Allah Üçün Nə Qədər Vaxt Ayırırsınız?



Quran ayə*lə*ri*nə bax*dı*ğı*mız za*man mö*min üçün boş vaxt an*la*yı*şı*nın ol*ma*dı*ğı*nı gö*rü*rük. Mö*mi*nin hər gün vaxt*lı-vax*tın*da ye*ri*nə ye*tir*əcəyi iba*dət*lərin çox vaxtını aparmaması, qa*lan vaxtı*nı öz is*tək və hə*vəs*lə*ri*nə uyğun boş iş*lərə sərf edə bilər mənasını vermir. Al*lah iman gə*ti*rən*lə*rin üzə*ri*nə bü*tün hə*yat*la*rı bo*yu həm öz nəfs*lə*ri ilə, həm də in*kar edən*lə*rin əx*la*qı*na qar*şı fiki*r mü*ba*ri*zəsi apar*maq və*zi*fə*si qo*yub.

Bu*nun üçün mö*mi*nin ye*ri*nə ye*tir*mə*li ol*du*ğu bir çox ha*zır*lıq*lar, say*sız-he*sab*sız və*zi*fə*lər var. Onun bu sə*mi*mi və ixlas*lı səy*lə*ri*nin həd*di-hü*du*du, fa*si*lə*si yox*dur. Bu sə*bəb*dən ye*ri*nə ye*ti*ri*lən iş, ta*mam*la*nan və*zi*fə, ba*şa çat*dı*rı*lan ha*zır*lıq iş*lə*ri*nə ara ver*mək üçün sə*bəb de*yil, tam ək*si*nə, ye*ni fəa*liy*yə*tə baş*la*ma*ğın bir nişanəsidir. Ayə*də bu hal be*lə bil*di*ri*lir:

«(İşlərini) qurtaran kimi (Allah yolunda) çalış!!» («İn*şi*rah» su*rə*si, 7).

Ayə*nin hök*mü*nə gö*rə, mö*min in*san Al*lah yo*lun*da bir işi gö*rüb ba*şa çat*dır*dı*ğı za*man dər*hal baş*qa bir iş üçün ça*lış*ma*ğa baş*la*ya*caq. Mö*min in*sa*nın hə*ya*tı bo*yun*ca da*vam et*di*rə*cə*yi bu dav*ra*nı*şın is*tis*na*sı isə Quran*da Al*la*hın bil*dir*di*yi ki*mi, di*ni güc*lən*dir*mək üçün la*zı*mi qə*dər din*cəl*mə*si və ya Al*la*hın ona ver*di*yi ne*mət*lərdən şükür et*mək, şövq və hə*yə*ca*nı*nı ar*tır*maq üçün di*ni qa*nun*lar çər*çi*və*sin*də is*ti*fa*də et*mə*si*dir.

Mö*min in*sa*nın Quran əx*la*qı*nı təb*liğinə yönələn fiki*r mü*ba*ri*zə*sini da*yan*ma*dan aparması ilə ca*hi*liy*yə*nin hə*yat mü*ba*ri*zə*si adı ver*di*yi çə*tin*lik, sı*xın*tı, bəd*bəxt*lik və ümid*siz*lik için*dəki cəhdləri ara*sın*da zər*rə qə*dər də ol*sa ox*şar*lıq yox*dur. İn*kar edən*lə*rin sı*xın*tı, yor*ğun*luq və əzab*la*rı on*la*rın axi*rət*də qar*şı*la*şa*caq*la*rı son*suz əza*bın dün*ya*da*kı çox ki*çik baş*lan*ğı*cı*dır. Hal*bu*ki Al*la*hı hər şey*dən üs*tün tu*tan, Onu bö*yük coş*qu və bağ*lı*lıq*la se*vən mö*min in*sa*nın Al*lah yo*lun*da ça*lış*ma*sı onun üçün hə*lə cən*nə*tə da*xil ol*ma*dan bu dün*ya*da əl*də et*di*yi və cən*nət*də*ki*lə*rə bən*zər bö*yük bir mə*nə*vi zövq*dür. Ey*ni za*man*da bu fəa*liy*yət Al*la*hın di*lə*mə*si ilə axi*rət*də onun qar*şı*sı*na çox bö*yük və son*suz mü*ka*fat ki*mi çı*xa*caq.
(məqalə harun yahya)