıdır
On altıda halka akıl dağıtır
On yedide gözler ceylana benzer

On sekizde beyan eder arını
On dokuzda arar bulur yârını
Yirmisinde eve koyar gelini
Aynı bir yırtıcı aslana benzer

Yirmi beşte bıyıkları burulur
Otuzunda coşkun sular durulur
Otuz beşte günahları sorulur
Yâr eliyle gezen pervane benzer

Kırk yaşında yaprağını bağlasın
Kırk beşinde günahına ağlasın
Ellisinde evkade bel bağlasın
Yüce dağ başında dumana benzer

Altmışında sızı iner dizine
Yetmişinde duman çöker gözüne
Sekseninde kimse bakmaz yüzüne
Baykuşlar misali virana benzer

Doksanına girip keder basınca
Dünyasından ümidini kesince
Azrail de pençesine basınca
Aynı savrulmuş harmana benzer