-
Demekki
Trenler gitmiyor denizden
Gemiler havada uçmuyor
Geçmiyor tünelden uçaklar
Demek ki senden usanmadim
Yerden yagmiyor yagmur
Gökten tozlar kalkmiyor
Günes buz parçasi degil
Demek ki seni unutmadim
Dünya durmadi hala
Kararmadi yildizlar
Geceler beyaz degil
Demek ki aldatmadim
Ellerim çürümemis daha
Gözlerim görebiliyor
Bak daha ölmemisim
Demek ki senden kopmadim
Ve de
Seni içimden atmadim...
Ahmet Selçuk Ilkan
-
SENİ DÜŞÜNDÜM
Sordum yine kendi kendime
Ellermi ayırdı acaba bizi diye
Nasıl düştük bu hallere
İnanmak gelmiyor içimden gidişine
Damla damla geldi gözümden yaşlar
Üzüldüm bu sessiz sedasız gidişine
Şahit ol ey kader bu serzenişe
Üzerimde simsiyah bulutlar
Nafile ağlasamda sızlasamda neye yarar
Dünyam yıkılmış birkere
Ümidim kalmadı yarınlara
Maziyi ararım başka kollarda
follow_me
-
Beni Unutamazsin
Beni unutamazsin bilirim, beni unutamazsin
Denizin durgunlugu, gözlerimi
Coskunlugu, saçlarimi hatirlatir
Kulaklarini tirmalar sesim, hayatindan silemezsin
Beni unutamazsin bilirim.
Parkin tozlu yollarinda yalniz dolasacaksin
Mutsuz gökyüzünde bir iki yildiz, isik tutacak karanligina
Delikanlinin biri uzanacak ellerine ansizin
Çaresizligine, yalnizligina irkileceksin
Ve daha sonra tarakta kalan saçlardan anlayacaksin ihtiyarladigini
Dudaklarinin pembeligi solacak
Cilâsi çikmis bir mobilya gibi eskiyecek güzelligin
Kahrolacaksin!
Ve bir gün gelip, beni anlayacaksin.
Oysa; vakit çoktan geçmis olacak
Ama sen yine de sözlerime aldirma.
Gözlerin zamansiz islanmasin.
Çünkü, artik çocuk degilsin
Günesin nereden dogdugunu bilirsin
Baska bir Istanbul olmadigini bilirsin
Ve seni nasil sevdigimi bilirsin
Ama gitmek istiyorsan, yine de sen bilirsin...
Ahmet Selçuk Ilkan
-
Seni Seviyorum
Sen gözlerimde damla,dudaklarımda türkü,yüreğimde sevdasın.
Ermiyor doruklarına,uzatsam ellerimi,okşasam bedenini,koklasam seni.
Ne düşlerime ulaşır solmayan çiçeğim,küllenmez alevin.
İstesemde unatamam damarlarımda kanım,solduğum nefessin.
Sen ümidimsin,yollar uçsuz ,dağlar bendim giderim.
Ecel tarlam olsan,gülümser,bahçende gül biterim.
Vuram vuram asırlar gelir,usanmam seni beklerim.
İçimdeki alev yangın, umut deryam okyanus sevgilim.
Yaşamakmı?bedenim toprağın,kalbim senin meleğim.
Olmaz desen ,yüreğin ağlar.her zaman seninim.
Rumuz FOLLOW_ME :) nemrut ağlasada kırçiçeğime parlarım.
Umut çollerine yağmur olur,bulutlara rest çekerim.
Masumdur yüreğim,ilk harflerde saklı,ver kilidi zincirlerin.
-
ÖĞRENDİM Kİ
Öğrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
Öğrendim ki...
Güveni geliştirmek yıllar alıyor,
Yıkmak bir dakika.
Öğrendim ki...
Hayatında nelere sahip olduğun değil
Kiminle olduğun önemli.
Öğrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.
Öğrendim ki...
Kendini en iyilerle kıyaslamak değil
Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.
Öğrendim ki...
İnsanların başına ne geldiği değil
O durumda ne yaptıkları önemli.
Öğrendim ki...
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle
Her işin iki yüzü var.
Öğrendim ki...
Olmak istediğim insan olabilmem
Çok vakit alıyor.
Öğrendim ki...
Karşılık vermek
Düşünmekten çok daha basit.
Öğrendim ki...
Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.
Öğrendim ki...
'Bittim' dediğin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha çok var.
Öğrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatını kontrol eder.
Öğrendim ki...
Kahraman dediğimiz insanlar
Bir şey yapılması gerektiğinde
Yapılması gerekeni
Şartlar ne olursa olsun yapanlar.
Öğrendim ki...
Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.
Öğrendim ki...
Bazı insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazıları hiç karşılık vermiyor.
Öğrendim ki...
Para ucuz bir başarı.
Öğrendim ki...
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.
