arkadaşlar sizlere 1997 yılında eşimle nasıl tanışdık ve evlendik onu anlatmak istiyorum.
bigün arkadaşımı ev tlf aradım (tabi o zamanlar tlf hatları iyi çalışmıyordu karışıyordu)bi baktım biri kaldırdı arkadaşımı sordum oda burada yaşamıyor özür dilerim yalnışlık oldu dedim tlf kapatmak isterkene eşim lütfen kapatmayın tanışmak istiyorum dedi.eşimde o zaman Azerbeycanda öğrenciydi ilk senesi.bu arada tanışdık tanışmamın nedeni yeni erkek ark ayrılmışdım düşündümki aman sonucda bi türk evlenecek değilim ya biraz arkadaşlık yapar ayrılırım .eşimle 3 ay boyunca konuşduk ama görüşmedik çünki pek cesaret edemiyordum.neyse eşim görüşmemiz için çok ısrar ediyordu ve bana aşık olduğunu duygularında ciddiymiş ama ben inanmıyor ve dalga geçiyordum.bigün kabul ettim ve içimde dedimki ya bu salak çocuk bakalım kimmiş?bizim eve yakın biyerde metro var onun yakınlığında taşdan hikel vardı anlaşdık orada buluşacaktık.oraya vaktinde gittim bakıyorum kimse yok bu arada benim uyanık eşimde uzakdan beni izliyormuş bi bakayım çirkinse hiç yaklaşmayım orada kaçayım.ben beklerkene aynı hikelin yanında biri bekliyordu çocuk bana bakıyor bende ona ama yaklaşmıyor sonunda ben yaklaşdım eşimin ismini söyledim sizmisiniz çocuk baktım azerice konuşdu demekki o değilmiş o arkadaşda birini bekliyormuş ama kızı galiba görmemiş ben sanmış.neyse eve dönmek istiyordumki baktım arkadan biri pardon sevda sizmisiniz dedi?döndüm baktım şöyle eşim bi halde gelmişki saçlar karışmış bakımsız vede okuldan kaçmış gelmiş buluşmaya.orada onu beyenmedim 2 dk durduk ve ayrıldık ondan sonra 15 gün tlf-na çıkmadım.en sonunda açtım tlf-nu ve konuşduk ama cesaret edemedim söylemeyeki seni beyenmedim sonra ısrarla buluşalım dedi sonra sıksık görüşmeye başlayınca onu alışdım ve bir-birimizi sevmeye başladık bu aradada aynı ünversitede okuyormuşuz.1 sene çıktık ve ailem duydu ilişkimizi kabul etmediler babam illaki başkasıyla evleneceksin dedi ve daha önce beni isteyen oğlan evine haber yolladı.bu arada tlf konuşmak okula gitmek dışarı çıkmak yasaklandı çaresizim bi yolunu bulub eşimi aradım ve olayı anlattım oda dediki sevda hadi kaçalım o cahil kafamla evet dedim ve kararlaşdırdık o gece sabaha karşı 4-de.o günü o kadar heyecanlı ve korku içindeydimki ellerim buz olmuşdu çok kararsızdım ve o akşam annem bitürlü uyuyamadı sanki kadıncığazın içinde bişeyler hiss etmişdi.akşam oldu gece 1 oldu artık 4 yaklaşıyordu kapıyı açdım baktım gelmiş üzerimi giyindim ve bloka çıktım eşimi gördüm arkadaşlar sabaha karşı saat 4 eşim takım elbisede yeni ayakkabıda gelmiş şimdi içimde korku heyecan var bide eşime öyle görünce dahada gülme krizine girdim kendimi gülmemek için zor tuttum.gecenin o saatinde takım elbise yeni ayakkabı giyinmesi komiğime gitti.spor bişeylerde giyine bilirdi?neyse ondan sonrasıda malum Bakü polisleride tüm arayışlarda bizi arıyor kardeşimde bi tarafdan aileside destek çıkacağına malesef karşı çıktılar ailem gibi okulada gidemiyorduk yani kabus dolu günler yaşadık.o günlerden bu günlere geldik ve atlattık kötü günleri.eşimin ailesinden pişmançılığım olsa bile ama eşimden asla hiç pişman olmadım.bu kadar benim hayat hikayem.şimdiden fikirleriniz için tşkler