Günahlarda israr etmek haqqın aynası olmaq üçün yaradılan, iman yeri olan qelbi qaraldar. Günah qelbe nüfuz edib onu qaraldaraq iman nurunu oradan çıxarana qeder qelbi qatılaşdırar. Her bir günahın içinde küfre geden bir yol vardır. Günah istiğfar (tövbe) ile derhal temizlenmezse, qelbi pisliye sürükleyer ve Allahın itaetinden çıxmış bir qelb halına salar.

Günah düşünceden emele keçmezse, cezası olmaz. Resulullah (s.e.s):

" Allah Teala ümmetimden nefslerinde etmeyi arzuladıqları şeyleri etmedikleri ve danışmadıqları müddetce efv etdi." (Buxari, VII, 59)buyurmuşdur.

Mesuliyyet ve ceza baxımından günahlar kebair ve sağir deye iki növe bölünür.

Kebair (böyük günahlar): Allahı tanımağa engel olan ve edildikde şeri cezası olan ve ya Allah Tealanın cehennem ezabı ile tehdid etdiyi günahlardır. Bir başqa görüşe göre, Allahın qadağan etdiyi her şey böyük günahdır. Böyük günahların sayı ,hedis revayetlerini de nezere alaraq, yeddi, doqquz, yetmiş, iki yüz olaraq bildirilmişdir.. (Şerhu eqidetit-Tehaviyye, s. 370, 371).

Böyük günahların esasları bunlardır: Allaha şerik qoşmaq, adam öldürmek,birine zina böhtanı atmaq, zina etmek, islami cihaddan qaçmaq, sehir etmek, yetimin malını yemek, ata-anaya itaet etmemek, Mekkenin hereminde günah işlemek, faiz yemek, oğurluq etmek,spirtli içki içmek, qumar oynamaq.

Bir Müslüman ehemiyyet vermeden qelbinde tesdiq etdiyi halda böyük günah işleyerse, dinden çıxıb kafir olmaz. ehl-i sünnet böyük günah işleyen kimsenin kafir olmayacağını, cehennemde ebedi qalmayacağını, tövbe etmeden ölse bele, Allah isteyerse, fezli-keremiyle onu bağışlayacağını, isteyerse edaleti ile cehennemde ona ezab edeceyini qebul edir (Şerhu eqidetit-Tehaviyye s. 370).

Kebairin (böyük günahların) en böyüyü Allahı tanımamaq, zatında, sifetinde ve fellerinde Ona şerik qoşmaqdır. Buna ekberul-kebair (en böyük günah) deyilir.

"Şübhe yoxdur ki, Allah Özüne şerik qoşanları evf etmez, amma istediyi şexsin bundan başqa olan günahlarını bağışlar. Allaha şerik qoşan şexs, elbette, böyük günah etmiş olur."(Nise, 4/48).

Allahın rehmetinden ümidini keserek dikbaşlıq etmeye davam etmek ve ya ezabından emin olaraq günaha fikir vermeden tövbe etmemek caiz deyildir. Mömin ne qeder günah işleyerse işlesin, qorxu ve ümid arasında olmalı, Rebbinden üz çevirmemelidir.

"(Ya Peyğember! Menim adımdan qullarıma) de: “Ey Menim (günah töretmekle) özlerine zülm etmekde heddi aşmış bendelerim! Allahın rehminden ümidsiz olmayın. Allah (tövbe etdikde) bütün günahları bağışlayar. Heqiqeten, O bağışlayandır, rehm edendir!"(Zümer, 39/53)

"Eyni zamanda da ezabım da çox şiddetli ezabdır! " (Hicr, I5/50).

Mötezile böyük günah işleyenin mömin olmaqdan çıxacağını, iman ile küfür arasında (el-Menzile beynel-Menziteteyn) qalacağını, tövbe etmeden ölerse,ebediyyen cehennemden çıxa bilmeyeceyini iddia edir.Xariciler daha da ileri gederek kiçik günah işleyen möminleri de küfr ile ittiham etmişlerdir. Mötezile Quran-i Kerimdeki

"Kim bir mömini qesden öldürerse, onun cezası cehennemde uzun müddet (haliden) qalmaqdır..." (Nise, 4/33)

ayesini delil gösterir. Ancaq ereb dilinde "Haliden" sözü ebediyyet menasını ifade etdiyi kimi, uzun müddet menasını da bildirir. Bu ayede keçen"haliden"in uzun müddet menasını verdiyi, yuxarıda zikr edilen ayedeki (Zümer, 39/53) mena ile desteklenmişdir.

