Boş İşlərə Vaxtımızı Sərf Etməyək



Mö*min*lər boş və mə*na*sız da*nı*şıq*la*ra mə*həl qoy*ma*dıq*la*rı ki*mi, axi*rət*lə*ri üçün heç bir fay*da*sı ol*ma*yan, hət*ta on*la*ra zə*rər ve*rə*cək boş iş*lə*rə də vaxt*la*rı*nı sərf et*məz*lər. Mö*min*lə*rin bu xü*su*siy*yə*ti ayə*də be*lə bil*di*ri*lir:

«O kəslər ki, lüzumsuz seylərdən üz dön*də*rərlər» («Mu*mi*nun» su*rə*si, 3).

Al*la*hın razılığını nə*zə*rə alın*ma*dı*ğı hər bir iş Quran*da bil*di*ri*lən hə*min lü*zum*suz iş*lə*rə aid*dir. İn*san hət*ta Quran*da əmr edi*lən ən mü*hüm iba*də*ti də Al*la*hın razılığından kə*nar, vər*diş ol*du*ğu və hə*min an*da ona asan gəl*di*yi üçün, əsas, la*kin ona çə*tin olan bir iş*dən ya*xa qur*tar*maq üçün və ya ha*mı*nın et*di*yi bir iş ki*mi edər*sə, bu, lü*zum*suz ola bi*lər.

Mö*min*lə*rin Quran*da mü*əy*yən edil*miş və gün*də*lik hə*yat*la*rın*da ye*ri*nə ye*ti*rə*cək*lə*ri müx*tə*lif fərz iba*dət*lə*ri var. Bun*la*rın xa*ri*cin*də qalan vaxtını mö*min İs*lam üçün ən fay*da*lı, Al*la*hın ən çox ra*zı qa*la*ca*ğı iş*lər*lə məş*ğul ol*ma*ğa, özü*nü hə*min iş*lər*dən mak*si*mum fay*da*la*na*caq şə*kil*də in*ki*şaf et*dir*mə*yə sərf etməlidir.

Əhəmiyyəti baxımından yerinə yetirilən işlərin ardıcıllığına fikir verilməlidir. Çün*ki hə*min iş*lər ola bi*sin ki, o an*da ən zə*ru*ri və əsas olan iş*lər*dir. Bü*tün bu sə*bəb*lər*dən mö*min ca*hil*lə*rin bü*tün hə*ya*tları bo*yun*ca vax*t sərf et*dikləri boş iş*lər*lə ma*raq*lan*ma*ma*ğı ki*fa*yət he*sab et*mə*mə*li, ye*ri*nə ye*tir*di*yi sa*leh əməl*lə*rə nəf*si*nin qa*rış*ma*ma*sı*na, hər za*man Al*lahın razılığının da*ha çox qazanmasına səbəb olan işləri üs*tün tut*ma*ğa diq*qət ye*tir*mə*li*dir
(məqalə harun yahya)