29 İyul 1883də Alessandro və Rosa Maltoninin oğulu olaraq Forli, İtaliyada dünyaya gəldi. Benito adı Meksikalı reformist Benito Juárez'den; Andrea və Amilcare isə İtalyan sosialistlər Andrea Costa və Amilcare Ciprianidən gəlməkdə idi. Anası müəllim, atası isə nalbənd və ictimai aktivist idi. Hələ səkkiz yaşındaykən anasının davam etdiyi kilsədən, insanları narahat etdiyi, onlara daşla hücum etdiyi üçün uzaqlaşdırılan Benito, pansion məktəbə göndərildi. Bu müddət içində bir yoldaşını yaralayan, müəlliminə də mürəkkəb qabı atan Mussolini, 11 yaşında məktəbdən atıldı. Yenə də müvəffəqiyyətli bir şagirdlik həyatı olan Mussolini, al/götürdüyü yüksək qeydlər sayəsində 1901-ci ildə müəllim olmaq üzrə təhsil gördüyü məktəbdən məzun ola bildi. Bacısı kimi sosialist olan Mussolini, Karl Marx, Friedrich Nietzsche, Auguste Blanqui və Georges Soreldən təsirlənirdi.
1902-ci ildə əsgərlikdən qaçmaq üçün İsveçrəyə gedən Mussolini, davamlı bir iş sahibi ola bilmədi. İsveçrədə avaralıq etdiyi üçün bir gününü həbsxanada keçirmək məcburiyyətində qalmışdı. Bu səbəblərdən sınırdışı edilən və təkrar İtaliyaya dönən Mussolini, İsveçrəyə yenidən getdi ancaq ölkəsinə dönməsi çox uzun sürməyəcəkdi. Sonunda İtalyanın Trento şəhərində özünə bir iş tapdı.

L'Avvenire deş Lavoratore ("The Future of the Worker") adlı sosialist qəzetin redaktorluğunu etməyə başlayan Mussolini, daha sonra siyasətçi və jurnalist Cesare Battistiylə əlaqə qurdu və Battistinin qəzeti Il Popoloda ("The People") işə başladı. Bu dövrdə bir müddət sonra İngiliscəyə də çevriləcək olan Claudia Particella, lamanda deş cardinale( The Cardinal's Mistress) adlı romanı qələmə alan Mussolini, 1910-cu ildə kitabı nümayiş etdi. Ancaq din nüfuzlarına hörmətsizlik ehtiva edən hissələri səbəbiylə Mussolini işdən atıldı.

Mussolini I. Dünya Döyüşünün başladığı il, 1914də Ida Dalsayarla Milanoda evləndi. Bir il sonra cütün oğlanları dünyaya gəldi. Anasının ölümü səbəbiylə İtaliyaya dönən Mussolini, bir müddət sonra Central Orqan of the Socialist Partya qatıldı. Partiya qəzeti L'Avanti'nin redaktörleri arasında olan Mussolini, İtalyanın döyüşə girməsini istəməyən qrup içində iştirak edirdi. Onun üçün qəbul edilə bilər olan tək döyüş təsnif edər arası döyüş idi. Ancaq 1915-ci ildə Mussolini sosialist partiyanın döyüş əleyhdarı manifestosunu imzalamış olmasına baxmayaraq Fasçı d'azione rivoluzionaria təşkilatını qurdu. Bu təşkilat Birinci Dünya Döyüşü əsnasında İtalyanın döyüşə iştirakı yolunda fəaliyyət göstərmişdi. Mussolini hələ də avstriya-Macarıstan İmperatorluğunun idarəsində olan Adriatik Dənizinin şərq yaxasını İtaliyaya daxil etmə məqsədinin təbliğatını edirdi və bu fəaliyyətinin nəticəsində sosialist partiyadan çıxardıldı. Bu tarixdən sonra sosialist və kommunist hərəkətlərlə, onlara yaxın işçi hərəkətlərinə qarşı şiddətli bir mübarizəyə giriş idi və eyni il Il Popolo didəliyə adlı qəzeti qurdu. Mussolini, döyüşmək üçün orduya çağırıldı ancaq yaralandığı üçün redaktorluğa geri döndü.

