İşte kenan AYDIN :
TÜRKİYE Manisada doğdum bu yüzden üzüm bağlarının ve meyve bahçelerinin nasıl
koktuğunu iyi bilirim.İlk çocukluk aşk'ı na tutulduğumda yedi
yaşımdaydım.Adı melek'ti melek gibiydi yada bana öyle geldi.Yaramazdım
habire ayağıma çivi batar her seferinde tetanoz aşısı olrdum.Bahçelere girer
meyve yada üzüm çalar yerdim her seferinde bahcevana yakalanır bir araba
dayak yerdim)).Uslanırmıydım? tabiki hayır ertesi gün bir başka bahcede
bulurdum kendimi.Yüzmeyi ne zaman öğrendiğimi hatırlamıyorum kendimi bildim
bileli gediz nehrinle haşır neşir oldum.Bu yüzden tutkunum maviye ve bu
yüzden benim için aşkında mutluluğunda rengi mavidir.Ençok baharda severdim
manisayı okuldan kaçar bisiklete atlar kilometrelerce pedal çevirirdim
nereye gittiğimin hiç önemi yoktu çünkü tüm yollar gediz nehrine
çıkıyordu.Bazen bir kıyıda oturur oltalarımı atardım gelsin
yayınlar,sazanlar,alabalıklar sonrada çalı çırpı toplar birgüzel pişirip
mükellef bir ziyafet çekerdim kendime .Bazende yoldan geçenleri ziyafetime
davet edip hayır dualarını alırdım.Aman allahım ne kadar
kaygısızdım.!!Kızlara uzaktan bakardım dışarıdan bakıldığında ağızı laf
yapan arsız bir çocuk ama bir kızın karşısında konuşmayı yeni öğrenen bebeğe
benzerdim.İçimde beslerdim duygularımı da birtürlü söyleyemezdim.İlk gerçek
aşk'ı tattığımda onyedi yaşımdaydım ay parçası kadar güzeldi ve sürekli
gülümserdi.Herkezin herkezi tanıdığı manisada onun elini tutupta
dolaşamazdım ama bu bile bana yeterdi.Sonrası istanbul.Bu kentte öğrendim
hayata şaşırmamayı bu kentte öğrendim insanların çıkarları uğruna iki yüzlü
olduklarını.Bazen oyunu kurallarına göre oynar yani bende onlar gibi olur
bazende içimdeki o saf o çekingen o taşralı çocuğu ortaya çıkarırdım.Aşk'a
düştüm terk edildim ağlamadım ama aldatıldım ama en büyük heyecanları en
büyük mutlulukları yine aşk'la yaşadım.Bu yüzden aşk'tan hiç şikayetci
olmadım.Aşk'tan,balık'tan,ve maviden hiç vazgeçmedim.En kötü alışkanlığım
sigara onunla çok zor günlerimi paylaştım.Şimdi ise şaiirin dediği gibi
"dante gibi yarısındayım ömrün".Geriye dönüp baktığımda pişman olduğum çok
az şeyle var.Ama ben pişman olduğum şeyler içinde "iyiki
yapmışım"diyorum.Çünkü asıl pişmanlığım yapamadığım seyler için olduğunu çok
iyi biliyorum.Yıllar birçok çizgi ekledi yüzüme ama birtek şey eksilmedi
"Aydınlığın izi".Evet dostlar geriye dönüpte baktığım zaman asla ve asla
ağlamadım.Sadece arada sırada yıldızlar düştü gözlerimden.....