Fasiqin Xəbərinə Əsasən Hərəkət Etməmək



Doğ*ru yol*dan çıx*mış, Al*la*ha üs*yana söykənən hə*yat tər*zini mənimsəyən şəxs fasiqdir. Bu sə*bəb*dən on*dan Quran hökm*lə*ri*nə ria*yət et*mə*yi, əda*lət, doğ*ru*luq, səmimilik, güvən ki*mi mö*mi*nə xas xü*su*siy*yət*lə*ri göz*lə*mək müm*kün de*yil. Həm*çi*nin fa*siq, Al*lah qor*xu*su ol*ma*yan, mö*min*lə*rin ima*nı*na qıs*qanclıqla ya*na*şan, mö*min*lə*ri yol*dan çı*xar*maq is*tə*yən, on*la*ra zə*rər vur*maq*dan və əziy*yət ver*mək*dən zövq alan biridir. Bu*na gö*rə də fa*siqin mö*min*lə*rə verdiyi xə*bərin dəqiqliyi və doğruluğunun araş*dı*rıl*ması mütləqdir. Bu möv*zu ilə bağ*lı ayədə belə buyurulur:

“Ey iman gə*ti*rən*lər! Əgər bir fa*siq si*zə bir xə*bər gə*tir*sə, dər*hal onun doğ*ru*lu*ğu*nu yox*la*yın, yox*sa bil*mə*dən bir qöv*mə pis*lik edər, son*ra da et*di*yi*ni*zə peş*man olar*sı*nız!” (Hu*cu*rat su*rə*si, 6).

Quranın me*yar və tə*ləb*lə*ri*nə əsasən fa*siq*dən gə*lən xə*bərin doğ*ru*lu*ğu araşdırılmadan hökm ver*mək, Al*la*hın ayə*də də bil*dir*di*yi ki*mi, “ca*hil*cə*si*nə” hə*rə*kət olar. Həm*çi*nin baş*qa bir ayə*də iman gə*ti*rən*lə*rə “Bil*mə*di*yin bir şe*yin ar*dın*ca düş*mə” (İs*ra su*rə*si, 36) qa*da*ğa*sı qo*yul*muş*dur.
(məqalə harun yahya)