İnsanlara güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Hiç kimseye güvenin kalmadıysa,inanmıyorsan sahte gülüşlere,sözlere.Efkar demledikçe gözlerinde yalnızlığınla baş başa kaldıysan, bir de üstüne hayal kırıklığı serpildiyse itinayla.
Susarsın.
Başka yapılacak hiçbir şey kalmamıştır.Küsersin her şeye,atarsın içine ama bir hayatın vardır.O hayat’ki mecbur bırakır devam ettirmeye sahte yaşamını...
İçin acırken oturtman gerekir yüzüne, gülücükten maskeni.Şarkıda dediği gibi "kader seni kime şikayet edeyim."
Yıkan kaderin kendisi değilmidir zaten.Yoksa bütün suç kaderin değilmi?....ya güvenipte tam sırtını dönmüşken Sezar...bürütüsün hiçmi suçu yok.Güvenen suçlu belkide..hiç ders almadan geçmişinden,çiğ süt emdiğini unutup insanlara tüm yüreğiyle güvendiği için....
Sevgi vermenin acizlik olduğunu unuttuğu....manevi değerlerin maddiyat karşısında hiçbir şansı kalmadığını anlayamadığı için...insanın aslında ne kadarda nankör olabileceğine hiç ihtimal vermediği için.. her insanı kendin gibi insan sandığı için.Sayfalar dolusu yazacak, yoğun duyguların haykıracak. Sitemlerin pişmanlıkların,öfken nefretin olur.Olur da ifade etmeye ne kelime ne güç kalır bazende.
Yine susarsın.İsyan etmekle yetinirsin yine kadere.Konuşamazsın kimseyle paylaşamazsın.Çünkü bilirsin ki dünya çıkar sirki olmuş.O acımasız sirkteki kırbacın hedefi yine sensindir
insanlara güvenin kalmadıysa ne yaparsın
benim insanlara degilde kızlara güvenim kızların bir çgu böyle ne yapalım onlarda böyle olsun
Re: insanlara güvenin kalmadıysa ne yaparsın
Alıntı:
robinhood Nickli Üyeden Alıntı
benim insanlara degilde kızlara güvenim kızların bir çogu böyle ne yapalım onlarda böyle olsun
Eğer bir insanın güvene dayalı ilişkiler kurma isteği ve ihtiyacı varsa her şeyden önce güvenilir bir insan olması gerektiğini bilmesi gerekir. Sözü ve özü bir, söylediğini yapan ve yaptığını söyleyen bir kişi olmak, ilişkilerinde adil ve tutarlı davranmak ve bütün bunları sürekli yapmak güvenilirliğini sağlayacaktır. Güvenilir bir kişi olmak, insanın yaşamda kazanabileceği en önemli ve üstün özelliklerden biridir.Bunu kızlar,erkekler güvenilir yada güvenilmez diye nitelemek yanlıştır bence
::yeriyox::
Re: İnsanlara güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Alıntı:
mystrey Nickli Üyeden Alıntı
Güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Hiç kimseye güvenin kalmadıysa,inanmıyorsan sahte gülüşlere,sözlere.Efkar demledikçe gözlerinde yalnızlığınla baş başa kaldıysan, bir de üstüne hayal kırıklığı serpildiyse itinayla.
Susarsın.
Başka yapılacak hiçbir şey kalmamıştır.Küsersin her şeye,atarsın içine ama bir hayatın vardır.O hayat’ki mecbur bırakır devam ettirmeye sahte yaşamını...
İçin acırken oturtman gerekir yüzüne, gülücükten maskeni.Şarkıda dediği gibi "kader seni kime şikayet edeyim."
Yıkan kaderin kendisi değilmidir zaten.Yoksa bütün suç kaderin değilmi?....ya güvenipte tam sırtını dönmüşken Sezar...bürütüsün hiçmi suçu yok.Güvenen suçlu belkide..hiç ders almadan geçmişinden,çiğ süt emdiğini unutup insanlara tüm yüreğiyle güvendiği için....
Sevgi vermenin acizlik olduğunu unuttuğu....manevi değerlerin maddiyat karşısında hiçbir şansı kalmadığını anlayamadığı için...insanın aslında ne kadarda nankör olabileceğine hiç ihtimal vermediği için.. her insanı kendin gibi insan sandığı için.Sayfalar dolusu yazacak, yoğun duyguların haykıracak. Sitemlerin pişmanlıkların,öfken nefretin olur.Olur da ifade etmeye ne kelime ne güç kalır bazende.
