1-) Aruspisler (Aruspice ya da Haruspice), Etrüsk mənşəli Romalı kahinlər idi. Bunlar, qurban edilən heyvanların (ümumiyyətlə buynuzlu) bağırsaqlarını araşdıraraq kəhanətdə tapılardılar. Bu işi daha sonra ildırımı şərh edərək davam etdirmişlər.

Aruspisler heyvanın qurbandan əvvəli halını, can verməsini, daha sonra iç orqanlarını (bağırsaqları, ürək və qaraciyəri) araşdırarlar, sonra yixılışı əsnasında çıxan alovlara baxarlar, ayrıca qurban mərasimi əsnasında istifadə edilən suyu, tütsüyü, şərabı və unu da tədqiq edər və kəhanətdə olardi. Vardıqları hökmlər, xüsusilə görünməz hadisələr, ictimaiyyət və Romanın qədəri haqqında olmaqda idi. Aralarına şarlatanların qarışmasını maneə törətmək üçün, imperator bunları təxminən altmış şəxsiyyət azad bir akademiya halında yığışdırmışdı.

2-) Yanmaqda olan atəşə baxaraq kəhanətdə olmaga Piromansi (Mansi=Manteia (Yun.), kəhanət texnikas(n)ı mənasındadır), bundan çıxan tüstülərə görə kəhanətdə ol/tapılmağa da Kapnomansi deyilir. Bunlar da o dövrün ən məşhur texnikaları idi. Əgər atəş çətin yandırılsa, alov göyə doğru şaquli olaraq yüksəlməzsə və çox parçalı olsa, çıtırtılar şiddətli olsa, ayrıca yağış, külək ya da başqa hər hansı bir faktordan ötəri sönsə, bütün bunlar fəlakət xəbəri olaraq şərh olunardı. Tərsinə, əgər alovlar yandırılan qurbanın cəsədinə yaxşıca nüfuz edirsə, alov düz və təmiz şəkildə yüksəlirsə, tüstü çıxarmırsa, bu, qurbanın tanrılar tərəfindən qəbul edildiyi mənasında şərh olunardı.

Tüstünün sıxlığı, rəngi, qalınlığı və istiqaməti də əhəmiyyətli işarələrdən sayılardı. Tütsüden çıxan tüstüdən məna çıxarmağa Lebanomansi deyilərdi.

3-) Yerə tökülən unun aldigi şəkillərə baxaraq da kəhanətdə olardılar. Buna da Kritomansi deyilir.

4-) Romada bəzi müqəddəs sayılan quşların uçuşunu, ötüşünü və yem yiyişini şərh edən kəslərə Böyür (Augure) deyilir. Bunlar ikinci sinifə aid işarələrdən sayılardı və Yunanda İonistik, Latınlarda isə Ospis (Auspice) adını alardı. Afinalılarda puhu quşu, şəhəri himayə etdiyinə inanılan Minervaya adanmış idi və bu quşun birdən görünməsi çox xoşbəxt bir xəbər olaraq şərh olunardı.

Köhnə Romada Ögürler, əhəmiyyətli kəslər olaraq qəbul edilərdilər. Çiçeronun da bir Böyür olduğu deyilər. Ogürlerin sənəti başlıca üç qaynağa bağlı idi: İnisiye olduqları düstur və ənənələr, Ögür kitabları və Böyürlərin şərhləri.
.
Ospis, müqəddəs sayılan bəzi quşlar tərəfindən edilən bir işarə mənasını verirdi. Amma daha sonra bu, bütün fövqəltəbii işarələrə verilən bir ad oldu. Quşların ötüşü ilə uçuşları ya da digər hərəkətləri ayrı-ayrı ələ alınar və şərh olunardı. Aruspislerin kəhanətlərində olduğu kimi, bunlarda da hər kəsin şərh edə biləcəyi başlıca işarələr vardı. Digərlərini şərh edə bilmək içinsə, bu sənəti yaxşıca tanımaq lazım idi. Köhnə Romada bayquş və qaranquş kimi quşlar uğursuz sayılardı. Bunun yanında qartal, balıqçıl quşu və quzğun isə, xoşbəxtlik xəbərçisi olaraq qəbul edilərdi.

Böyür, ümumiyyətlə gün doğulmadan əvvəl çölə çıxar, başı örtülü olaraq gedər və ağacsız bir yerdə dayanardı. Burada bəzi müqəddəs sözlər söylədikdən sonra əlindəki dəyənəyi yuxarı qaldırar və göyün qisimlərini təyin edərdi; ayrıca ərazinin, içində kəhanətin reallaşdırıla biləcəyi sərhədləri də təyin edərdi.

