Oxu və dərs al (260-262-ci səhifə)
“Biz Xaçaturla ələ keçirdiyimiz evə girərkən (söhbət Xocalıdan
gedir-red.) əsgərlərimiz 13 yaşlı bir türk uşağını pəncərəyə
mismarlamışdılar. Türk uşağı çox səs-küy salmasın deyə,
Xaçatur uşağın anasının kəsilmiş döşünü onun ağzına soxdu.
Daha sonra bu 13 yaşındakı türkə onların atalarının bizim
uşaqlara etdiklərini etdim. Başından, sinəsindən və qarnından
dərisini soydum. Saata baxdım, türk uşağı yeddi dəqiqə sonra qan
itirərək dünyasını dəyişdi. İlk sənətim həkimlik olduğuna
görə humanist idim, buna görə də türk uşağına etdiyim bu
əməllərə görə özümü xoşbəxt saymadım. Amma ruhum xalqımın
bir faizinin belə qisasını aldığı üçün sevincdən
qürurlanırdı. Xaçatur daha sonra ölmüş türk uşağının
cəsədini hissə-hissə doğradı və bu türklə eyni kökdən olan
itlərə atdı. Axşam eyni şeyi daha üç türk uşağına etdik. Mən
bir erməni vətənsevər kimi öz vəzifəmi yerinə yetirdim. Xaçatur
da çox tərləmişdi, amma mən onun və digər əsgərlərimizin
gözlərində intiqam və güclü humanizmin mücadiləsini gördüm.
Ertəsi gün biz kilsəyə gedərək 1915-ci ildə ölənlərimiz və
ruhumuzun dünən gördüyümüz çirkabdan təmizlənməsi üçün dua
etdik. Ancaq biz Xocalını vətənimizin bir parçasını işğal edən
30 min nəfərlik çirkabdan təmizləməyi bacardıq”.

( Türkləri vəhşilikdə soyqırımda günahlandıran ermənilərin özləri ən böyük cinayətkar əməli tutmuşlar.Bunu özləri də bu əsərdə etiraf ediblər.Bu əsər 1996-cı ildə Zori Balayan tərəfindən yazılıb.Zori Balayanın özü isə Xocalı faciəsinin qatili olaraq İnterpol tərəfindən axtarışdadır.Millətini sevən,şəhidlərinə hörmət qoyan hər kəs bu məqaləni
paylaşsın.Bu həqiqətləri hər kəs bilməlidir.)