Harcama dəliliyinin yaşandığı ən böyük sahələrdən biri də körpə sahibi olmaktır.Kadınlar üçün ana olmaq çox əhəmiyyətli bir faktdır. Çünki o yaşa qədər həmişə anasını nümunə almışdır. Və onun kimi biri olmaq analıq etmək istəməkdədir. Əsasən qadınlarda analıq və anaçlık duyğusu doğasındandır. Bu səbəblərə görə də hamiləlik və ilk analıq dövrlərini birazca abartırlar. Hələ birdə qadın və kişi ilk körpələrini bekliyorlarsa körpənin ana qarınına düşdüyü ilk andan etibarən bir xərcləmə dəliliyinin içində taparlar özlərini. Onsuz da bu acemi ana ata namizədlərini pusquda gözləyənlərə vardır. Ən başda qadın doğum mütəxəssisləri, sonrada alış-veriş mərkəzləri. Ana namizədi ata namizədinin də diqqətini çəkmək və bir azda marağından ötəri haradasa hər gün həkimə getmək istəyir. Təbii ata da həyəcanlı. Körpəsini daşıyan ananı də qırmaq istəmədiyindən hər söylədiyinə hə demək məcburiyyətindədir yoldaşının. Buna görə xərclərə səs çıxartmaz. İlk hamilə bilərəmmi değimliyim deyə xərclər həkimə, həkim dərhal səkkizinci həftədə təkrar gelin ürək atışını dinləyək deyir. Onsuz da o səsi eşidən ana ata artıq hər gün həkimə getmək istəyərlər. Çünki ana ata çox romantik bi dövrə girmişlər. Və hər ay nizamlı olaraq hətta bəzən də vaxt maraqlarından həkimə getməyə başlayırlar. Doktor vəziyyətdən məmnun gəlsin pullar getsin xəstələr, dolsun kisələr ... olan bizim naşı ana ataya olmaqdadır ancaq bunu körpə ilk körpəlik dövrünü atlatana qədərdə fərq edə bilməzlər o zamanda onsuz da iş işdən keçmiş olar. təbii ki həkimə getməli muayenemizi olmalıdır lazımlı testlerimizi yaptırmalıyız. Ancaq xüsusi qurum və müayinəxanada bizi qəddarca istismar etməsini, həssaslığımızı və duygusallığımızdan faydalanmasına imkan vermədən. Bunun içində dövlət təşkilatlarını seçim etməli buralardakı haqqlarımızı da yaxşı bilməliyik.
Birdə qadın aş eriyorsa eyvah. Baba namizədi gecə mövsümü də olmayan bir yemək axtarışa çıxar. Hər yerdə də olmayan bu yeməyə normal dəyərinin bir neçə qatını belə ödəməsi adidir. Çünki körpəsinin anasının canı çəkmişdir bir dəfə. Hələ birde körpənin doğumdan sonrakı xərcləri var ki soruşmayın. Bu şişirtməsiz bəzi kəslərdə daha evlənmədən ana evindeyken başlayır. Qız anasının evindeyken (analıq duyğusu doğuştandır ya) başlayır; körpə yastığı, Patikler, battaniyeler, hırkalar, kiçik paltarlar hörər tikər qoyar. Bide cinsiyyətə görə çəhrayı və mavi hər ikisindən də edənlər var. Ileriyi görən bir millətik biz! Yahu be kardeşim haradan bilirsən körpənin ayağının ölçüsünü, ya körpə yaz körpəni olurda ədyala ehtiyac olmazsa, Patikler ehtiyac olmazsa, ya ən pis ehtimal (Allah hər kəsə xeyirlisini versin) körpəniz olmasa. Evləndikdən və hamiləlik öğrenildikten sonrada alış-veriş davam edər. Şirin gəlir deyə hər önünə gələni satın almaq istəyərlər. Zıbınlar, paltarlar ayaqqabılar halbuki onları istifadə ehtimalı çox aşağı. Onsuz da ilk altı ay körpə ana ata tərəfindən yerə belə konmayacağından ayaqqabı geymə ehtimalı sıfır. Amma onlar doyumsuzca almağa davam edirlər. Karyolalar, nevresim takımları daha doğulmadan oyuncaqlar. Hələ birde körpə kişisə ata da açar kisənin ağızını. Digər tərəfdən də nənə, Babaanne hazırlıqlara başlayırlar. Təbii bütün bunları qoyacaq geniş birde ev lazımdır. Varın vəziyyəti əks siz düşünün. Bide qazanan qazanmayan bütün ana ataların bunları etmək istədiyini düşünsək, borçlanmaların səbəbi də ortaya çıxar. Sonra arxasından olmasını heç istəmədiyimiz narahatlıqlar başlar. [