MECAZİ AŞK= İLAHİ AŞK

[duranalem]

AHSEN-İ TAKVİM ÜZERE DÜNYA ALEMİNE SERPİLMİŞ MUHTEREM İNSANLAR!
HER ŞEY SEVGİ NURU İLE YOĞRULU OLARAK ALEMDE GÖRÜNÜME ÇIKTIĞI GİBİ, BU SEVGİ NURUNUN EN YOĞUN OLARAK GÖRÜLDÜĞÜ VARLIK İNSAN AMA HANGİ İNSAN! HER İKİ AYAĞI ÜZERİNDE GEZEN BÜTÜN İNSANSILARA HAİZ BİR ŞEY DEĞİL BU DURUM.
KUR-AN'DA BU HUSUSA İLİŞKİN OLARAK "ONLARIN KALPLERİ MÜHÜRLÜDÜR, GÖZLERİ VARDIR GÖRMEZ, KULAKLARI VARDIR İŞİTMEZ, ONLAR HAYVAN GİBİDİRLER BELKİ HAYVANDAN DA AŞAĞIDIR." OLARAK İNSAN SURETİNE BÜRÜNMÜŞ insansı LARDAN BAHSEDİLMEKTEDİR. HALBUKİ ALLAH BEN YERYÜZÜNDE BİR HALİFE YARATACAĞIM SÖZÜNÜN MUHATABI OLARAK ADEMİ (İNSAN'I) ALMIŞTIR. HALİFE NE DEMEK? MAKAM VE MEVKİ SAHİBİ OLANIN KENDİ NAMI HESABINA KENDİSİNE AİT İŞLERİN YAPILMASI HUSUSUNDA TAM YETKİ VERİLMİŞ OLAN KİŞİ!
HER KİM Kİ İNANDIĞI ALLAH'I BİLMİŞ VE TANIMIŞ İSE (AMA KAFASINDA TÜRETTİĞİ ŞEYE ALLAH DEMEDEN, ÇÜNKÜ KAFADA TÜRETİLEN BİR ŞEY O KİŞİNİN ANCAK İLAHI OLUR.) ALLAH AHLAKI İLE AHLAKLANMIŞ OLARAK ALLAH ADINA BU ALEMDE BÜTÜN ŞEYLERİ YAPAR. MESELA RESULULLAH EFENDİMİZ "BEN GÜZEL AHLAKI TAMAMLAMAK ÜZERE GÖNDERİLDİM" SÖZÜ İLE BU SIRRA İŞARET ETMEKTEDİR. YUKARIDA KİŞİNİN KENDİ KAFASINDA TÜRETTİĞİ VARLIĞIN O KİŞİNİN İLAHI OLDUĞUNU SÖYLEMİŞTİK. GERÇEKTEN "LÂİLAHE İLLALLAH" SÖZÜNDEKİ LÂİLAHE KİŞİNİN KENDİ ZANNINDAKİNİN "ALLAH" OLMADIĞINI O KİŞİNİN İLAHI OLDUĞUNU İLAH VE İLAHLARIN "ALLAH"OLMAYACAĞINI BELİRTMEKTEDİR. KİŞİ ALLAH İNANCINA SADECE "İLLALLAH" BİLİNCİ İLE KAVUŞUR. BUDA İLAHLARIN VARLIĞININ YOK OLDUĞU ANDA KİŞİDE ALLAH'A İMAN FİLİZLERİ AÇMAYA BAŞLAR.
HİÇ DÜŞÜNDÜNÜZ MÜ ALLAH DİYE NASIL BİR VARLIĞA İNANIYORUZ?
HEPİNİZE GÜNEŞ İŞIĞI GİBİ AYDINLIKLAR, GÜNEŞİN SICAKLIĞI GİBİ SEVGİ VE MUHABBETLER DİLERİM. "DERYA İÇİNDE YAŞAYIP DERYADAN HABERİ OLANLARA NE MUTLU." "KATRESİNİ UMMANDA YOK EDİP UMMAN OLANLARA NE MUTLU"

[yeshu]

"HER ŞEY SEVGİ NURU İLE YOĞRULU OLARAK ALEMDE GÖRÜNÜME ÇIKTIĞI GİBİ, BU SEVGİ NURUNUN EN YOĞUN OLARAK GÖRÜLDÜĞÜ VARLIK İNSAN AMA HANGİ İNSAN! HER İKİ AYAĞI ÜZERİNDE GEZEN BÜTÜN İNSANSILARA HAİZ BİR ŞEY DEĞİL BU DURUM.
KUR-AN'DA BU HUSUSA İLİŞKİN OLARAK "ONLARIN KALPLERİ MÜHÜRLÜDÜR, GÖZLERİ VARDIR GÖRMEZ, KULAKLARI VARDIR İŞİTMEZ, ONLAR HAYVAN GİBİDİRLER BELKİ HAYVANDAN DA AŞAĞIDIR." OLARAK İNSAN SURETİNE BÜRÜNMÜŞ insansı LARDAN BAHSEDİLMEKTEDİR."


