“İbadet iki cürdür : Birincisi müsbet, ikincisi menfi.Müsbet melumdur. Menfi ise xestelik ve felaketlerle qarşılaşdıqda acizliyini ve zeifliyini hiss edib itaetkarane şekilde Rebbine yönelmek ,Onu düşünüb, Ondan medet umaraq ibadetle bütüleşmeyi ehate edir. Bu ilahileşmeye yalan qarışa bilmez, o temizdir. eger sebr etse, bu müsibetin mükafatını düşünse, o zaman her bir saatlıq ibadeti bir günlük hesab olunar. Çox qısa ömrü uzanar.” Lemalar

Resulullahın (s.e.s.) en mükemmel formada icra etdiyi Allaha qulluq vezifelerinden biri de sebrdir.O (s.e.s.) sebr imtahanını da hicret, döyüş, neçe müsibet ve sıxıntılarla en yüksek neticelerle keçmişdir.

Namaz möminin meracıdır. Xestelikler ve müsibetler de ucalmaq üçün başqa nerdivanlardan biridir. Bir müselman Allahın her emrini dinledikce ve her qadağasından qaçdıqca menevi olaraq ucalar. Bu ucalmalardan bir başqası da xestelik ve müsibetlere sebr vasitesile olur. Meruz qaldığı xestelikler insanın aciz bir qul olduğunu, neqliyyat hadiselerinden tutmuş sellere, fırtınalara qeder heç bir hadisenin qarşısını alma gücü olmadığını gösterer. Xestelikler de eyni zeifliyi insanın daxilinde göstererler. Xarici tesirler kimi daxilindeki hadiseler qarşısında da acizliyini anlayan insan müalice olunmaq üçün lazımi tedbirleri aldıqdan sonra Rebbine tevekkül eder, müaliceni Ondan ister. Bu hal her bir mömin üçün inkişafdır, tereqqidir.

Ömür boyu bele müxtelif formada ortaya çıxan hadiselerle imtahan olunan insanlar, qısa ömrün sonunda ebedi heyata qovuşacaqlar. Bu kölgelerin esillerine qovuşacaq, merifet ve mehebbet nemetini de kamalıyla orda tapacaq ve dadacaqlar.

Menbe: Suallarlaislam.com