Bir mömin qelbinde tesdiq, dilinde iqrar olduğu halda, günah işleyer ve ya ferzleri yerine yetirmekde laqeydlik gösterer, ancaq bu günahların müqabilinde cezaya da layiq olduğuna inanarsa,bu şexs günahkar mömindir. Allah Tealanın bele bir insanı küfürle seciyyelendirmesi mecazidir. Yeni, nemeti inkar nankorluq menasındadır. Bir müselman günahı halal qebul eder ve ya etmediyi ferzi inkar ederse,heqiqi menada, kafir olur.

İslamın esasları ile hökm etmemek böyük günahdır. eger İslamın dövrünün bitdiyini, çağımızda lüzumsuz olduğu inancı ile İslami hökmler tetbiq olunmursa, bu, küfürdür. İman-küfür meseleleri ve möminlerin tekfir edilmesi müsteqil eserlerin de mövzusu olmuşdur. Salim el Behensavinin "el-Hökmü ve Kadıyyetü Tekfiril-Müslim" adlı eseri de bunlardan biridir.

Sağır (kiçik günahlar): Dünyada cezanı, axiretde de ezabı zeruri olan kiçik günahlardır. Davamlı işledikde kiçik günah kiçiklikden çıxar. Tövbe edilib,meğfiret

edildikde ,inşallah, efv ediler. Alimler "Günahın kiçikliyine böyüklüyüne baxma, kime qarşı işlediyine bax." demişlerdir. Allah ile qulun arasına perde olan, Allahı tanımağa, qulluğa engel olan her şey günahdır.

Günahlardan çekinmek ferzleri etmekden evvel gelir. evvelce qelb günahlardan temizlener, sonra ferzleri etmekle bezediler. Günahlar ve haramlar dini duyğunu helak eder, zeherleyer. Ancaq bu zeherler görünüşde bal kimidir; dadlı gele biler,ancaq insanın menevi duyğularını öldürer.

Unudulmamalıdır ki, her nemet sıxıntı qarşılığıdır. Cennet ve Camalullahı isteyenler nefse dadlı gelen günahlara girmemek üçün bezi sıxıntı ve çetinliklere dözmeli ve Allaha sığınmalıdırlar. Möminler ehsan sirri ile Reblerine onu görürmüş kimi qulluq ederler. Sol çiyinlerinde günahlarını yazan bir meleyin olduğunun şüuru içinde hereket ederler.

İmkan daxilinde günahlardan çekindikce Allah kiçik günahları efv edecekdir.

"eger size qadağan olunmuş böyük günahlardan çekinersinizse, Biz de sizin qebahetlerinizin (kiçik günahlarınızın) üstünü örter ve sizi (şerefli bir menzile) çatdırarıq. "(Nise, 4/31),

"(O yaxşılıq edenler ki) kiçik günahlar (xetalar) istisna olmaqla, böyük günahlardan ve rezil işlerden (zinadan) çekinerler. Heqiqeten, senin Rebbin çox bağışlayandır..."(Necm, 53/32).

Allah Teala mömin qulların günahlarını etdikleri bezi emeller ve ya söyledikleri bezi söz ve dualar sebebiyle bağışlayar, günahlarına keffare eder. Hz. Peyğember (s.e.s.) bele buyurmuşdur:

"Denizin köpükleri qeder günahı olsa da 'Le ilehe illellahu vellahu ekber, vela havle vela quvvete ille billeh' deyen yer üzündeki her insanın günahına bu söz keffare olar." (Tirmizi, Vitr, 15).

"Heç bir qul yoxdur ki, bir günah işlesin ve ardınca gözelce destemaz alıb iki rüket namaz qılaraq bu günahdan dolayı bağışlanma dilesin de, Allah onu efv etmesin." (ehmed b. Henbel, I, 10).

Peyğemberler mesumdur, günah işlemezler. Ancaq "zelle" deyilen, peyğemberlik meqamı üçün qüsur qebul edilen emelleri vardır. ehl-i sünnet şefaet, hesab, mizan, sirat, havz, cennet, cehennem, qebir ezabı ve münker-nekir sorğusunu haqq ve dinin esası qebul etmişdir.

Günah ve Üsyanın Neticeleri:

- Elmden mehrum qalmaq: Çünki elm günahkara verilmez.

- Ruzinin kesilmesi: Günahkar ruzisini haramdan qazanar, Allahın bereket ve ehsanı yox olar.

- Qelb ve ruhun pozulması: Fitrete uyğun hal pozular, hissizlik, vicdansızlıq, qorxusuzluqla tövbeden uzaqlaşar.Daxili dünyası qaralar, qelbi paslanar, heya duyğusu ve exlaqı yox olar.

- İnsanlardan uzaqlaşma: Nefsini, en yaxınlarını ve toplumu yadırğayan günahkar tenha qalmağa mehkum olar.

- Her günah iz buraxır: Günahların neticesi vücud, ağıl ve diger orqanlarda bir pislik doğurar. Her günah diger günahı çeker.