Selam,

Çok güzel bir yazı. Teşekkür ederim. Yalnız bir yerde sizinle hemfikir olmadığımı da söylemeliyim. Allah'ın yarattığı hiçbir insan için 'insansı' dememeliyiz. Ne kadar kötü de olsa, insan insandır. Kimse anasından babasından kamil insan olarak doğmuyor, zamanla doğruyu öğrenip değişip dönüşüyor.

Dolayısıyla, birisine 'insansı' demek, kendimizin daha iyi durumda olduğumuzu ifade etmek anlamına gelebilir. Ki, bu da bir çeşit gururdur. Ki, gurur da büyük bir günahtır.

Ayrıca, hidayete ermemiş birisi, kendisinin 'insansı' olarak nitelendiğini görürse, acaba bizleri 'insan' kılan düşünceyi ne kadar makbul sayar. Ki, o zaman temsil ettiğimiz şeyin (herhangi bir inanç ya da görüş de olabilir) olumsuz algılanmasına neden oluruz.

Saygılar

[duranalem]

Merhaba yeshu kardeşim!
Bizler gönüllü olarak kulluğu kabul etmek durumundayız. Zaten var olarak görülen ve görülmeyen her şey Allah'ı tespih etmekte. Duyanlar duyuyor muhakkak.
İnsanların yolculuğu İnsan-ı Kamil olma yolculuğu. Bir insan hangi bilince ulaşırsa ulaşsın yine insandır. Ve yeri de kulluktur. Allah Allah'tır. Muhammed Muhammed'dir. Sen sensin. Ben benim. Ne sen senliğini bana verirsin ne ben benliğimi sana, Ne Allah Allah'lığını kimseye verir, Ne Muhammed (A.S.) Muhammed'liğini kimseye verir. İnsansı sözü ile kastedilen hakir ya da küçük görme manasına değil. Bu söz ile kişilerin kendilerine dönmelerini sağlamaları için uyarı mahiyetinde söylendi. Elest Bezm-i olarak bildirilen ahidde kişi hangi hılkiyyete büründü ise onun görünümü ve elbisesi odur ve öylece yaşar. Terbiyenin ve uyarının bunun üzerinde etkisi olmaz. Öyle olsa idi Ebucehil Resulullah (A.S) yanında herhalde birşeyler farkederdi. Ki Ayette Cenab-ı Allah " Allah'ın hidayete erdirmediğini sen mi erdireceksin" demezdi. Ve "Senin için sadece bir uyarı ve bildirmeden başka birşey yoktur" demezdi. Bizler gerçekten EFENDİ'ye bağlı isek efendinin yaptığı şeylere itirazımız olamaz. Bu bizim itirazımız sonucunda meydana gelen haller şeytanlık alametleridir. Özde felsefemiz Hz. Mevlana'nın "Yaratılanı severiz, Yaratandan ötürü."dür. Kul hiçbirşeyi olmayan olduğuna göre, Efendi'sinin istek ve arzuları ile emirlerini yapmak durumunda olduğuna göre; Ariflerin dediği gibi "Bilmem bu kârhanede neyim nem var" sözüne de sadığız. Biz acizane bu sözü sarfederken (insansı kelimesini) hayat sahibi olupta öz hakikatinden haberi olmayanlar olarak addettik. Bu sözler de kendi vehimlerimize göre değil. Kur-an'ı Kerim'de bulunan ayetlere dayanarak söylenmiştir. "Belki hayvan gibi, belki hayvandan da aşağı." bu ayet her türlü yoruma açık. Belki şu manaya da gelebilir. "Hayy" van; hayatı olan, hayat ile yoğrulmuş tıpkı var olarak görülen ve görülmeyen her şey gibi. Bu ayetin açık manası üzerine kullar hakkındaki kesin hüküm Allah'a aittir. Bütün dilekler O'nun isteği üzerine geliştiğine göre bizlerin boyun eğmeden başka (isteyerek teslim olduk)tan başka bir şeyimiz yok.
Cevabınız için teşekkür ederim. Allah'ta olunuz.

[yeshu]

Yanıtınız için teşekkür ederim kardeşim.

[zafercan]

sevgili kardeşim;
nekadar güzel ve anlamlı bir yazı yazmışsınız,size çok teşekkür ederim.