Ən kiçik bir külək da/də/dahi çıxsa Ospisler (işarələr) alına bilməzdi. Plutarkın köçürdüyünə görə, Böyürlər buna görə hər tərəfi açıq bir fənər daşıyardılar. Ən yüngül bir külək da/də/dahi bunları söndürər, onlar da beləcə boş yerə məşğul olmağı buraxardılar.

Əsgəri səfərlərdə isə belə həssas işlər edilə bilmədiyindən, daha dəyişik bir Ospis növünə müraciət edilərdi: Bir qəfəsə qon/qoyulmuş olan quşların, ümumiyyətlə də cücələrin necə yem yediklərinə baxaraq kəhanətdə ol/tapılılardı.

Bundan başqa, bir yolçunun yolu üstündə meydana çıxan bəzi quşların, o adamın sağında ya da solunda oluşlarına görə dəyişik mənalan vardı.

5-) Ospislerin yanında, bəzi təbiət hadisələrindən də məlumatlar alınardı. İldırım düşməsi, şimşəklər, Ay və Günəş tutulmaları, qan yağışları, yer sarsıntıları, təbii olaraq pislik işarəsi deyə qəbul edilərdi. Bu hadisələrdən biri əgər bir yığıncaq əsnasında meydana gəlmişsə, o birlik başqa bir tarixdə bir yerə gəlmək üzrə dərhal dağılardı.

6-) İnsanlar, şəxsi həyatlarında da bir çox işarəsi kəhanət vəsiləsi sayardılar. Məsələn asqırmaq, gözlərin seğirmesi, qulaq zingildəməsi vs. kimi şeyləri, hər kəs öz şəxsi fikirləri işığında şərhlər idi.

7-) Bir lampanın (Lampadomansi) ya da bir məşəlin şiənə (Linkomansi) baxaraq da kəhanətdə tapılılardı. Əgər alov iki hissəyə ayrılırsa işarə mənfi, tək ucda birləşirsə müsbət, üç dillə çıxırsa çox yaxşı olaraq şərh olunardı.

8-)Toprak səthindəki çatlaqlara, pürtüklü qisimlərə baxaraq ya da torpağa daşlar atıb bunların al/götürdükləri şəkli şərh edərək edilən kəhanətə də Jeomansi deyilir. Bu, Ərəblərdə çox məşhur idi.

9-) Yağış suyu ya da bir bulaqdan axan su da kəhanətdə olmaq üçün bir vəsilə meydana gətirərdi. Bəzən su dolu bir kabın içinə, falı baxılan adamın barmağına bağlı bir ipin ucundakı üzük yelləndirilərdi. Üzük hərəkətsiz qalsa müvəffəqiyyətsizlik, əgər kabın iç səthlərinə çarpsa basan olaraq şərh olunardı.

10-) Gastromansi belə tətbiq olunardı: Ətrafı məşəllərlə çevrili bir kabın içinə saf su qoyulardı. Soruşulan problemin cavabının, suyun içində məşəllərin meydana gətirdiyi işıq hərəkətlərinə baxaraq alındığı və bunu da, yalnız yetkinlik çağındakı bir gəncin ya da hamilə bir qadının görə biləcəyi deyilərdi.

11-) Aeromansidə isə, küləyin su səthində meydana gətirdiyi şəkillərə müraciət edilərdi. Kahin yüksək bir yerə ya da düz bir düzənliyə xərc idi. Başı örtülü olardı və burada hava ilahlarını dəvət edərdi. Ardından su ilə dolu misdən hovuzun yanı başına gəlir və buna, müraciət edən adamın sualını köçürər və su səthində ibarət olan/yaranan izlərə baxaraq kəhanəti reallaşdırardı. Su səthi dümdüz qalsa bu, gözlənilən şeyin reallaşmayacağı mənasındaidi. Əgər su yüngül bir külək təsiriylə titrəşsə bu, xüsusilə dənizçilər üçün xoşbəxt bir xəbər idi.

12-) Alektriomansi ya da xoruz vasitəsiylə kəhanət isə belə reallaşardı: Bir çevrə ya da bir kvadrat üzərinə əlifbanın hərfləri çəkilərdi və hər biri üzərinə bir buğda dənəsi qon/qoyulardı. Xoruzu bu fiqurun ortasına qoyub dənələri necə yediyinə baxardılar. Buğda dənələrinin altındakı hərfləri sırasıyla qeyd edərlər və ortaya çıxan sözlərə görə təxmində olardilar.