1918də Birinci Dünya Döyüşü sona çatmışdı və döyüşdən çıxan İtaliyada dağıtma böyük idi. Ordu böyük zərər görmüş, 460.000 itkin verilmişdi. İqtisadiyyatı da çökmüş olan ölkənin döyüş sonu andlaşmalarında torpaq qazanma ümidi də İngiltərə və Fransa üzündən bitmişdi. Avropada təkliyə itələnilən ölkədə siyasi böhran getdikcə dırmaşırdı və koalisiya hökumətləri müvəffəqiyyətli ola bilmirdi. Xalqın gedişatdan məmnun olmaması kommunistlərin böyük tərəfdar toplamalarına gətirib çıxarmışdı və Mart 1919da Mussolini faşist partiya Fasçı da Combattimentonu qurdu. Tərəfdarları arasında torpaq sahibləri, kiçik burjualar və orta sinif burjualar da olan partiya, avtoritar bir nizam və Versaille Müqaviləsinin İtaliya lehinə düzəldilməsini tələb edirdi. Siyasi əleyhdarlar Squadri adı verilən şəbəkələrin terror hərəkətləri nəticəs(n)i saf xarici buraxılmışdı. Mussolini 1921də Partito Nazionale Fascistanı (PNF) qurdu və sağ qanaddan parlementoya girməyi bacardı. Kilsə və ordunun da dəstəklədiyi partiya hökumətdə çıxan iç qarışıqlıqlardan faydalanmasını bildi. Çökmüş iqtisadiyyat və siyasi qarışıqlıq içindəki İtaliyada müxtəlif sağçı qruplar Mussolininin qurduğu faşist partiyanın bünyəsində toplanmışdı. El duce ləqəbini istifadə edən Mussolini isə ölkənin problemlərini həll etmə vədində var və xalqa köhnə Roma İmperatorluğunun ehtişamlı günlərinə geri dönmə sözü verirdi. Fasçı da Combattimentonun gənclik təşkilatı olaraq qurulan və Quru Köynəklilər olaraq xatırlanan təşkilat isə kommunist qruplarla, tətilçi işçilərlə zidd düşürdü. Giovanni Giolitti, Ivanoe Bonmu və Luigi Factanın meydana gətirdiyi liberal hökumət anarşizmle döyüşmədə müvəffəqiyyətsiz olunca Mussolini Kral III. Viktor Emmanueli ölkə rəhbərliyini özünə təhvil verməsi üçün təhdid etdi və 29 Oktyabr 1922də 39 yaşındaykən, ölkənin gəlmiş keçmiş ən gənc baş naziri oldu.

İqtidar olduğunda əvvəllər liberalların dəstəyini alan Mussolini, diktatorluğun tünd və iti tətbiqlərini bir-bir həyata keçirməyə başlamışdı. İtaliya qısa zamanda bir polis dövləti halına gətirildi. Kitab və qəzetlərə gətirilən senzura, seçki sistemində edilən tənzimləmələr və faşist partiya xaricindəki digər partiyaların bağlanması kimi tətbiqlər reallaşdırıldı. Mussolini, peşə hərəkətlərini də qanun xarici elan etdi və təhsili idarə altına aldı. Ayrıca iqtisadiyyatın faşistləşdirilməsi məqsədiylə də bütün ölkəni qatar relsləri və şoselərlə örtən Mussolini, cütçüləri davamlı təşviq edərək əkinçilik və sənayenin canlanmasını təmin etdi. Reallaşdırdığı bu dəyişikliklər və yeni tətbiqlərlə İtaliyada işsizlik azalmışdı və bu da Mussolininin məşhurluğunun artmasına səbəb oldu. 1922-ci ilin bəzi dövrlərində ölkənin iç və xarici işlərindən, koloniyalardan və cəmiyyət işlərindən məsul olan Mussolini, eyni zamanda ordunu da idarə edirdi. Bütün nazirliklərin vəzifələrini özü boynuna götürmüşdü. Bu şəkildə bütün gücü əlində tutduğuna inanan Mussolini, rəqabət yaradacaq hər hansı bir vəziyyətin də qabağına keçmiş olurdu. Ancaq bu vəziyyət qurduğu rejimin daha məhsuldar işini maneə törədir və çətinlik yaradırdı.

1929da İtaliya Dövləti ilə kilsə arasında imzalanan Patti Lateranensi andlaşmasıyla ölkənin rəsmi dininin Katolik dini olduğu və Vatikan Cityin müstəqilliyi elan edildi. .Doğulduğunda baptizm edilməmiş olan Mussolini, bu inkişafdan sonra Katoliklərdən gələ biləcək hər hansı bir müxalifətə qarşı baptizm edildi. Ayrıca o tarixdən etibarən anti-kommunist doktrinaları səbəbiylə Katoliklər Mussolunini dəstəkləməyə başladı.

