Etməyəcəyi Şeyi Deməmək



Et*mə*yə*cəyi şey*lə*ri demək Quran əx*la*qı*na uy*ğun olmayan, Quran əx*la*qın*dan xə*bər*siz olan in*san*la*ra xas xü*su*siy*yət*lə*rdən*dir.

Be*lə in*san*lar öz*lə*ri*ni ol*duq*la*rın*dan daha üs*tün və va*cib in*san ki*mi gös*tərir, lov*ğa*lanmaq məq*səd*ilə edə bil*mə*yə*cək*lə*ri*ni de*yir, öh*də*sin*dən gə*lə bil*mə*yə*cək*lə*ri iş*lər*dən bəhs edir*lər. Mü*vəq*qə*ti xe*yir və mən*fə*ət*lər əl*də et*mək üçün əs*lin*də et*mə*yə niy*yət*lə*ri ol*ma*dı*ğı şey*lə*ri vəd edir*lər. Bu qey*ri-sə*mi*mi hərəkətlər cə*miy*yət*də əhəmiyyət verilməyən lakin vər*diş edil*miş davranışlardır. Hal*bu*ki, in*san*la*rın edə bil*mə*yə*cək*lə*ri*ni de*mə*lə*ri Al*lah dər*ga*hın*da se*vil*mə*yən və gü*nah ki*mi xa*rak*te*ri*zə edi*lən dav*ra*nış*dır:

“Ey iman gə*ti*rən*lər! Et*mə*yə*cə*yi*niz bir şe*yi ni*yə de*yir*si*niz? Et*mə*yə*cə*yi*niz bir şe*yi de*mək Al*lah ya*nın*da bö*yük qə*zə*bə sə*bəb olar” (Səff su*rə*si, 2-3).

Ayə*lər*də pis*lə*nən ya*lan*çı*lıq, iki*üz*lü*lük və qey*ri-sə*mi*mi*lik ki*mi bir çox mən*fi xü*su*siy*yət*lər də bu dav*ra*nı*şa da*xil*dir. Quran*da gös*tə*ri*lən gö*zəl əx*la*qa ən uy*ğun şə*kil*də ya*şa*ma*ğı öz*lə*ri*nə məqsəd ki*mi qə*bul et*miş mö*min*lər Al*lah dər*ga*hın*da pis*lə*nən bu dav*ra*nış*dan uzaq ol*ma*ğa ça*lı*şır*lar.
(məqalə harun yahya)