13-) Romada siçanları qəfəslərə bağlayarlar və çıxardıqları səslərə, etdikləri hərəkətlərə baxaraq kəhanətdə olardılar. Buna Miyomansi deyilir.

14-) Ofiomansi ya da ilanlar vasitəsiylə kəhanət, Köhnə Misirdə və Şərqdə xeyli məşhur idi. Bu heyvanlardan əldə edilən əlamətlər elə hörmət görərdi ki, sırf bu iş üçün ilan belə yetişdirərdilər. Bu işə çox inanan bəzi cəmiyyətlərdə, yeni doğan bir uşağın qanuni olub olmadığını anlamaq üçün, onu Ofiomansi edənlərə aparardılar. Əgər ilanlar uşağa toxunmazsa, anasının günahsız, uşağın da qanuni olduğu hökmünə çatılmaqda idi.

15-) Botanomansi tətbiqində isə, məsləhətləşən adam adını və suallarını əldən düşmüşün yarpaqlarına yazar və bunlar küləyə buraxılardı. Bir müddət sonra küləyin çox dağıt/paylamadığı yarpaqlar toplanar və bir yerə gətirilərək, üstlərində yazılı hərflərlə cümlələr yaradılar və cavab alınmağa çalışılardı. Bu iş üçün daha çox mina, əncir, demirhindi və funda yarpaqlarına rəğbət edilərdi.

16-) Digər qəribə bir fal şəkli də Filloromansidir. Adam, qıvrılmış bir gül yarpağı ilə alınına vurar və çıxan səsə baxaraq nəticə çıxarmağa çalışardı.

17-) Sykomansidə isə, küləkdən yellənən əncir yarpaqlarının titrəşmələri şərh olunardı. Bəzən də adam, əncirin yarpaqları üstünə adını və suallarını yazardı. Əgər yarpaqlar yavaş yavaş solsa bu, xoşbəxt bir xəbər olaraq qəbul edilərdi.

16) Dafnomansi: Əgər bir dəfnə budağı atəşə atıldığında çıtırtılar çıxararaq yansa bu, müsbət bir xəbər, tərsi vəziyyətdə isə, pis xəbər olaraq şərh olunardı.

19-) Molibdomansi: Düz və yaş bir masa üstünə əridilmiş güllə axıdılardı. Bərki/qatılaşan güllə sonsuz ədəddə kiçik işarələr meydana gətirərdi və bunlar təfsir edilərdi.

20-) Seromansi də eynilə Molibdomansi kimi tətbiq olunardı. Bunun fərqi, güllə yerinə bal mumu istifadə edilməsi idi.

21-) Belomansi ya da oxlarla kəhanət daha çox Ərəblərdə, Şərqlilərdə, Slav və Cermen xalqlarında istifadə edilərdi və bunu müxtəlif şəkillərdə tətbiq edərdilər.

Əgər bir səfərə çıxılacaqsa, müəyyən ədəddə ox alınar, hər birinin üstünə bir şəhərin adı yazılar və bunlar, təsadüfi şəkildə ox sadağına qoyulardı. Bir uşaq püşk atar kimi bunları çəkər və beləcə hücum ediləcək yerlərin adı və hücum sırası aydın olmuş olardı.

Bəzən üç ox alınar və bunlardan birincisi üzərinə "Tanrı bunu əmr edir." ikincisi üstünə 'Tanrı onu qoruyur." yazılardı. Üçüncüyə heç bir şey yazılmazdı və bütünü sadağın içinə qoyulardı. Sonra bir dənəsi çəkilərdi; əgər bu birinci ox isə, ediləcək iş onsuz da/zatən əmr edilmiş qəbul edilərdi. İkincisi isə, bu işdən imtina edilərdi. Əgər çəkilən ox üçüncüsü isə, bu iş daha uyğun bir zamana təxirə salınardı.

22-) Balta ilə kəhanət, daha çox, gizli bir şeyi, bir xəzinəni ya da bir oğurluğun failini tapmaq üçün edilərdi. Buna Aksinomansi deyilir. Balta, yumru bir payanın üstünə, sapı yuxarı gələcək şəkildə balanslı şəkildə qon/qoyulardı; sonra bəzi düsturlar deyilər və ardından şübhələnilən kəslərin adı deyilərək payanın ətrafında dönülərdi. Əgər birinin adı deyildiyi əsnada balta düşsə, bu, günahkarın müəyyən olunduğunu ifadə edərdi. Bu kəhanət forması, Rusiyada uzun zamanlar xəzinələri tapmaq üçün istifadə edilmişdir.