Zamanının çoxunu faşizm təbliğatı edərək keçirən Mussolini, radio, mətbuat və təhsil kimi vasitələri faşizmin 20. əsrin ən yaxşı rejimi olduğu illüzyonunu yaratmaq üçün istifadə edirdi və olduqca müvəffəqiyyətli olurdu. Öz lider kül idiylə digər faşist diktatorluqlar üçün bir model quran Mussolini, özünü Duce (lider) olaraq adlandırırdı. Ona görə Duce formasıyla xalq adamı, işçi, ata, idmançı, qəhrəman və əsgər idi. Andıq Romanın dünya imperatorluğu idealından devralınan bir böyük dövlət iddiası İtalyan faşizminin təməl düşüncəsini meydana gətirirdi. Faşizm doktrinası və prinsipləriylə əlaqədar bütün detallar Giovanni Gen idilənin qələmə aldığı və Mussolininin imzaladığı məqaləylə (Dottrina deş fascismo) 1932də Enciclopedia Italianada iştirak etdi. Mussolini Friedrich Nietzschenin "iqtidar istəyi" qaydasıyla əlaqəli olaraq və Vilfredo Paretodan yola çıxaraq "Böyük adamların" avtoritar rejiminin qanuniliyi üzərinə tezislər ortaya atmışdı. Georges Soreldən də ilhamlanan Mussolini, bir çox qaynaqdan bəslənən bir milliyyətçiliklə İtaliyanı Aralıq dənizi imperatorluğunun mərkəzi olaraq görür və bütün Aralıq dəniziyə hökm etmək istəyirdi.

Diktatorluq altındakı İtaliyada qanunlar yenidən yazılmış, universitetdəki təhsil vəzifəliləri Faşist rejimi müdafiə edəcəklərinə dair and içmək məcburiyyətində buraxılmışlar idi. Qəzet redaktorları Mussolini tərəfindən xüsusi olaraq seçilir və faşist partiyadan sertifikatı olmayan heçkimsə jurnalist ola bilmirdi. Məqsəd bütün İtalyan xalqını, şirkətləri və dərnəkləri idarə altında tutmaq idi. Mussolinin xarici siyasətdə məqsədi isə pasifist anti-imperializmin yerinə agresif milliyyətçilik gətirmək idi. Bunun ilk nümunəsi 1923də Corfunun bombalanması əsnasında olmuşdu. Ardından Albaniyanın kukla rejiminə keçməsi və Libyanın yenidən fəthi gəldi.

1935dəki Stressə Konfransında Avstriyanın müstəqilliyini mühafizə etmək məqsədiylə anti-Hitler cəbhəsi qurulmasına köməkçi olan Mussolini, eyni il beynəlxalq arenada gücləndiyini isbat etmək üçün Efiopiyaya əsgər çıxardı. Çünki Efiopiya bütün Afrikada Avropa imperializminə qarşı müvəffəqiyyətlə müqavimət göstərən tək ölkə idi. Kimyəvi və kütləvi qırğın silahları da istifadə edən Mussolini, bu vəziyyəti sirr olaraq saxlayırdı ancaq bir çox xarici döyüş müşahidəçisi tərəfindən də fərqinə varıldığı üzrə qorxunc gerçək ortada idi. Minlərlə partizan qazla zəhərlənərək öldürülmüşdü. Mussolininin tam dörd il boyunca sürəcək olan bu böyük qırğınında yüz minlərlə əsgər və vətəndaş həyatını itirdi. 9 Aprel 1939 günü isə yüzlərlə Efiopiyalı partizan, ailələriylə birlikdə sığındıqları bi mağarada gülləyə düzülərək və qazla zəhərlənərək öldürüldü. Şərqi Afrikadakı inkişaflardan məmnun olmayan Mussolini, kütləvi məhv yolunu seçərək insanlıq tarixinin gördüyü ən qorxunc qırğınlardan birində baş rol oynamışdı.

O dövrdə İspaniyada vətəndaş müharibəsi vardı və Mussolini ölkənin daxili işlərə qarışır və Francisco Franconu dəstəkləyirdi. Ölkəni minlərlə insanın həyatını itirdiyi bir döyüşə sürümüş olan Franco, Hitler və Mussolinidən strateji dəstək alırdı. Franco, 1939-cu ildə faşist Almaniya və İtalyanın dəstəyiylə Madridə girdi və uzun bir vətəndaş müharibəsi sonrası ölkədəki respublikaçıları uduzmaya uğratdı.

Efiopiya qırğınından sonra döyüş istəməyən İtalyan xalqı qarşısında prestiji zəifləməyə başlayan Mussolini, Efiopiyaya tətbiq etdiyi döyüş siyasətinin Hitlerin də bağlı olduğu League of Nationsun qarşısında olması səbəbindən Nazı Almaniyasıyla bir müqavilə bağlamaq məcburiyyətində qalmışdı. Ancaq faşist həmrəylik məzmununda keçmiş unuduldu və qurulan ittifaqla Axis Pak idi imzalandı. Mussolini bu paktla Roma və Berlinin qədərinin bir-birinə bağlandığını bütün dünyaya eşitdirdi. Hitlerlə qurduğu yaxın əlaqə sonrasında 1938də Avstriyanın Almaniya torpaqlarına qatılmasını və 1939da Çekoslavakyanın parçalanma qərarını qəbul etdi. Mussolliniyə o dövrdə anti faşist Slovakların meydana gəldiyərdiyi TIGR adlı təşkilat sui-qəsd cəhdində tapıldısa da müvəffəqiyyətli ola bilmədi.

