Yenədə!

[Hwseynov_M]

Yenədə!

Yenede alıb ələ qələmimi yaşlayıram,
Bu dəli hesretle mən savaşa başlayıram,
Neyləyim gülüm bil ki, ayrılığın dözülməzdi,
Ağrını unutmaqçün özüm-özümü daşlayıram.

Cırpınıb sahildəki ləpə vurmuş baliq təki,
Dənizə can atıram, dalğalar yoluma səki,
İntizar üzüb məni inan artıq dözəmmirəm,
Ölərəm bu dəfədə cavab versən: - döz hələki!

Unutma hamı kimi sonunda məndə insanam,
Sonma ki, sebrim yeter düşunmə sonsuz ümmanam,
Sənə sevgim böyüktür, kömek eylə daşımağa,
Bir dəfə hə deginən yüz yol başına dolanam.

Min addım sənə atdım birinidə sən atginən,
Həsrətinlə yatmişam vüsalinla oyatginən,
Qəlbimi öz əlimlə götürüb sənə gəlmişəm,
Artıq oda sənindir, sevib onu yaşatginən.

Necə deyim ki, sənə hisslərimi anlayasan,
Qəlbimi tərifləyib, gözlərimi danlayasan,
Özünü sevdirməkçün gərək yoxdur başqa işə,
Bes edər bir baxışın, ruhumu ovsunlayasan!

[Anel]