23-) Daktiliomansidə isə, üstündə əlifbanın 24 hərfinin yazılı olduğu bir masanın üzərində bir ipə asılı vəziyyətdəki üzüyü sıçradarlar və bunun üstünə düşdüyü hərfləri bir araya gətirərək cavabı təyin edərdilər.

24-) Kosinomansi texnikası da, daha çox Köhnə Yunanlılar tərəfindən, oğru və qatilləri tapmaq üçün istifadə edilərdi. Bir ələk alınar və bunu, müraciət edən adamın başı üzərində iki barmaqla, ən kiçik bir baş hərəkətinin belə yelləyə biləcəyi bir şəkildə yüngülcə məbləğlər idi və cinayət/günahı işləmiş ola biləcək bütün şəxslərin adı deyilərdi. Ələk hərəkət etdiyi sırada kimin adı deyilmişsə, onun axtarılan adam olduğuna qərara gəlilərdi. Ayrıca, ələyi bir ipin ucuna asarlar ya da bir mismar üzərinə tutdurardılar; bu adətə İngiltərədə də rast gəlinərdi. Orada buna "ələk çevirmə" deyilməkdədir.

25-) Alfitomansidə isə, bir cinayət/günahı işlədiyindən şübhələnilən adama, arpa unundan edilmiş tort yedirilərdi. Əgər asanca udmuşsa günahsız idi, amma çətinlik məcbur edilmişsə günahkar olduğu düşünülərdi.

26-) Duz ilə edilən kəhanətlər də çox məşhur idi. Romalılarda, əgər süfrəyə duzqabı qoymaq unudulmuşsa, bu, ev sahibi və qonaqlar üçün fəlakət xəbəri olaraq şərh olunardı.

27-) Tefromansi üsulunda, hər hansı bir şeyin üstünə küllərlə yazı yazılardı. Sonra bu, küləyə tutular və küləyin silə bilmədiyi hərflərdən kəhanətdə ol/tapılılardı.

28) Jiromansi üsulunda, yerə, təxminən bir yarım metr diametrində bir dairə və bunun ətrafına da əlifbanın hərfləri təsadüfi şəkildə çəkilərdi. Ardından, adam dairənin ortasına keçər və yorğunluqdan düşüncəyə qədər öz ətrafında dönərdi. Bunun üzərinə kahin yaxınlaşar və üstünə düşülmüş olan hərfləri araşdırar, bundan, əldə edilmək istənən məlumatı verərdi.

29-) Kübomansi və Astragalomansi, çox bənzər texnikalar idilər. Pərdələrin ya da kiçik sümüklərin üzərinə əlifbanın hərfləri yazılardı. Sonra bunlar təsadüfi atılar və ortaya çıxan hərflərlə, soruşulan problemin cavabı alınmağa çalışılardı.

30-) Onomamansi ya da xüsusi adlara baxaraq kəhanət, köhnələrcə çox istifadə edilərdi. Hər hərfə ədədi bir dəyər verilər və addakı ədədin cəmindən ya da adın mənşəyinə baxaraq məna çıxarılardı. Buna bənzər digər bir texniki də Anagrammatik deyə adlandırılandır. Bunda, adamın adını meydana gətirən hərflərlə yeni sözlər yaradılar, bu sözlər də kəhanətdə olma vasitəsi olaraq istifadə edilərdi.

31-) Rabdomansi, majik dəyənəklərlə kəhanətdə olmaqdır. Mənşəyi çox köhnə zamanlara qədər uzanar. Dəyənək, daha çox kabalistik işarələr çəkmək üçün istifadə edilərdi. Ayrıca, bir kabın içinə atılan dəyənəklərin götürdüyü şəklə baxaraq kəhanətdə olmaqdadir. Rabdomansinin rəqqas texnikasının (radyestezi) atası olduğu deyilər. Dəyənək, 15. əsrdən etibarən, mədən damarlarını və qaynaqları tapmada istifadə edilər olmuşdur. İş, oğruları və qatilləri tapmağa qədər çatmışdır.

32-) Nekromansi isə, ötealemdeki ruhi varlıqlara məsləhətləşmə vasitəsiylə kəhanət mənasını verməkdədir. Çox köhnə çağlara uzanar. Günümüz spiritizm təcrübələrini xatırladar. Maji ünsürü digər kəhanət üsullarından çox daha sıx olduğu üçün çətin bir üsuldur. Köhnə Misirdə çox tətbiq olunan bir üsul idi.

Daha bir çox üsulu saymaq mümkündür. Hətta bunlardan bir çoxu indiki vaxtda da tətbiq olunur ola bilər, amma əsl olan, bu işin hansı məqsədlə edildiyidir.