Axis Pak idiylə Hitlerin İtaliya üzərindəki təsiri artdı və bu vəziyyət Kral III. Victor Emanuellə birlikdə İtalyan xalqını narahatlıqlandırmağa başlamışdı. İtalyan əsgərləri Alman əsgərləri kimi getməyə başlamışlar idi, Alman faşizmi İtalyan faşizmindən daha tünd idi. Faşizm, Nazizme görə bir ölçüdə daha mülayim idi. Sənayenin dövlətləşdirilməsinə və kapitalist sinifin ortadan qaldırılmasına da qətiliklə qarşı bir rejim idi.

Hitler əvvəlcə Orta Avropa ardından Şərq və Qərb Avropanı Almaniya torpaqlarına qatmaq məqsədində idi və bu məqsədlə 1 Sentyabr 1939 səhəri Polşa sərhədlərini keçdi. Bu hücumla II. Dünya Döyüşü başlamış oldu. Daha əvvəl Malta, Korsika və Tunisi İtalyan torpaqlarına qatma və Roma İmperatorluğunu canlandırma məqsədi daşıdığını söyləyən Mussolini də Almaniya ilə birlikdə mihver dövlətlər blokunda döyüşə girdi. Bir çox faşistin qarşı çıxmasına baxmayaraq 10 İyun 1940da döyüşə girdiklərini rəsmi olaraq elan edən Mussolini, Şimal Afrika və Balkanlarda müttəfiq qüvvətlərinə qarşı məğlub oldu. Nazı Almaniyasından aldigi dəstək ilə işğal etdiyi bölgələrdə müqavimət göstərmişdi ancaq gücünü itirməyə başladı. II. Dünya Döyüşündə ölkəsinin müvəffəqiyyətsiz olması Mussoliniyə qarşı Fascist Grand Councilin 25 İyul 1943də bir araya gəlməsinə səbəb oldu.

1943-cü ildə müttəfiq güclər İtaliyaya çıxarma etdilər və bunun nəticəsində Kral III. Viktor Emmanuel Mussolinini vəzifədən al/götürdü. Mussolini həbsə atıldı ancaq Hitler köməyinə qaçdı. Çünki Hitler, Mussolinidən sonra İtalyanın təslim olmasından qorxurdu. Çünki belə bir vəziyyət Almaniyanın cənubunu müttəfiq hücumuna açıq hala gətirəcəkdi. Bu da Hitlerin maraqlarına uyğun gəlmirdi. Ancaq Mussolini təkrar başa keçirilsə ona sadiq qüvvətlərlə İtalyanın müdafiə etməsinə davam edilə bilərdi. Bu məqsədlə Almaniyanın ən yaxşı yetişdirilmiş komandolarından olan və "Hitler's Commando" olaraq xatırlanan Otto Skorzeny öndərliyindəki SS Hauptsturmfuhrer gücləri Mussolinini 12 Sentyabr 1943də Gran Sassoda məhbus oldugu oteldən qurtardılar və təyyarələ Viyanaya qaçırdılar. Bir müddət sonra İtaliyaya dönən və yeni faşist respublikası Salonu elan edən Mussolininin, Alman Güclərinin təsirində olan ölkəsində kukladan daha fərqli bir rolu yox idi.

27 Aprel 1945də Mussolini və aşnası Clara Petacci İsveçrəyə qaçmağa çalışarkən İtalyan kommunistlər tərəfindən tutuldular. O gecəni Də Maria ailəsinin Giulino de Mezzegrada olan evində keçirən cüt, 28 Aprel 1945də vurulmuş olaraq tapıldı. Bir gün sonra Mussolini və aşnasınının cəsədi yandaşları ilə birlikdə Romada bir meydana aparıldı və ayaqlarından iplə asılaraq xalq qarşısında nümayiş edildi.

Mussolini, Ida Dalsayarla olan evliliyini bitirdikdən sonra Donna Rachele Mussoliniylə həyatını birləşdirdi və bu evlilikdən; Vittorio Mussolini, Romano Mussolini, Bruno Mussolini və Edda Mussolini adlarında dörd uşağı oldu. Məşhur film ulduzu Sophie Lorenin bacısı Anna Maria Scicolone, Mussolininin oğulu Romanoyla evlənmişdi.