təcnislər

[baxtiyar_h]

1.TƏCNİS
Xeyirə od vurub odpərəst olduq
Guya anlamışıq Zərdüştü yaman
Qumara qoyduq biz taleyimizi
Ha yaxşı fırladıq zər düşdü yaman.


Çıxıb bu sularda zəli,dizə lil
Arxası olsaydı Zal idi zəllil
Qansız umudlara zəlidi zəlil
Yuxuda əlinə zər düşdü yaman

Itməsin Bəxtiyar, dalınca varın
Dərincə xəyala dalınca varın
Ağlama , sıtqama dalınca varın
Mənim gözlərimdən zər düşdü yaman


2. TƏCNİS
Üz-gözüm öyrəşib qara günlərə
Eyləmə nə üzə, nə gözə lağlar
Gözüm əldən düşdü, əlim də gözdən
Nə əl göz ağlayar, nə göz əl ağlar

Baxırsan yad kimi, ya digər kimi,
Bilmə düşmən ilən yadı kar kimi
Sənin həsrətindən yadigar kimi
Düşübdü gözümə nə gözəl ağlar

Hər ürək açanı qan ürəyinnən
Çoxları adamı qanır əyinnən
Yaş gözdən soğuldu, qan ürəyinnən
Baxsana Bəxtiyar nə gözəl ağlar

3. TƏCNİS
Bəlkə yanğılara təsir eləyə
Il-ildən üst-üstə qar qatarlana
Bu ki zəmanənin həqiqətidir
Gülməyin doy gəlsə qarğa tərlana

Bir tarzən yüz simsiz tarla neyləsin
Qoy zaman qarğanı tərlan eyləsin
Toxumun bitmədi-tarla neyləsin
Eləmi daraşıb qarğa tarlana

Ansan Bəxtiyarı əgər-sağ-sağ an
Düşər qan düşmənin əgər sağsa –qan
Tərlanna üstünsə əgər sağsağan
Öy də sağsağanı, qarğa tərlana

4. TƏCNİS
Bir əsər yaradardım ki yatsaydı qəlblərə əsər,
Soyuq üzlü küləklər əsəndə qəlblərə əsər
Ahım eyləyəmmədi bunca daş qəlblərə əsər
Ahım qara düşsəydi edərdi qar daşlığı mum

Bu tülkü adamların qızılı, altunu qazdı
Divlərin altunu neft, şeflərin altunu qazdı
Mənim öz ellilərim ayağım altını qazdı
Nə üzlə mən özbəkdən,tatardan qardaşlıq umum

Lallara misal oldum, yanımda Mumu yalandı
Bu eşşək arıları toxusa mumu yalandı
Bəxtiyar Şəhriyartək diriykən mumiyalandı
Qoy çəksin üzərinə qardaşı, qardaşlığı mum

5. Təcnis
Dünya iki deyil, ikiləyəndi
Bir belə iş açdı, yenə doğmadı
Bəlkə qusduğum qan iki ləyəndi
Öldüm də baxta gün yenə doğmadı


Axtar həqiəti, ya dolan, hanı
Ya boşalan hanı, ya dolan hanı
Mənim yaddaşımdan yad olan hanı
Yad olan doğmalar yenə doğmadı

Bəxtiyar sinədə qarın quludu
Demə mədə qulu qarınquludu
Dünya, sənin adın qarınquludu
Ye nə doğma deyil, ye nə doğmadı

6. TƏCNİS

Ram edə bilməzdi məni bir kimsə
Eylədi o sinə, yaxa ram, gülüm
Vallah ikisi də mənə qəbuldu
Səninçün ya bülbül. ya xaram , gülüm

Səndən ömür eylər, gün eylər məni
Çağırar səhralar, güneylər məni
Bu həsrət saraldıb gün eylər məni
Eşqin üfüqündə yaxaram, gülüm

Qoyma yad əllərdə yar, əziləm mən
Hamıya bəm oldum, yara ziləm mən
Nədəndir yanında ya rəziləm mən
Ya misgin, ya düşkün, ya xaram, gülüm

7. Təcnis
Sinəmə sığınan gülü qısqanma,
Gülüm, gül bitirib güllə sinəmdə
Mən bu yaraları qanatmıram ha
Oyun çıxarıram güllə sinəmdə

Ləlimə qəm olan incimə qəmdi
Qəmin hər məqamı inci məqamdı
Qəlbim, sənin payın incimə, qəmdi
Sinəmi tutacaq güllə, sinəm də.

Oldu pünhan dərdim aşikar daha
Eşidər ahımı əşi, kar daha
Qaçma Bəxtiyardan a şikar daha
Ağladı, zay oldu gülləsi nəmdə.

8. TƏCNİS
Nə məni özünə yoldaş bilirsən
Mən ki dağlamıram sən kimi sinə
Özün kimisini özün anlayıb
Deyirsən qızıl da sən ki misinə

Hər aşan özünə toqquşub aşa
Çatmısan çarpışıb, toqquçub aşa
Sən hələ düşmürsən “toqquş”u başa
Bir noxta lazımdı sən kimisinə

Bilməzsən saz nədi, ya tar a zalım
Noxtanı gen alım, ya taraz alım
Yatsa da marığa yatar a zalım
Gözləmə Bəxtiyar sən kimi sinə

9. TƏCNİS
Dağlardan yuxarı düzəngah varmış
Keçməz sinən kimi düz ələ bir də
əyri əllər tutdu düz əllərindən
Dəyməyə əyri əl düz ələ bir də

Kiminə bəm olan kiminə zildi
Bu sevgidə qəlbi kimin əzildi
Aramız qaşların kimi nəzildi
Çətin ki aramız düzələ bir də

Nə yaman uzatdıq-baxdıq aranı
Dağlardan görmədik, baxdıq aranı
Elə et Bəxtiyar baxtıqaranı
Salmasın dağ ələ, düz ələ bir də

[zeynalov_]

çox sağolun.