ILHAN ESEN Siirleri

[ORUCREIS]

DUSTUK

Daha dün çıkmıştık, Ergenekon’dan,
Şaşırdık, yeniden, içine düştük.
Yarını kopardık, bugünden, dünden,
Zamanın babasız, piçine düştük.

Kulağı tıkadık, Hakkın sesine,
Kapıldık Batı’nın, boş sevdasına,
Liderlik dururken, Türk dünyasına,
Kuyrukça, Brüksel, kıçına düştük.

En önce istedik, en sona kaldık,
Her şartı minnetle, bir emir bildik,
Mazlum Bey’e göre, tarihi aldık,
Bu asrın bilmem, kaçına düştük.

Dostu tekmeledik, düşman vururken,
Biz yolu tartıştık, dünya yürürken,
Adam gibi adamlar, seçmek dururken,
Adamın kimliksiz, hiç’ine düştük.

Ezanları kıstık, Kur’an’dan kaçtık,
Her mahalleye bir, kilise açtık,
Hoşgörü, diyalog, afyonu içtik,
Kilisenin sinsi, haç’ına düştük.

Mazlum Bey Hürmüz’dür, dış güçler koca,
Diyalog masallı, nur yüzlü hoca,
Pentagon, kilise, masonik loca,
Biri çok gelirken, üçüne düştük.

Denktaş’ı harcadık, Kerkük’ü verdik,
Milli temellere, kazmayı vurduk,
"Biz kimiz" diyerek, Batı’dan sorduk,
Aklımızın baştan, göçüne düştük.

Fırsat buldu Batı, sırttan vuruyor,
Beni bölmek için, sebep arıyor,
Hırsızın hakkını, evden soruyor,
Kanlı Ermeni’nin, suçuna düştük.

Pazara çıkardık,ovayı, dağı,
Parselle satılır, vatan toprağı,
Bizi bağlamışken, zincir, bukağı,
Sahte sevgilinin, saçına düştük..

[ORUCREIS]

Vatansız medyamızca, size sanatçı dendi,
Sanatçılar kahroldu, sanatsa aldı yara.
İpler puştun elinde, devir namerde döndü,
Havlamalar çoğaldı, bozkurt düşünce dara..

Demokrasi gereği, bölünmemiz gerekmiş,
Tirene binmek için, mecburi bir durakmış,
Batı dostumuz olmuş, art niyeti bırakmış,
Kırk yıllık tereciye, satmayın yahu tere..

Türk demezken Yunanlı, yüzbinlerce soydaşa,
Esir Türkle doluyken, dünyadaki her köşe,
Ruslar Çeçenistanı, yakarken baştanbaşa,
Dilsiz oldu batılı, hemde benzedi köre,

Üç sanatçı bozması, değil benim kederim,
Tükürsem üstlerine, anında yok ederim,
Kuyruk olmak batıya, bu olamaz kaderim,
Niçin kollarım bağlı, niçin düşmüşüm zora.

Ne zaman ayrı tuttum, söyleyin ey köpekler,
Köpek bile yalını, veren kapıyı bekler,
Yarılmadıkça yerler, çökmedikçe bu gökler,
Kimse beni bölemez, havlamayın boş yere,

Kahpece oyunlara, gönüllü piyonsunuz,
Milletin koynundaki, zehirli çıyansınız,
Her devir her kucağa, ustaca uyansınız,
Dünkü haliniz nere, bugünkü durum nere..

Türkümü söylediniz, Türkçem ile yazdınız,
Türklük hazinesini, kullanan hep sizdiniz,
Karnınız doyunca da, günden güne azdınız,
Paçayı sıvadınız, daha görmeden dere ..

Aşiret lehçesini, lisân sanan eşekler,
Batının havucuna, safça kanan eşekler,
Sanatçı, yazar, çizer, çağdaş denen eşekler,
Topunuz hazır olun, şimdi Türktedir sıra.

Sabır taşı çatladı, vurana vuracağım,
Hakedene anında, hakkını vereceğim,
Dürülecek defter çok, hepsini düreceğim,
Yorgan morgan dinlemem, görürsem tek bir pire..

Hem gaflet, hem dalâlet, hem de hıyanet oldu,
Atatürkün gençliğe, söylediği gün geldi,
Haydi artık yiğidim, düzeltmek bize kaldı,
Senden imdat bekliyor, vatan, devlet ve töre…



ilhan esen

[ORUCREIS]

Soyuma alt kimlik diyen soytarı,
Bu memleket sular, aktıkça Türk’tür.
Parmaklar okşayıp, kaval, saz, tarı,
Sevda türküleri yaktıkça Türk’tür.

Tan yeri attıkça, sabah vaktine,
Gece yenildikçe, yeni bir güne,
Kars’a, Ardahan’a, Şırnak’a, Van’a,
Gün dolanıp akşam çöktükçe Türk’tür.

Türk mührüdür, İshakpaşa doğunun,
Selimiye, çiçeği Türk bağının,
Palandöken, Nemrut, Ağrı dağının,
Zirvesinde şimşek çaktıkça Türk’tür.

Sürülerim, yayladıkça dağlarda,
Asmalarım, yeşerdikçe bağlarda,
Bugün değil, gelecek tüm çağlarda,
Köylü toprağını ektikçe Türk’tür.

Karlar erir, çıkar, Nevruz gülleri,
Bayrağımı okşar, bahar yelleri,
Mehmetçiğin, öpülesi elleri,
Bayrağı göndere çektikçe Türk’tür.

Boşa heveslenme, ey çakal soyu,
Çok engel aştı Türk, târihler boyu,
Çepni, Bayat, Kınık, Bügdüz ve Kayı,
Birlikte âtîye baktıkça Türk’tür.

