¨¯`•¸♥¸•`¯¨˜'*•~-.ஐBir gun evvel¨¯`•¸♥¸•`¯¨˜'*•~-.ஐ

Her sey ayin 13unde bas verdi.Xarabaliq diyarinda her yer nifret sarmasigi ile sarilmisdi.butun kuceler qan izi idi,butun otaqlar oluler mezari idi.amma birce saf olan Urek var idi bu diyarda.Sevginin qollarini divara zencilenmisdi ve cox qocalmisdi.Qapinin usutunde pasil bir kilind,onunde seytan gozetcilik ederdi.Beyin ile Urek hemise bunu muzakire ederdi.Ureye heps etdikleri,tanimadiglari sevgini.Ne? veya Kim? oldugunu,amma hec vaxt cavab tapa bilmirdiler.Bu Ureye ve Beyine sahib olan ise umudsuz bir genc idi.Yasamaginin bir menasi olmadigini,sadece bezi prinsipler ucun yasadigini dusunurdu.Urek ve Beyin dost idiler.Onlarin sahibi ise cox vaxt onlarin dalasmagina sebeb olurdu.O gun her sey qeribe gedirdi.Beyin yatmisdi,daxa dogrusu bir gun evvel ucmusdum,amma Urek hele de oyaq idi.Ve…ve her sey ele burdan basladi.Pencereye bir Goyercin qonmusdu.Qaranlig ve Sarmasiqlar arasinda cox gozel ve parlaq gorunurdu.Urek bu hissin digerlerinden ferqlendiyini gordu,casib qalmisdi.Bu sefer Beyin ona komek ede bilmedim,chunki o burda deyildi.Seytan ise yox olmusdu pariltidan.Bilmeden 19 ildiki ozune dustaq etdiyi sevgini urek azad etmisdi,sebebinide bilmeden.Qumral gozlu Goyercini iceri devet etdi.Xarabaliqdaki iki rengli boz ve qara goy qursagi evez oldu 7 rengle.Urek titriyirdi,qorxudan yox…Bu o idi,sevginin ozu idi.Urek sevinirdi.Sahibine yasamaq uchun bir sebeb daha var idi.Amma onun yaninda ki,qargani gormemisdi.O,goyercini yaralamisdi,ona qeddarcasina baxirdi.Urek dozmedi yarasini sardi,onu ezizledi,amma bilirdi ki,onun deyil.Artqi onun sevgisine manieler var idi.Yene de onu sevirdi.Gun kecdikce Qarga onu dimdiyine hebs edirdi.Alcagcasina onun gozunun pialesinden su icirdi.Goyercin yenede onu sevirdi.Beyin sanki donmusdu.Gun kecdikce Urek onu daxada cox sevirdi.Artqi Qarga ilede dost olmusdu,hemde evvelden.Aartiq onu qovmaga mecbur olmusdu.Goyercinde onun arxasi ile gedeceyini bilirdi.Chunki Qarga ondaki en deyerli seyil almisdi.Qumral gozlunun ureyini almisdi.Buna gore Urek artiq solurdu,goyercine yallandan gulsede.Beyin nehayet ozune gelmisdi,amma artiq cox gec idi,urek oz sefhini etmisdi.O,icinden sevgini azad etmisdi.Her sey mehv olrdu.Cavan bir beden icinde boyuk bir xaos yaranmisdi.Sevgi oz isini gorurdu,Urek can verirdi,chunki sevgisi artdiqca kin onu bogurdu.Qovdugu Qarga Ureyin olmeyini gorub,dimdiyini itileyib gozduyurdu.Beyin tedbirini casmisdi.Iceride qiyamet idi,her yer alovlanmisdi,Ureyin bir hissesi kul olmusdu.Beyin dusunmeden Goyercini qovmaga qerar Verdi.Bunu hec cur ede bilmirdi,chunki her iki halda Urek cox aci cekirdi.
Beyin sorusdu:
- Onu sevirsen?
Urek:
- Tessuf ki,he…Amma Qarganin digerlerine etdiyini ede bilmerem.Onu arxadan vura bilmerem.
Buna baxmayaraq Beyin Goyercini qovmaga mecbur oldu.Beyinin Ureye dediyi son soz:
- Her gun olmekdense,birdege olmek daxa yaxwi olar…
Ve bu sevgide burda urekle birke sahibin karanlik arxivine gider ve yox olar..Son..

Her gun olmekdense,birdege olmek daxa yaxwi olar… :meyus:
:alqis: ::yerivar:: cok gozel tesekkurler

DEYMEZ