Öğrendim ki...
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
Kaldırmak için elini uzatır.
Öğrendim ki...
İki insan aynı şeye bakıp
Tamamen farklı şeyler görebilir.
Öğrendim ki...
Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.
Öğrendim ki...
Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
Daha uzun yol yürüyor.
Öğrendim ki...
Hiç tanımadığın insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatını değiştirir.
Öğrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.
Öğrendim ki...
Duvarda asılı diplomalar
İnsanı insan yapmaya yetmez.
Öğrendim ki...
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki...
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.
Öğrendim ki...
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!
Öğrendim ki...
Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.
Öğrendim ki...
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil.
Öğrendim ki...
Ne kadar yakın olursa olsunlar
En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.
Öğrendim ki...
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Öğrendim ki...
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki...
Şartlar ve olaylar,
Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Öğrendim ki...
İki kişi münakaşa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.
Öğrendim ki...
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.
Öğrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.
ATAOL BEHRAMOĞLU
-
DERDİM BAŞKA
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda olum yok ya.
Hös, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...
ORHAN VELİ KANIK
-
KARIMA MEKTUP
11-11-1933
Bursa
Hapishanesi
Bir tanem!
Son mektubunda:
'Başım sızlıyor yüreğim sersem! ' diyorsun.
'Seni asarlarsa seni kaybedersem;
diyorsun;
'yaşıyamam! '
Yaşarsın karıcığım,
kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda; yaşarsın kalbimin
kızıl saçlı bacısı
en fazla bir yıl sürer
yirminci asırlılarda
ölüm acısı.
Ölüm
bir ipte sallanan bir ölü.
Bu ölüme bir türlü
razı olmuyor gönlüm.
Fakat
emin ol ki sevgili;
zavallı bir çingenenin
kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
geçirecekse eğer
ipi boğazıma,
mavi gözlerimde korkuyu görmek için
boşuna bakacaklar
Nazıma!
Ben,
alaca karanlığında son sabahımın
dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarı kalmış bir şarkının acısını
toprağa götüreceğim...
Karım benim!
İyi yürekli
altın renkli,
gözleri baldan tatlı arım benim:
ne diye yazdım sana
istendiğini idamımın,
daha dava ilk adımında
ve bir şalgam gibi koparmıyorlar
kellesini adamın.
Haydi bunlara boş ver.
Bunlar uzak bir ihtimal.
Paran varsa eğer
bana fanila bir don al,
tuttu bacağımın siyatik ağrısı,
Ve unutma ki
daima iyi şeyler düşünmeli
bir mahpusun karısı.
NAZIM HİKMET
-
DE GÜLÜM!
de gülüm! De ki: ela bir günde gelecegim
istanbul darmadagin olacak, saçlarim
darmadagin. Hepsi, darmadagin!
üzülme gülüm! Toparlanacagiz, birlikte,
ayaga da kalkacagiz, yürüyecegiz de gülüm
hem de çelikten topragini dele dele hayatin!
de gülüm! De ki: bitmistir umut, bitmistir
sevgi, bitmistir güven!
güven bana gülüm!
sana bitmemisligi ögretecek, tattiracaktir
hasretten-hakikaten-ten degistiren yüzüm!
göreceksin gülüm! Bekle!
hirslarimiz, acilarimiz gitgide ihanetlere
hainlere, ezilmelere alisacak..
göreceksin-sevinçten aglayacaksin gülüm-ki
iste o vakit bana-dogrudur!-
sair olmak, seni sevmek pek çok yakisacak!
bak! siirler var, mektuplar var, çocuklar var,
sokaklar var, kediler!
inan bana gülüm, ölüm yok bir tek! ölüm yok bize!
ölüm inananlar için sessizce
kara kapli kitaplardan çikartilacak..
göreceksin gülüm! Bekle! Göreceksin!
artik hiçbir insan, hiçbir kavga ve hiçbirimiz
bu dünyada, yapayalniz, umarsiz kalmayacak!
Kücük Iskender
-
Rize'li Ali'nin Hikayesi
Galata’da dostu varmış,
Mahpushanede postu varmış,
Rizeli Ali’nin.
Çok kahrını çekmiş denizin,
Anlattı bana:
Bu yıl balık vurmamış dalyana
Yuh olsun be!...diyor:
Şu koca, koskocaman denize,
Metelik bile vermedi bize.
Canına yandığımın dünyasında,
Parasız yaşanmazmış,
Tütünü yokmuş tabakasında;
Dost varmış,
Düşman varmış,
Şu canına yandığımın dünyasında.
Kaldırdı yırtık ceketinin yakasını,
Emdi yudum yudum son izmarit sigarasını.
Kimseye minnet etmezmiş
Satarmış takasını.
Fethi Giray
-
Search Engine Optimization by vBSEO 3.6.1 ©2011, Crawlability, Inc.