Tarla kimin, ekin kimin, bilinir,
Ayrık otu, can sıkarsa yolunur,
Saran dağlar, bir yerinden delinir,
Kahpe duvarları yıktıkça Türk’tür.

Atatürk demiş ki, gün olur şaşar,
Yöneten delâlet, gaflete koşar,
İhanetle savaş, gençliğe düşer,
Gençler yurda sahip çıktıkça Türk’tür.


ilhan esen

[ORUCREIS]

Allah Belanizi Versin

Vatanın haline bakın,
Allah belânızı versin.
Elinize kına yakın,
Allah belânızı versin.

Nefsine köle olanlar,
Dili çatallı yılanlar,
Gurur için saz çalanlar
Allah belânızı versin.

Can dediğim cana vurdu,
Düşmanlar çevreyi sardı,
Soysuza beyliği verdi,
Allah belânızı versin.

Davama sırt çevirenler,
Kaleleri devirenler,
Asenaca kıvıranlar,
Allah belânızı versin.

Artık ben yokum, diyenler,
Hizmeti bitti sayanlar,
Mükafata göz koyanlar,
Allah belânızı versin.

Milli devlet kuruldu mu,
Tüm yaralar sarıldı mı,
Hedeflere girildi mi,
Allah belânızı versin.

Makam aşığı hödükler,
Cüsseli, ruhu güdükler,
Paraya öten düdükler,
Allah belânızı versin.

Büyük adam bildiklerim,
Peşlerine daldıklarım,
Sevip örnek aldıklarım,
Allah belânızı versin.

Makamı malı sananlar,
Kırk yıl sırtıma binenler,
Makam gidince dönenler,
Allah belânızı versin.

Beni dün „faşist“ edenler,
Sapık yollarda gidenler,
Bugün “Türklük” keşfedenler,
Allah belânızı versin.

Gönlünden perdeyi sıyır,
İslâm, ruhbanlık yok diyor,
Arada şeyh, ne halt yiyor,
Allah belânızı versin.

Başörtüyle savaşanlar,
Değirmenle döğüşenler,
Çuvallarda sıvışanlar,
Allah belânızı versin.

Yaramıza tuz oldunuz,
Ayağımızı çeldiniz,
Düşmanları dost bildiniz,
Allah belânızı versin.

Garip yurdum satılıyor,
Parça parça yutuluyor,
Türküm diyen itiliyor,
Allah belânızı versin.

Ergenekon birgün biter,
Gölge etmeyin siz, yeter,
Gölgeniz düşmandan beter,
Allah belânızı versin.

Ilhan Esen

[KerkukGulu]

Bu adamin siirlerini cok severim.

[ORUCREIS]

Sahibi yanındayken, köpekler havlar kurda,
Yalnız kaldığı anda, duvar dibine siner.
Boynundaki takılmış, zinciri unuturda,
Kemikten gelen gücü, kendi kudreti sanar.

Senin gördüğün rüya, artık uykudan uyan,
Seni mayına sürer, tasına kemik koyan,
Türkün sabrı taşarsa, düşünmez zarar, ziyan,
Kuruların yanında, epeyce yaş ta yanar.

Sahibine güvenme, o Türk’ü iyi bilir,
Kararlı Türk görürse, birden Türk dostu olur,
Olmasada ne olur, oda payını alır,
Sonunda hakkın olan, yumruk tepene iner.

Yemlik bir başlangıç bu, birde sen sonu düşün,
Hesabı alınacak, döktüğün kanı düşün,
Mihverinin eksenden, çıktığı günü düşün,
Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.

Hata senin değilki, kimliğimden kaçmamda,
Kıçın sıkıntıdayken, sana kucak açmamda,
Maskesine aldanıp, başa soysuz seçmemde,
Uyandım, çok yakında, bu soysuz tahttan iner.

Havlamadan önce bir, havladığın yere bak,
Birazcık tarih oku, o kelleni kumdan çek,
Bir aşiret başısın, cürmün kadar yeri yak,
Senin yaktığın ateş, burdan tükürsem söner..

İlhan Esen

[ORUCREIS]

Atatürkçü geçinen, çağdaş mandacı beyler,
Atatürkün safında, hangi mandacı durdu.
Nutku açıp okuyun, size gerçeği söyler,
Görün mandacılardan, o nasıl hesap sordu.


Kahramanın adını, kirletmeyin, utanın,
Karşısında kaleydi, emperyalist Batının,
Kemik için havlayan, nice Batı itinin,
Dersini cephelæerde, süngüsü ile verdi.

O Müslüman bir Türktü, bundan gurur duyardı,
Türküm diyen insanı, mutlu insan sayardı,
Tüm dünyaya karşılık, tek bir Türkü koyardı,
Muhtac olduğun kudret, asil kanında derdi.

Ekonomik bağımsız, olamayan bir millet,
Tam bağımsız değildir, budur en büyük zillet,
Hem Atatürkçü geçin, hem bunları inkâr et,
Öyle yağma yok beyler, millet gerçeği gördü.

IMF tasmasıyla, sürü güden aydınlar,
Pentagon beyliğine, biat eden aydınlar,
Dışı kitap kapaklı, içi odun aydınlar,
Aydınlığın şanında, kula kulluk mu vardı.

Oğuzhanla Atatürk, bir zincirin başları,
Tüm halkalar Türklüğün,ayrılamaz eşleri,
Geçmiş, buğun, gelecek, bir binanın taşları,
Beşbin yıllık bir emek, taş taş binayı ördü.

Dünümü kesip atan, Atatürkçü olamaz,
Mide için yurt satan, Atatürkçü olamaz,
Kutsal dinime çatan, Atatürkçü olamaz,
Soyu, dini, vatanı, onun kalbinde birdi....

İlhan Esen