- Her günah İslam xarici, gelmiş-keçmiş bütün çirkin ulusların mirasıdır.Qürrelenmek Fironun; homoseksuallıq Lut qövmünün mirasıdır.

- Günah ve üsyan Allahın ezabının haqq olmasına yol açar. Bela ve müsibet geler. Günahın keçmiş,indiki ve gelecek nesillere zereri toxunar.

- Günahkarlar meleklerin tövbe ve istiğfarlarından, Hz. Peyğemberin (s.e.s) şefaetinden mehrum qalarlar. Günahlar insanların imanını zeifledir.

Günah haqqında Hz. Peyğemberin (s.e.s) buyurduğu bezi Hedis-i şerifler:

"Zülüm üç növdür: Bir zülm var ki, Allah onu bağışlamaz. Bir zülm var ki ,Allah onu efv eder. Bir zülm var ki, Allah onun mütleq hesabını soruşar: Allahın efv etmediyi zülm şirkdir. Çünki O, "Şirk böyük zülmdür." (Loğman, 31/13) buyurmuşdur. Allahın bağışlayacağı zülm ise qulların öz nefslerine zülmüdür. Rebleri ile özleri arasındakı işlerde etdikleri xetalardır. Allahın mütleq hesab soruşacağı zülm de qulların birbirlerine qarşı etdikleri haqsızlıqlarıdır. Allah bunların hesabını soruşar ve edilen haqsızlıqları cezalandırar."

"Uca Allah: " Ey qulum, sen mene qulluq etmedin, ancaq menden ümid istedin. Men de sende olanları bağışladım. Ey qulum, dünya qeder günahla gelsen, Mene şirk qoşmamısansa, Men de seni dünya qeder meğfiretle qarşılayaram. " buyurur."

"Qulun başına gelen bir müsibet, böyük-kiçik bir felaket daima öz günahı ucbatındandır. Allahın bağışladıqları da lap çoxdur."

"Canımı qüdret elinde saxlayan Allaha and olsun ki, möminin başına gelen her bir derd, üzüntü, sıxıntı, hetta bedenine batan her bir tikan üçün Allah o kimsenin günahlarını efv eder."

"Her eşitdiyini söylemek şexse günah olaraq kifayetdir."

"Kim bir müselman qardaşına şefaet eder, şefaet etdiyi kimse özüne bu sebebden bir hediyye verer ve o da bunu qebul ederse, böyük günah qapılarından birine gelmiş olar."

"Heç bir günahkar digerinin yükünü çekmez."

"Allah canı boğazından çıxana qeder qulun tövbesini qebul eder."

"Ferz namazı, destemaz, xuşu ve rükunu tam olaraq eden her bir müselmanın -böyük günah işlemedikce-namazı evvelki günahlarına keffare olar."

"İnsanlar bir münker görüb onu deyişdirmezlerse, Allahın onlara ümumi bir ceza vermeyi yaxındır."

"Başqalarının işlediyi günahlar ucbatından bizi de helak etme, Allahım! Bu yeddi helakedici şeyden çekinin: Şirk, sehir, adam öldürmek, faiz, yetim malı yemek, cihaddan qaçmaq, günahsız qadınlara zina böhtanı atmaq."

"Kim Ramazanda inanaraq, haqq rizası üçün oruc tutarsa, keçmiş günahları efv ediler. Rüşvet alana da, verere de lenet olsun. Halal belli, haram bellidir ve sen sene şübheli geleni burax. Zina ve fuhuş bir toplumda yayğın olarsa, Allah evvelki nesillerde olmayan xestelikleri onlara bela olaraq verer. Bir millet eksik çeker ve eksik ölçerse, zülm, aclıq ve yoxluqla cezalandırılarlar. Bir milletin idareçileri uca Allahın endirdiyi hökm ile hökm etmezse, Allah onların birliyini dağıdar. Qul etdiyi üsyan ve işlediyi günah dolayısıyla ruziden mehrum qalar."

"Hesaba çekilmeden özünü hesaba çek. Başınıza gelecekleri bilseydiniz, az güler , çox ağlayardınız.Etdiyin bir pislik seni üzürse, sen möminsen. Ey qelbler ixtiyarında olan Rebbim, qelbimi senin dinin üzerinde

sabit ve davamlı qıl." (İbn Kesir, I, 508, 528; Buxari, Libas, 24, Tıb, l, Savm, 1-15, ehkam, 9, Buyu, 2, 3; Müslüm, Birr, 45 vd.; iman,143,144,145,153,154, Müqeddime, 5; ebu Davud Buyu, 82; Tirmizi, Tefsir, 44; Daavat, 90, 99; İbn Mace ehkam, 2; Malik, Muvatta ; Hudud, 2,' ehmed b. Henbel, II, 164, 248; V, 154, 190, 194).



Zübeyr Tekkeşin

Menbe: suallarlaislam.com