Yine susarsın.İsyan etmekle yetinirsin yine kadere.Konuşamazsın kimseyle paylaşamazsın.Çünkü bilirsin ki dünya çıkar sirki olmuş.O acımasız sirkteki kırbacın hedefi yine sensindir
Hayat hep sevdiğin insanların ve ortamların gerçek de olmaması mı demek? Neden gerçek olmuyorlar? Çok mu hayal kuruyorsun? İnsanları neden hep iyi düşünüyorsun? Sevdiğin insanlar neden birer-birer sözleşmişçesine seni hayal kırıklığına uğratıyor ve arkandan planlar çeviriyorlar, yoksa gerçek hayat bu mu demek? Bazen hiç yaşamak istemiyorsun O güzel arkadaşlıkların ve sevdiğin insanların gerçek olmadığı bu hayatta.
Re: İnsanlara güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Alıntı:
ceng Nickli Üyeden Alıntı
Alıntı:
mystrey Nickli Üyeden Alıntı
Güvenin kalmayınca ne yaparsın?
Hiç kimseye güvenin kalmadıysa,inanmıyorsan sahte gülüşlere,sözlere.Efkar demledikçe gözlerinde yalnızlığınla baş başa kaldıysan, bir de üstüne hayal kırıklığı serpildiyse itinayla.
Susarsın.
Başka yapılacak hiçbir şey kalmamıştır.Küsersin her şeye,atarsın içine ama bir hayatın vardır.O hayat’ki mecbur bırakır devam ettirmeye sahte yaşamını...
İçin acırken oturtman gerekir yüzüne, gülücükten maskeni.Şarkıda dediği gibi "kader seni kime şikayet edeyim."
Yıkan kaderin kendisi değilmidir zaten.Yoksa bütün suç kaderin değilmi?....ya güvenipte tam sırtını dönmüşken Sezar...bürütüsün hiçmi suçu yok.Güvenen suçlu belkide..hiç ders almadan geçmişinden,çiğ süt emdiğini unutup insanlara tüm yüreğiyle güvendiği için....
Sevgi vermenin acizlik olduğunu unuttuğu....manevi değerlerin maddiyat karşısında hiçbir şansı kalmadığını anlayamadığı için...insanın aslında ne kadarda nankör olabileceğine hiç ihtimal vermediği için.. her insanı kendin gibi insan sandığı için.Sayfalar dolusu yazacak, yoğun duyguların haykıracak. Sitemlerin pişmanlıkların,öfken nefretin olur.Olur da ifade etmeye ne kelime ne güç kalır bazende.
Yine susarsın.İsyan etmekle yetinirsin yine kadere.Konuşamazsın kimseyle paylaşamazsın.Çünkü bilirsin ki dünya çıkar sirki olmuş.O acımasız sirkteki kırbacın hedefi yine sensindir
Hayat hep sevdiğin insanların ve ortamların gerçek de olmaması mı demek? Neden gerçek olmuyorlar? Çok mu hayal kuruyorsun? İnsanları neden hep iyi düşünüyorsun? Sevdiğin insanlar neden birer-birer sözleşmişçesine seni hayal kırıklığına uğratıyor ve arkandan planlar çeviriyorlar, yoksa gerçek hayat bu mu demek? Bazen hiç yaşamak istemiyorsun O güzel arkadaşlıkların ve sevdiğin insanların gerçek olmadığı bu hayatta.
Hayat yön dür. Dönemeç. Bir Çıkış. Bir yokuş. Bazen karlı , bazen de yakıcı. Ama herşeyden önce gözlerini açtığında gülmek. Gözlerini kapatırken yine gülmek tir.Hayatın çok anlamı var bir o kadar da anlamsızlığı... Her zaman bitmeyen bir mücadele var. Mücedelenin adı da iyiliğin ve kötülüğün savaşı. Bitmek bilmeyen bir savaş ve biz de bu savaşın ortasındayız. Kimimiz farkında değiliz, kimimiz farkındayız!Gerçeklikte bunun anafikri.Gerçekliğin oldugu noktada da hayalperestlikte olmuyor zaten.
Bunu sevdikleri tarafından hayal kırıklıgına ugramak algılamamak lazım aslında. bunun tek karşılıgı karşındaki kişiyi kendin gibi görmek istemek olabilir.Gerçek olmadıgını düşündüğün budünyanında yaşamın bir gerçegi oldugunuda unutmamak lazım.
İşte bu noktada susarsın hayata susmanın en güzel cevap oldugunu bilerek.ama bu hayata küsmek deyildir.kendinle kalmaktır.kendini soyutlamak, kendini korumaya çalışmak.ve kendine bir kalkan oluşturursun kimse gelip seni incitmesin diye ve maskeni takarsın bak hayata bende gülümsüyorum diye.