Bir-Birimizi Müjdələyək



«Doğ*ru*dan da, Biz sə*ni haq*la müj*də ve*rən və qor*xu*dan bir pey*ğəm*bər ki*mi gön*dər*dik. Elə bir üm*mət yox*dur ki, onun için*dən qor*xu*dan bir el*çi gə*lib get*mə*sin!» («Fa*tir» su*rə*si, 24).

Mü*səl*man*la*rın xə*bər*da*re*di*ci xü*su*siy*yət*lə*ri ilə ya*na*şı, müj*də*ve*ri*ci xü*su*siy*yət*lə*ri də vardır. Çün*ki Quran in*san*la*ra həm xə*bər*dar*lıq, həm də müj*də ki*mi na*zil edil*miş*dir.

Quran*da müs*bət xa*rak*ter*li in*san*lar üçün bir çox müj*də*lər var. Şüb*hə*siz ki, bun*la*rın ən əhə*miy*yət*li*lə*rin*dən bi*ri gö*zəl əx*laq*lı in*san*lar üçün ha*zır*la*nan cən*nət*dir. Al*lah in*san*la*rın səbir*li, sə*mi*mi, əda*lət*li, gö*zəl söz*lü, tə*va*zö*kar, gö*zəl əxlaqlı ola*caq*la*rı təq*dir*də axi*rət*də bir çox mü*ka*fat*lar*la qar*şı*lıq gö*rə*cək*lə*ri*ni bil*dir*miş*dir. Cən*nət bu dün*ya ilə mü*qa*yi*sə edil*mə*yə*cək qə*dər bö*yük gö*zəl*li*yə, zən*gin*li*yə, əzə*mə*tə və möh*tə*şəm*li*yə ma*lik*dir. İn*san*lar, ev*lər, mə*kan*lar bu gü*nə qə*dər bən*zə*ri*nə rast gəl*mə*di*yi*miz şə*kil*də və ən gö*zəl hal*da ya*ra*dı*la*caq. Burada mə*nə*vi cə*hət*dən in*san*la*rın hə*yat*da gördüklərindən qat-qat çox xoş*bəxt*lik, se*vinc və fə*rəh hissi yaşana*caq. Al*lah cən*nət haq*qın*da Quran*da bir çox mə*lu*mat*lar ve*rir. Al*la*hın cən*nə*ti mü*səl*man*lar üçün bu cür tə*rif et*mə*si və in*cə*lə*mə*si mü*səl*man*lar üçün bö*yük bir şövq və hə*yə*can mən*bə*yi*dir. Mü*səl*man*lar cən*nət ba*rə*də dü*şün*dük*cə on*la*rın axi*rət üçün ça*lış*maq və xid*mət et*mək is*tək*lə*ri daha da ar*tır. Al*la*hın heç bir əmə*li mü*ka*fat*sız və əvəz*siz qoy*ma*dı*ğı*nı, hət*ta ən ki*çik yax*şı*lı*ğın da mü*ka*fa*tı*nı ver*di*yi*ni bir da*ha dü*şü*nür və Al*la*ha da*ha bö*yük qə*tiy*yət*lə bağ*la*nır*lar.

Al*lah mü*səl*man*la*ra həm də bu dün*ya*da mü*ka*fat ve*rir. Bu müj*də*lər də Quran*da bil*di*ril*miş*dir. Al*la*hın ver*di*yi qəlb ra*hat*lı*ğı, iman gə*tir*mə*yən*lər üzə*rin*də*ki müt*ləq qa*li*biy*yət, mül*kə va*ris et*mə*si, gö*zəl bir hə*yat*la ya*şat*ma*sı ki*mi bir çox vəd*lər bu müj*də*lə*rə aid*dir. Bu müj*də*lə*rin mü*səl*man*la*ra təş*viq və se*vinc sə*bə*bi ol*ma*sı üçün Al*lah on*la*rı ayə*lər*də bil*dir*miş*dir.

Bu*na gö*rə də mü*səl*man*la*rın Quran*da bil*di*ri*lən bu möv*zu*lar*da bir-bi*ri*nə müj*də ver*mə*lə*ri mü*hüm iba*dət*dir. Müsəlmanlara Allahın necə kömək etdiyi, Allahın onları necə qoruduğu və necə zəfərlər verdiyi ilə bağlı müjdələr inanların güclənməsinə səbəb olduğu halda, münafiqlərin və kafirlərin isə ruhdan düşməsinə səbəb olacaq. Bu*na gö*rə də Al*lah pey*ğəm*bər*lə*ri*ni «xə*bər*da*re*di*ci» ol*maq*la ya*na*şı, həm də «müj*də*ve*ri*ci*lər» ki*mi təq*dim et*miş*dir.
(məqalə harun yahya)