İnkarçıların Həyat Tərzinə Rəğbət Bəsləməyək!



«Ka*fir*lə*rin bə*zi züm*rə*lə*ri*nə ver*di*yi*mi*zə fa*ni dün*ya ma*lı*na rəğ*bət gö*zü ilə bax*ma…» («Hicr» su*rə*si, 88).

Al*lah var-döv*lə*ti həm mü*səl*man*la*ra, həm də ka*fir*lə*rə ve*rə bi*lər. Quran da bu*nu açıq şə*kil*də bil*di*rir. La*kin ayə*lə*rə ba*xan*da mə*lum olur ki, zən*gin*li*yin hər iki tə*rə*fə ve*ril*mə*sin*in məq*səd*ləri fərq*li*dir.

Mü*səl*man*la*ra ve*ri*lən zən*gin*li*yin sə*bə*bi gö*zəl əx*laq*la*rı*nın əvə*zi ola*raq Al*la*hın on*la*ra gö*zəl hə*yat tər*zi vəd et*mə*si*dir. Al*lah mü*səl*man*la*rı yer üzü*nün mülk*lə*ri*nə va*ris edə*cə*yi*ni bil*dir*miş*dir. Be*lə ki, pey*ğəm*bər*lə*rin hə*ya*tı*na ba*xan*da on*la*rın hə*ya*tın*da or*taq dəyişikliyin ol*du*ğu*nu gö*rü*rük. Bu dəyişiklik pey*ğəm*bər*lə*rin hə*yat*la*rı*nın baş*lan*ğı*cın*da mad*di çə*tin*lik için*də ya*şa*ma*la*rı*na bax*ma*ya*raq, on*la*rın bir müd*dət son*ra bö*yük zən*gin*lik*lə*rə qo*vuş*ma*sı*dır.

Bu*nun*la ya*na*şı, Al*la*ha və di*nə düş*mən ol*duq*la*rı hal*da, bö*yük zən*gin*lik*lər için*də ya*şa*yan in*san*lar vardır. Al*lah bu in*san*la*ra da var-döv*lət ver*miş*dir. La*kin Al*la*hın be*lə in*san*la*ra mal-döv*lət ver*mə*si*nin məq*sə*di mü*səl*man*lar*da ol*du*ğun*dan çox fərq*li*dir. Hə*min məq*səd Quran*da be*lə izah edi*lir:

«On*la*rın nə mal-döv*lə*ti, nə də oğul-uşa*ğı sə*ni hey*rə*tə sal*ma*sın. Al*lah bu*nun*la on*la*ra an*caq dün*ya*da əzab ver*mək və ka*fir ol*duq*la*rı hal*da, can*la*rı*nın çıx*ma*sı*nı is*tər» («Töv*bə» su*rə*si, 85)



Alla*hı in*kar edən və inkarında inad gös*tə*rən in*san*lara ve*ri*lən zən*gin*lik, gö*zəl*lik, gö*zəl ev*lər, ge*yim*lər və ya im*kan*lar bir im*ta*han va*si*tə*si*dir. Burada əsas məqsəd in*kar*çı*la*ra bu qə*dər ne*mə*tin ba*ğış*lan*ma*sı*na bax*ma*ya*raq, on*la*rın ye*nə də nan*korluq etdiklərini, hər cür im*kan*la*rı*na bax*ma*ya*raq Al*la*ha qar*şı sa*diq ol*ma*dıq*la*rı*nı insanlara göstərməkdir.

Al*lah son*suz ağıl sa*hi*bi*dir. Bu*na gö*rə də O, in*san*la*rı müx*tə*lif for*ma*lar*da cə*za*lan*dı*rır. Al*lah in*kar*çı*la*ra in*sa*nın heç dü*şün*mə*yə*cə*yi və əs*la dərk edə bil*mə*yə*cə*yi bir çox üsul*lar*la cə*za ve*rə bi*lər. Hə*min əvəz gözlə görünən tə*bii fə*la*kət, da*ğın*tı da ola bi*lər, in*sa*nı da*xil*dən sar*sı*dan sı*xın*tı da ola bi*lər. Əza*bın baş*qa bir nö*vü isə in*sa*nın özü üçün xe*yir*li he*sab et*di*yi bir və*ziy*yət*in onun axi*rət*də*ki mə*su*liy*yə*ti*nin art*ma*sına səbəb ola bi*lər.

Elə bu sə*bəb*dən də mü*səl*ma*nın ka*fir in*san*lar*da olan im*kan*la*ra rəğ*bət*lə bax*ma*sı Quran əx*la*qı*na uy*ğun ol*maz. Əsl rəğ*bət edi*lə*cək mü*səl*man*la*rın əx*la*qı və təq*va*sı*dır. Bu*na gö*rə də Al*lah in*sa*nın da*xi*lin*də di*ni əx*la*qın qay*da*la*rı*na əməl et*mə*yən in*san*la*rın zən*gin*li*yi*nə, ya*şa*dıq*la*rı hə*ya*ta, im*kan*la*rı*na və ya hər han*sı bir xü*su*siy*yət*lə*ri*nə qar*şı bir hey*ran*lıq his*si duymamalarını əmr et*miş*dir.
(məqalə harun yahya)