İnsan necə yoxdan var olduğunu, necə can sahibi olduğunu və ana bətninə düşməsindən bugününə qədər necə qayğı ilə qorunduğunu düşünəndə, Allahın onun üzərindəki rəhmətini, sonsuz mərhəmət və şəfqətini görər. Allah «Məryəm» surəsində insanları yaradılışları üzərində düşünməyə çağırır:
«Məgər insan ilk öncə onu heç bir şey deyilkən yaratdığımızı xatırlamırmı?» («Məryəm» surəsi, 67).
Allah hər insanı ana bətnində son dərəcə təhlükəsiz, şikəst qalmayacağı, ağrı hiss etməyəcəyi bir yerə, ona heç bir zərər gəlməyəcək şəkildə yerləşdirir.
Dünyaya gələn hər bir körpə üçün lazım olan hər şey milyardlarla il öncədən hazırlanmışdır. Tənəffüs edəcəyi havadan lazımlı qidaları alacağı ana südünə qədər hər şey hazır şəkildə onu gözləyir.
Hər insanın bədəni ölənə qədər Allahın yaratdığı qüsursuz sistem sayəsində qorunur. Məsələn, ürək insanın həyatı boyu dayanmadan döyünür, ancaq insan bunu təmin etmək üçün heç bir şey etmək məcburiyyətində deyildir. İnsana yalnız ürəyinin hər saniyə döyünməsi üçün lazım olan əmri vermək vəzifəsi tapşırılsaydı belə, həyatı çox çətinləşərdi; yata bilməz, yemək yeyə bilməz, haradasa bundan başqa heç bir iş görə bilməyəcək hala düşərdi. Lakin Allah həyatının ilk günündən etibarən hər insanın ürəyinə ölənə qədər işləməsi əmrini verir. Beləcə, ürək insanın ömrü boyu, bir an belə dayanmadan, Allahın nəzarətində işləməyə davam edir.
İnsanın özünə məxsus olduğunu iddia etdiyi bədəni üzərində heç bir hakimiyyəti yoxdur. İnsanın bütün hüceyrələrinə qədər hakim olan yalnız Uca Rəbbimizdir. Böyük bir sürətlə axan qanı, ürəyin tutduğu qan miqdarını, qanın laxtalanma müddətini, tənəffüs, həzm, müdafiə, sinir sistemini və burada saymadığımız bir çox sistemi insan özbaşına nəzarət və idarə edə bilməz.
İnsan hər şeyə görə Allaha möhtacdır. Allah bu həqiqəti bir ayəsində belə bildirir:
«Ey insanlar! Siz Allaha möhtacsınız. Allah isə möhtac deyildir, şükrə layiqdir!» («Fatir» surəsi, 15).
Səhərlər yuxudan oyanarkən, vücudumuzda yaşamağımız üçün lazım olan hər bir hissənin qüsursuz olaraq işlədiyinə şahid oluruq. Rahatlıqla nəfəs ala bilir, gözlərimizi açanda heç bir əziyyət çəkmədən və vaxt keçməsini gözləmədən rəngarəng bir dünya görürük.
Səsləri hər zaman eyni dəqiqliklə eşidə bilir, rahatlıqla qoxu hiss edə bilir, yemək yeyə bilirik. Cediyimiz yeməklərdəki vitaminlərin vücudumuzda haraya gedəcəyi, saysız mikrob və virusla bədənin necə mübarizə aparması, bir əşyanı görmək üçün beynimizdə görüntünün necə əmələ gəlməsi kimi incəliklər üzərində əsla düşünmək məcburiyyətində qalmırıq.
Heç çətinlik çəkmədən bir gün, bir il, hətta illərlə öncə nələr etdiyimizi xatırlaya bilər, bütün bunları yaddaşımızda saxlaya bilərik. Ən mühüm olanı isə bu qədər həssaz tarazlıqlar üzərində işləyən bir bədənə sahib olmağımıza baxmayaraq, sağlam və gümrah oluruq. Çünki insan hər an Allahın nəzarətində olan dar bir sistemdən asılıdır. Bax, buna görə də, insan Rəbbimizin ona bağışladığı bu qüsursuz sistemlər və verdiyi nemətlər haqqında düşünməlidir. Allah Quranda insanın bu üstün yaradılışını bizə belə xatırladır:
«Ey insan! Səni kərim olan Rəbbinə qarşı aldadan nədir? O Rəbbin ki, səni yaratdı, düzəldib qaydaya saldı. Sənə Özü istədiyi surətdə biçim verdi» («İnfitar» surəsi, 6-8).
Göründüyü kimi, insan təkcə öz bədəninə baxaraq belə Allaha dərin və güclü bir sevgi ilə bağlanmaq üçün çox sayda dəlil tapa bilər. Üstəlik yalnız insan bədənində deyil, kainatdakı hər varlıqda insanlara verilmiş bənzərsiz nemətlər vardır. Bütün bunlar tək və həqiqi dostumuz olan Allahın bizim üçün yaratdığı və qoruduğu qeyri-adi nemətlərdir.
Bu incəlikləri düşünən insan onu yaradan, həyat verən və yaşadan Allaha hər an möhtac olduğunu, Allah istəməsə nəfəs belə ala bilməyəcəyini görər; Allahın onun ən yaxın dostu və himayəçisi olduğunu anlayar. Allah bu həqiqəti «Ənkəbut» surəsində belə bildirir:
«Siz nə yerdə, nə də göydə Allahı aciz buraxa bilməzsiniz! Allahdan başqa sizin nə bir haminiz, nə də bir mədədkarınız var!»« («Ənkəbut» surəsi, 22).
(harun yahya Allah sevgisi)
Yetkileriniz
LinkBack URL
About LinkBacks
Alıntı ile cevapla
Yer imleri